Kaszel u psa – objaw o wielu obliczach
15.05.2023 - Czas czytania: 3 minuty
Psi kaszel jest powszechny. Stanowi mechanizm obronny organizmu przed podrażnieniami lub ciałami obcymi. Często kryją się za nim nieszkodliwe przyczyny, choć kaszel może być również objawem poważnej choroby. Tutaj możesz dowiedzieć się, co powoduje kaszel u psa i jak można sobie z nim poradzić.
Pies kaszle: jakie są tego przyczyny?
Psy także mogą kaszleć – i to z wielu różnych powodów. Sam kaszel nie jest chorobą, lecz jej objawem lub mechanizmem obronnym organizmu. Lekarze weterynarii rozróżniają między kaszlem nieproduktywnym, czyli suchym kaszlem bez plwociny, oraz kaszlem produktywnym z wilgotną plwociną. Ten ostatni może objawiać się kaszlem i dławieniem się psa. Oba rodzaje kaszlu mogą być ostre lub przewlekłe.
Oto najczęstsze przyczyny kaszlu u psa:
- Połknięte ciała obce w górnych drogach oddechowych, tj. patyki i odłamki kości, źdźbła trawy, szyszki (w przypadku żarłocznych psów ewentualnie także wdychane cząstki pokarmu)
- Choroby serca i związane z nimi zatrzymanie wody w płucach
- Pasożyty, jak nicienie płucne i sercowe
- Choroby zakaźne, zwłaszcza kaszel kenelowy i nosówka, ale także zapalenie oskrzeli czy zapalenie płuc
- Alergie i astma alergiczna
- Trudności w połykaniu (dysfagia)
- Guzy w drogach oddechowych (zwłaszcza jeśli pies kaszle od miesięcy: możliwe zwężenie dróg oddechowych)
- Zapadnięcie tchawicy (zapadnięcie tchawicy; widoczne zwłaszcza u małych ras, jak chihuahua)
Dobrze wiedzieć: jako właściciel możesz zarazić swojego psa przeziębieniem.
Pies kaszle – co robić?
Sporadyczny kaszel nie jest rzadkością, a jego przyczyny są zwykle nieszkodliwe. Jeśli jednak kaszel psa utrzymuje się przez kilka dni lub jeśli w plwocinie znajduje się krew, należy skonsultować się z weterynarzem. To samo dotyczy dodatkowych objawów, jak gorączka, zmniejszony apetyt lub niechęć do ruchu.
Kaszel kenelowy: profilaktyka lepsza od leczenia
Jedną z najczęstszych odmian kaszlu u psów jest tzw. kaszel kenelowy (ang. kennel cough). Nazwa jest nieco myląca, ponieważ od dawna dotyka on nie tylko zwierzęta w hodowlach, ale wszystkie futrzaki, które mieszkają z innymi przedstawicielami swojego gatunku lub mają częsty kontakt z innymi psami, na przykład w psim parku. Za kaszlem kenelowym kryją się różne wirusy i bakterie, jak wirus paragrypy psów (CPIV), wirus opryszczki psów (CHV), adenowirus psów typu 2 (CAV-2) i bakteria Bordetella bronchiseptica – przenoszone z psa na psa drogą kropelkową. W oczy rzuca się kaszel pupila od lekkiego nacisku na tchawicę, np. przez obrożę. U psów cierpiących na bakteryjny kaszel kenelowy występują także inne objawy, jak mokry kaszel, charkot podczas oddychania, kichanie i gorączka. Pies kaszle w nocy i prawie nie odpoczywa.
Jeśli podejrzewasz, że Twój pies cierpi na kaszel kenelowy, koniecznie udaj się do weterynarza, który będzie w stanie postawić dokładną diagnozę i przepisać odpowiednie leki dla zwierzęcia. Jeśli Twój pupil ma kaszel kenelowy, nie pozwalaj mu spotykać się z innymi psami przez dwa tygodnie, aby uniknąć zarażenia innych zwierząt.
Wskazówka:
istnieje szczepionka przeciwko kaszlowi kenelowemu, która co prawda nie zapobiega chorobie w stu procentach, ale przynajmniej gwarantuje znacznie łagodniejszy przebieg w przypadku infekcji. Może się przydać w domach z wieloma psami, a także gdy pies musi udać się do hotelu lub często chodzi do psiego parku.
Inne środki profilaktyczne przeciwko kaszlowi u psów
Kaszel u psów często ma nieszkodliwe przyczyny, jak zbyt suche powietrze w pomieszczeniu. Psom, które żarłocznie pochłaniają jedzenie i wdychają cząsteczki pokarmu, może pomóc specjalna miska spowalniająca jedzenie. Jeśli Twój pies często jest na smyczy z powodu nadmiernego podekscytowania, zalecamy zrezygnowanie z obroży na rzecz uprzęży, ponieważ nie wywiera ona nacisku na tchawicę.
Zimną porą roku zapewnij pupilowi wystarczająco ruchu na świeżym powietrzu, aby wzmocnić jego układ odpornościowy. Wysusz sierść psa po spacerze i nie pozwól mu zjadać śniegu.
Pies kaszle – opieka nad chorym pupilem
Psi organizm, tak samo jak organizm człowieka, potrzebuje czasu, aby dojść do siebie. Możesz ułatwić psu okres rekonwalescencji
- dbając o dobre powietrze w domu – za optymalny poziom wilgotności uważa się 60%,
- planując jedynie krótkie spacery,
- pozwalając psu na wystarczający odpoczynek i
- podając pupilowi wystarczającą ilość płynów.
