Rosyjska bolonka kolorowa – opis rasy i najważniejsze informacje

Rosyjska bolonka kolorowa (ros. Russkaya Tsvetnaya Bolonka), znana również jako bolończyk kolorowy lub bolonka rosyjska, to rasa psów blisko spokrewniona z białym bolończykiem. Jej historia, jak również samo pochodzenie, są jednak zgoła odmienne – nie prowadzą na południe Starego Kontynentu, nie sięgają również czasów starożytnego Imperium Rzymskiego. Rosyjska bolonka jak sama jej nazwa wskazuje, to rasa wywodząca się z Rosji. Początki jej kierunkowej hodowli przypadają na lata 50. XX wieku.

Czy wiesz, że…

Rosyjska nazwa rasy w dosłownym tłumaczeniu oznacza „kolorowy piesek do towarzystwa”.

Mocno uszczuplona po II wojnie światowej liczba ras psów karłowatych na terenie kraju skłoniła hodowców do ich odtworzenia. Powstanie bolonki rosyjskiej podyktowane było chęcią uzyskania ozdobnych psów towarzyszących w typie popularnego wśród arystokracji bolończyka – niewielkich, urokliwych, a przy tym mało kłopotliwych pod względem wymagań, które nadawałby się do trzymania w mieszkaniu. Do uzyskania określonego wzorca, wykorzystano sprowadzone zza granicy małe psy o jedwabistej sierści, a ponadto również geny różnych psów rasowych – w tym bolończyka, maltańczyka czy shih tzu. Kierunkowo prowadzona hodowla oraz staranna selekcja psów nadających się do rozrodu sprawiły, że już pod koniec lat 50. uzyskana populacja była względnie jednolita, a jej fenotyp utrwalony. W 1966 r. wzorzec rosyjskiej bolonki kolorowej został uznany przez Rosyjski Związek Kynologiczny.

Do lat osiemdziesiątych XX wieku bolonki rosyjskie były popularne przede wszystkim w Związku Radzieckim i innych krajach wschodnich. W 1986 roku zaczęły święcić triumfy popularności w NRD, a z czasem również w wielu krajach europejskich.

Rosyjska bolonka kolorowa to rasa jak dotąd nieuznawana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (Fédération Cynologique Internationale). Bolończyk kolorowy widnieje jednak w rejestrze rodzimej organizacji kraju pochodzenia – tj. Rosyjskim Związku Kynologicznym (RKF) – będącej swego rodzaju odpowiednikiem wspomnianej FCI. Zgodnie z wypracowanym przez nią wzorcem, bolonkę rosyjską zaliczyć można do 9 grupy FCI – psów ozdobnych i do towarzystwa oraz sekcji 1 – biszony i rasy pokrewne. Rasa jest także uznana przez niektóre stowarzyszenia w innych krajach – przykładem może być między innymi niemiecka organizacja kynologiczna Verband für das Deutsche Hundewesen (VDH).

Rosyjska bolonka kolorowa to niewielki pies o charakterystycznym, mocno rozczochranym futerku, przypominający pod wieloma względami bichon bolognese – czyli „klasycznego”, białego bolończyka. Zgodnie ze wzorcem, dorosły przedstawiciel rasy osiąga w kłębie w granicach od 25 – 30 cm przy wadze od 2,5 – 4 kg. Choć dymorfizm płciowy nie jest bardzo zaznaczony, samce są zwykle większe od samic. Budowa psów tej rasy jest mocna, zwarta i krępa, sylwetka zaś proporcjonalna i wpisująca się kształtem w prostokąt, nieznacznie dłuższa niż wyższa. Kończyny są proste i równoległe, poduszki i paznokcie ciemne. Zaokrąglone, średniej wielkości oczy zwykle korespondują tęczówką z umaszczeniem. Mały, prosty nos może być czarny lub w kolorze odpowiadającym barwie sierści. Średniej długości ogon noszony jest na grzbiecie.

