Alergia u psa – jak rozpoznać alergię u psa i postępować prawidłowo

15.05.2023 - Czas czytania: 4 minuty

Hund mit Allergie kratzt sich auf einer Wiese

Być może zastanawiają się Państwo, dlaczego pies – pomimo wysokiej jakości karmienia – ma matowe futro, a nawet traci sierść? Albo dlaczego ciągle się drapie, mimo że brak jest dowodów na zakażenie pasożytami? Niektórzy właściciele psów obserwują nawet zmiany w usposobieniu swoich piesków, które wydają się zachodzić nagle i bez powodu. Niewielu właścicieli psów kojarzy te i podobne objawy z alergią u psa. Alergia tymczasem jest chorobą układu odpornościowego, na którą cierpi coraz więcej czworonogów.

Tutaj można dowiedzieć się więcej o możliwościach diagnostycznych i o tym, jak opanować alergię u psa.

Odpowiednio wczesne wykrywanie i zrozumienie alergii u psa

Czy wiedzą Państwo, że co piąty pies cierpi na alergię? Tendencja ta jest rosnąca. Przyczyny tej alarmującej tendencji są różnorodne, a alergie krzyżowe o wielorakich objawach utrudniają postawienie jasnej diagnozy. Aby prawidłowo potraktować alergię u psa, ważne jest przede wszystkim odkrycie jej możliwych przyczyn. Należą do nich m.in. zanieczyszczenie środowiska czy nietolerancja pokarmowa. Nietolerancja i alergia to z medycznego punktu widzenia zupełnie różne problemy! Stąd też ogromna liczba osób cierpiących na alergię w ostatnim czasie…. A zatem: alergia to reakcja nadwrażliwości wywołana przez układ odpornościowy.

Nietolerancje pokarmowe to reakcje nadwrażliwości, które nie są wywoływane przez system immunologiczny, lecz np. przez brak enzymów, choroby metaboliczne lub też dodatki mogące wywołać reakcję nadwrażliwości. Niektóre składniki pokarmu nie mogą zostać strawione; zdarzają się również skłonności charakterystyczne dla danej rasy.

Alergia u psa – co to właściwie jest?

Medycyna weterynaryjna, podobnie jak medycyna człowieka, rozumie przez „alergię“ wrodzoną tendencję organizmu do odpowiadania na pewne substancje reakcją chorobową. Substancje te są nieszkodliwe dla zwierzęcia. Nieprawidłowo kierunkowany układ odpornościowy klasyfikuje je jako trujące lub nieakceptowalne w przypadku kontaktu zewnętrznego (skóra, drogi oddechowe) lub doustnego (połknięcie) i reaguje obroną, stawiając w ten sposób całe ciało w stan gotowości. Substancje wywołujące taką reakcję immunologiczną nazywane są alergenami.

Choroby skórne psa są często utożsamiane z alergiami. Wprawdzie alergia u psa należy do chorób skóry, jednak takie uogólnienie nie jest poprawne. Choroby skórne u psów wymagają bardziej precyzyjnego rozróżnienia.

Jakie są najczęstsze alergie u psa? 
Do najczęstszych alergii u psów należą alergie środowiskowe, alergie pasożytnicze i alergie na karmę.

Kiedy dochodzi do alergii u psa?
Wystąpienia alergii ani jego momentu nie da się przewidzieć. Z reguły konieczny jest wielokrotny lub ciągły kontakt psa z alergenami, aby alergia się ujawniła. Zwykle zdarza się to w drugim lub trzecim roku życia psa. Nietolerancje pokarmowe mogą natomiast wystąpić u psów w każdym wieku. Alergie i nietolerancje pokarmowe można skutecznie opanować, o ile znana jest ich przyczyna.

Na tropie alergii i nietolerancji pokarmowej u psów

Wszystkie te objawy należy traktować poważnie – mogą one być symptomami jednej lub większej ilości alergii. W przypadku podejrzenia, że pies ma uczulenie, najlepiej jest skonsultować się z weterynarzem specjalizującym się w alergiach lub z kliniką dla zwierząt. Prawidłowe zdiagnozowanie alergii u psa wymaga dużego doświadczenia i specjalistycznego wykształcenia.

Należy opisać weterynarzowi wszystkie objawy, które dało się zauważyć u czworonożnego przyjaciela w dłuższym okresie czasu. Należy pamiętać, że alergie na pchlą ślinę i niektóre alergie kontaktowe mogą występować sezonowo lub co jakiś czas powracać. Dobrze jest nagrywać filmy, ponieważ w pomieszczeniu zabiegowym zwierzęta często nie zachowują się naturalnie.

Pod presją silnego bólu zmienia się usposobienie zwierzęcia! Jeśli Państwa „pieszczoch“ nie pozwala się dotykać, ani przytulić głowy lub uszu, a może nawet odpowiada wybuchami agresji na próby kontaktu, zachowanie takie może być spowodowane istniejącą już dłuższy czas alergią.

Co może zrobić weterynarz?

Aby zdiagnozować alergię u psa, weterynarz ma do dyspozycji wiele możliwości.

