Papuga Ara: Hodowla i ciekawostki na temat pięknych ptaków z serca dżungli

Papugi Ara pochodzą z lasów deszczowych Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie poza sezonem lęgowym wędrują w towarzyskich stadach liczących około dziesięciu do dwudziestu osobników. Obszar, na którym poszukują pożywienia, ma promień kilkunastu kilometrów. Siedlisko papug Ara kurczy się, nie tylko z powodu nadmiernej eksploatacji zajmowanych przez nie terytoriów i ekspansji człowieka. Ary łączą się w pary na całe życie i wykazują między sobą bardzo zróżnicowane zachowania społeczne w grupie. Dla papugi Ara jako zwierzęcia domowego oznacza to: musi ona mieć partnera, ponieważ jego brak nieuchronnie doprowadzi do zaburzeń behawioralnych, tj. przerażające wyrywanie piór lub nieprawidłowe zachowanie wobec ludzi. Człowiek jednak nigdy, nawet w najmniejszym stopniu, nie zastąpi papudze Ara towarzysza z jej własnego gatunku.

Tak duży ptak, jakim jest papuga Ara, wymaga w hodowli zwierząt przede wszystkim jednego: miejsca. Oznacza to, że należy zaoferować swoim zwierzętom wolierę lub pokój przeznaczony dla ptaków. Miejsce zakwaterowania powinno w najlepszym razie służyć do tymczasowego zapewnienia bezpieczeństwa lub jako miejsce do spania. Musi ono być bardzo duże: Po rozpostarciu skrzydeł ptak nie powinien dotykać piórami do żadnej ze ścian klatki. Papuga Ara ma średnio 90 centymetrów długości, a rozpiętość jej skrzydeł wynosi około 90 do 115 centymetrów. Ponieważ w związku z tym ptaki mogą swobodnie się integrować, wiele papug Ara nawiązuje bliskie relacje ze swoimi właścicielami. Ważna dla zapewnienia ptakom równowagi jest dostępność zmieniających się elementów zapewniających zajęcie i możliwość zabawy.

W rodzinie papug Ara występuje osiem podgatunków, które różnią się ubarwieniem.

To, co łączy wszystkie ary, to słabo opierzona maska z indywidualnym pasiastym wzorem na białym tle.

W bujnej roślinności swojego naturalnego środowiska życia papuga Ara znajduje bogaty wybór pąków, owoców i orzechów – dieta ptaka jest zatem dość prosta i w hodowli jest uzupełniana poprzez podawanie mieszanek odpowiednich dla papug. Dzięki dużemu, mocnemu dziobowi ptak może doskonale rozłupywać nasiona i porcjować owoce, używając przy tym pazurów jako narzędzia do chwytania. Aby dziób papugi Ara był stale zajęty, należy zaoferować im świeże gałązki oraz drewno do skubania. Nie należy jednak podawać im niełuskanych orzeszków ziemnych: istnieje ryzyko, że zarodniki pleśni dostaną się do płuc papugi.

Ary to inteligentne i ciekawskie zwierzęta, które mają również naturalną zdolność naśladowania głosów i dźwięków. Jeżeli rozrywkowa natura ptaka zostanie pokierowana na właściwe tory, możliwe jest ich oswojenie, głaskanie, a także nauczenie prostych sztuczek. Wyposażenie może ucierpieć pod wpływem ogromnej siły dzioba ptaka. Starannie przeprowadzona edukacja podstawowa pokazująca arze, jak należy zachowywać się w ludzkim gospodarstwie domowym, jest więc absolutnie konieczna – inteligentne zwierzęta szybko nauczą się tego, co jest pożądane, a co zakazane.