Szata rosyjskiej bolonki kolorowej jest dwuwarstwowa – składa się z podszerstka i falistego lub kręconego włosa okrywowego. Bolończyk kolorowy, jak sama jego nazwa wskazuje, występuje w wielu odmianach barwnych. Zgodnie ze wzorcem, dopuszczalny jest każdy rodzaj umaszczenia – jedynym wyjątkiem są kolor jednolicie biały, a ponadto maść cętkowana, particolour i merle. Akceptowalne są natomiast białe znaczenia występujące na przedpiersiu i palcach (do 30% powierzchni ciała).

Bolończyk kolorowy to pies o zrównoważonym temperamencie. Wyróżniającymi go cechami są przede wszystkim radosne usposobienie, wysoka wrażliwość i mocne przywiązanie do człowieka. To pies inteligentny i przyjazny, niezwykle rodzinny i towarzyski, który najchętniej nieustannie przebywałby w pobliżu swojego opiekuna. Zdecydowanie nie nadaje się dla osób zabieganych – wyjątkowo źle znosi samotność. Z tego też względu, jest idealny dla rodzin, w których prawie zawsze ktoś przebywa w domu lub zabiera go ze sobą. Bolonka rosyjska potrzebuje jednak nie tylko samego towarzystwa – to prawdziwy pieszczoch, który pragnie uwagi i bliskości.

Bolończyk kolorowy to pies łatwo adaptujący się do zmian. Choć jego instynkt stróżowania nie jest nadmiernie rozwinięty, może niekiedy być szczekliwy i informować o tym, co dzieje się wokół. Pod warunkiem odpowiedniej socjalizacji i wychowania, pies nie wykazuje agresji i można go z łatwością brać ze sobą praktycznie wszędzie. Ponadto, wykazuje się też wysoką tolerancją i cierpliwością – zarówno wobec innych przedstawicieli gatunku, jak i dzieci. Wobec obcych początkowo nieco z rezerwą, szybko jednak akceptuje i staje się swobodny. Choć lubi się bawić, tak niemniej przepada za błogim wylegiwaniem się. W wyprawce zabraknąć więc nie może zarówno atrakcyjnych dla bolonki rosyjskiej zabawek dla psów, jak również przytulnego miejsca do spania.

Choć bolończyk kolorowy to tak zwany piesek kanapowy, nie wolno bagatelizować przypisanych jego gatunkowi potrzeb. Podobnie jak w przypadku innych ras, ważne są codzienny ruch i zabawa, w trakcie których pies może między innymi rozładować napięcie i spędzić czas z ukochanym opiekunem. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, w której zwierzę trzymane jest w mieszkaniu. Choć same spacery nie muszą być długie, warto zaplanować ich kilka w ciągu dnia. Dobrze wziąć ze sobą różne zabawki dla psa, które go zaktywizują i pomogą w spożytkowaniu nagromadzonej energii. Pomimo tego, że rosyjska bolonka kolorowa nie należy do psów bardzo aktywnych, bardzo lubi się bawić i potrafi być naprawdę energiczna.

Szkolenie rosyjskiej bolonki kolorowej nie powinno sprawić trudności nawet początkującym właścicielom. Psy tej rasy są nie tylko pojętne i chętne do nauki nowych rzeczy – mocno przywiązane do opiekuna, pragną mu się przypodobać i z radością spełniają wydawane przez niego polecenia. Z reguły bardzo szybko pojmują, jak prawidłowo chodzić na smyczy dla psów i przyswajają podstawowe komendy. Choć nie potrzebują silnej zewnętrznej motywacji do wykonywania zadań, warto je nagradzać. Słowna pochwała, głaskanie, zabawa czy porcja ulubionych przysmaków dla psa – wszystko to dodatkowo wzmocni wspólną więź i sprawi, że treningi staną się dla bolonki rosyjskiej jeszcze większą przyjemnością!

Rosyjskie bolonki kolorowe to psy stosunkowo zdrowe i długowieczne. U psów występuje jednak niewielka podatność na choroby układu kostno-stawowego, tj. zwichnięcie rzepki (wypadanie rzepki) i dysplazja stawów biodrowych. Bolonka rosyjska jest również w większym stopniu narażona na infekcje i choroby oczu oraz uszu – w tym między innymi na postępującą atrofię siatkówki, która prowadzi do ślepoty. W związku z tym, że rasa ta nie jest uznawana przez ZKwP, wyboru hodowli należy dokonać ze szczególną starannością.