 

  • Badanie krwi
  • Test uczuleniowy (test śródskórny)
  • Dieta wykluczająca (najlepsza w przypadku alergii i nietolerancji pokarmowych)
  • Kliniczny proces eliminacji/diagnostyka wykluczająca

 

Doświadczenia diagnostyki weterynaryjnej prowadzą do wniosku, że same badania krwi i testy śródskórne nie dostarczają wiarygodnych informacji na temat ewentualnych alergii u psa.

 

Ostatecznie weterynarz stawia diagnozę w procesie klinicznej eliminacji, stopniowo wykluczając te choroby, którym towarzyszą te same objawy. Badanie krwi i testy alergiczne mogą dostarczyć dodatkowych wskazówek do diagnozy.

 

W przypadku podejrzenia nietolerancji pokarmowej wprowadzana jest dieta eliminująca. Początkowo podawane jest tylko mięso, którego pies nigdy wcześniej nie jadł, albo które jadał tylko sporadycznie. Może to być na przykład konina lub mięso strusie z dodatkiem węglowodanów. Jeśli podczas stosowania tej surowej diety objawy u psa zaczną ustępować, stopniowo dodawane będą kolejne składniki, aby określić przyczyny objawów. Taką dietę powinien w każdym przypadku nadzorować ekspert, który będzie w stanie odpowiednio szybko wykryć niepożądane skutki uboczne lub objawy niedoborów.

Możliwości leczenia alergii u psa: strategia unikania.

W przypadku ostrych dolegliwości weterynarz może w pierwszej kolejności podać Państwa czworonogowi lekarstwa, które będą miały na celu ich złagodzenie.

Jak tylko uda się znaleźć substancję odpowiedzialną za wywołanie alergii – alergen –, najlepszym lekarstwem będzie jej unikanie!

W przypadku alergii kontaktowej, alergii na roztocza lub ślinę pcheł, zwalcza się samą przyczynę, a pchły, roztocza lub substancje uczulające są usuwane z otoczenia lub zabijane.

Jeśli alergia u psa opiera się na nietolerancji pokarmowej dotyczącej konkretnych składników karmy dla psów, tj. niektóre białka, gluten lub źródła węglowodanów, należy świadomie i konsekwentnie zmienić sposób jego żywienia.

Do zmiany sposobu żywienia psa nadają się:

  • Hipoalergiczna karma dla psów dostępna w specjalistycznych sklepach, pozbawiona zanieczyszczeń (badanie PCR).
  • Diety oparte na białku hydrolizowanym: aminokwasy zawarte w pokarmie są rozkładane na składniki molekularne, dzięki czemu układ odpornościowy uczulonego psa nie rozpoznaje ich i nie atakuje.
  • BARF: surowa karma składająca się głównie z surowego mięsa i warzyw, wzbogacona o minerały i dodatki – zgodnie z indywidualnymi potrzebami psa.

Przed podaniem należy zasięgnąć porady weterynarza.

Zaletą stosowania karmy BARF (z niem. biologisch artgerechtes rohes Futter – adekwatna biologicznie surowa karma) są jej naturalne składniki – –mięso, warzywa, owoce–, które stanowią główny element planu żywienia. Aby uniknąć błędów żywieniowych, które mogłyby wywołać objawy niedoboru, należy najpierw zasięgnąć porady weterynarzy – w szczególności wyspecjalizowanych w żywieniu zwierząt – i opracować plan żywienia.

W Maxi Zoo znajdą Państwo – obok świeżych pakietów mięsa i warzyw – również zestawione już, gotowe posiłki dla psa.

Wskazówka na koniec: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna udostępnia listę weterynarzy wyspecjalizowanych w leczeniu psów i kotów. Warto wśród nich poszukać specjalisty od alergii.

Wykaz najczęstszych psich alergii

Alergia środowiskowa

Alergia pasożytnicza

Alergia kontaktowa

Alergie pokarmowe

Nietolerancję karmy należy traktować poważnie, ponieważ chore jelita nie są w stanie wykorzystać niezbędnych psu do życia składników odżywczych, tj. witaminy, minerały i pierwiastki śladowe. Przewlekłe zapalenie jelit prowadzi do osłabienia układu odpornościowego i wywołuje u psów inne choroby autoimmunologiczne oraz alergie.

Alergia u psa – objawy

  • Swędzenie (łeb, grzbiet, uszy)
  • Częste drapanie i wylizywanie określonych części ciała
  • Opuchnięcia, zaczerwienienia
  • Wypadanie sierści w określonych częściach ciała (tylne partie grzbietu, nasada ogona)
  • Zapalenia skóry: na łbie, na uszach, na łapach, na łopatkach, w obszarze pachwin oraz na grzbiecie i brzuchu
  • Zapalenie ucha (otitis)
  • Problemy żołądkowo-jelitowe
  • Biegunka
  • Wymioty zaraz po jedzeniu
  • Tak zwane „gorące punkty”: gorące, czerwone i wilgotne stany zapalne skóry
  • Zmiany w usposobieniu i zachowaniu (agresja, niepokój, nerwowość)

Inne artykuły, które również mogą Cię zainteresować