Żywienie bolończyka kolorowego powinno być oparte na karmach wysokiej jakości i dostosowane do indywidualnych potrzeb. Dieta psa powinna uwzględniać nie tylko jego wiek, ale również wagę, stan zdrowia, poziom aktywności oraz predyspozycje rasy do określonych schorzeń. W żywieniu bolonki rosyjskiej sprawdzić się mogą mokre i suche karmy dla psów małych ras lub dieta oparta o model BARF.  Decydując się na karmienie psa surowizną, można skorzystać z gotowych mrożonych mieszanek mięsnych dla psów lub przyrządzać posiłki samodzielnie w domu. Należy przy tym pamiętać, aby domową dietę uzupełniać o odpowiednie preparaty witaminowo-mineralne. Przed podawaniem jakichkolwiek suplementów dla psa zaleca się umówić na konsultację ze specjalistą w celu ustalenia ich właściwej podaży.

Rosyjska bolonka kolorowa nie należy do ras wybrednych. Zwykle dopisuje jej apetyt – aby nie dopuścić do nadwagi u psa i związanych z tym konsekwencji, trzeba więc wyliczyć dzienną porcję karmy dla psa i przestrzegać ustalonych ilości lub zapewnić psu dodatkową dawkę ruchu. Niezależnie od obranego modelu żywienia, ważne jest zapewnienie stałego dostępu do miski dla psa z czystą i świeżą wodą.

Rosyjska bolonka kolorowa może wydawać się psem trudnym w pielęgnacji. Wbrew pozorom, nie wymaga jednak wielu zabiegów. Pozytywnie zaskoczyć może również informacja, że rasa ta praktycznie nie gubi sierści. Biorąc pod uwagę fakt, jak długa i gęsta może być szata bolonek rosyjskich, jest to olbrzymią zaletą – podłogi, meble i ubrania są w zasadzie wolne od ich futerka. Nie oznacza to jednak, że psów nie trzeba szczotkować.

Obficie rosnąca, kędzierzawa sierść ma dużą tendencję do plątania się. Aby uniknąć tworzenia się kołtunów, należy regularnie ją rozczesywać. Dobrze sprawdzić się do tego mogą takie produkty do pielęgnacji sierści dla psów jak szczotka pudlówka z dłuższymi, zaokrąglonymi końcówkami lub grzebień z szeroko rozstawionymi ząbkami.

Pomocne w rozczesywaniu już splątanej sierści mogą być także specjalne kosmetyki dla psów w postaci sprayów. Utrzymując bolończyka kolorowego w pełnej szacie, konieczne może być także codzienne mycie pyszczka, wąsów i brody. Jeśli pies przygotowywany jest do celów wystawowych, sierść można regularnie przycinać.

Bolonka kolorowa, jak pies każdej innej rasy, wymaga także rutynowej kontroli pazurów oraz najbardziej podatnych na infekcje miejsc. Szczególną uwagę pod kątem podrażnień, infekcji czy też obecności ciał obcych warto zwrócić na oczy i uszy. Regularną praktyką powinno stać się również mycie zębów. Codzienne szczotkowanie i używanie odpowiednich produktów do pielęgnacji zębów dla psów znacząco zminimalizuje ryzyko wystąpienia płytki nazębnej i kamienia oraz chorób przyzębia.

Cena bolonki rosyjskiej pochodzącej z profesjonalnej hodowli wahać się może w granicach 4000 – 5000 złotych. Warto pamiętać, że rasa ta należy do niszowych, a co za tym idzie zdecydowanie bardziej trudno dostępnych. Wpływ na cenę będą miały renoma hodowli i jej lokalizacja, jak również umaszczenie i rodowód szczeniaka rosyjskiej bolonki kolorowej – im bardziej utytułowani przodkowie, tym więcej trzeba będzie za niego zapłacić.