Wskazówki i zasady dotyczące rozwijania przyjaźni między dzieckiem i psem
15.05.2023 - Czas czytania: 4 minuty
Prawie każde dziecko chce mieć psa — najlepiej słodkiego, puchatego szczeniaka, z którym można się bawić. Psycholodzy dziecięcy podkreślają nawet, że małe dzieci, które mają bliskie kontakty z psami, są zwykle bardziej stabilne psychicznie i ogólnie zdrowsze. Jednak pies nie jest zabawką, lecz żywym stworzeniem, które ma swoje potrzeby. Jeśli rodzina powiększa się o czworonoga, konieczne są odpowiednie wyjaśnienia i nadzór.Zachęcamy do przeczytania o tym, jak dziecko i pies mogą stać się wspaniałym zespołem!
Kiedy pies opuszcza ogon… Nauka psich manier i języka.
Ani dziecko, ani pies nie chcą być traktowane lekceważąco. Niestety pies nie może powiedzieć „zostaw!” i reaguje na stres lub zagrożenie zupełnie inaczej. Dziecko zwykle się wycofuje, a pies — pokazuje zęby. U dobrze uspołecznionego psa sygnały te nie są (jeszcze) groźne, ale dziecko powinno szybko nauczyć się psiego języka i zasad właściwego traktowania psa. Jest to jedyny sposób, aby zapewnić, że pies nie będzie dręczony i że nie zrobi dziecku krzywdy.
Najlepiej zacząć naukę od obserwowania ogona psa, ponieważ to wyraźny „barometr” jego nastroju: jeśli pies źle się czuje lub się boi, chowa ogon pod siebie. Jeśli jest zadowolony, macha nim. Ale uwaga: merdanie ogonem to tylko sygnał podniecenia, nie musi oznaczać radości. Państwa dziecko powinno również wiedzieć, że pies czuje się zagrożony, gdy człowiek się w niego wpatruje lub nagle łapie go z góry za głowę. Trzeba nauczyć dziecko, że oczy, nos, uszy i ogon są szczególnie wrażliwymi częściami ciała psa, a nie „uchwytami” ani zabawkami. Jeśli Państwa dziecko rozumie już, że nie można przeszkadzać psu w jedzeniu ani spaniu, nic nie stoi na przeszkodzie, aby się zaprzyjaźnili.
Troska i odpowiedzialność wzmacniają przyjaźń
Pies potrzebuje jedzenia, wody, ćwiczeń, zajęcia, opieki i dużo spokoju. Dziecko nie może samo ponosić za to odpowiedzialności — musi to pozostać zadaniem dorosłego. Jednak starsze dzieci powinny przy tym pomagać i stopniowo przejmować coraz więcej obowiązków związanych z opieką nad psem. Mogą (pod Państwa opieką) czesać psa, czyścić i napełniać miski, chować zabawki, których pies będzie potem szukał, rzucać mu piłkę i tak dalej — to wszystko wzmacnia związek między psem a dzieckiem. Państwo muszą zaś zawsze być w pobliżu, aby móc odpowiedzieć na pytania, udzielić pomocy i interweniować w nagłych przypadkach.
Pamiętajmy, że dzieci nigdy nie powinny same wyprowadzać psa na spacer. Gdy podczas takiego spaceru mały pies zestresuje się ruchem ulicznym albo spotka innego agresywnego czworonoga, może to być niebezpieczne dla wszystkich zaangażowanych. W takich sytuacjach wszystkie dzieci (i psy) czują się przytłoczone i zagrożone.
Apelujemy o zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo i zdrowie — zwłaszcza psów i małych dzieci
Podstawowa zasada: większość psów nie traktuje małych dzieci jako partnerów społecznych i jest bardzo wrażliwa na szczypanie i szturchanie. Kiedy dzieci i psy się rozszaleją, czasem trudno nad nimi zapanować. Pilnujmy, aby sytuacja przez cały czas była dla obu uczestników zabawy przyjemnością. W przypadku drobnych wypadków nie należy karcić psa ani dziecka; trzeba jednak mieć pod ręką środki dezynfekujące i plastry, a następnie omówić tę sytuację z dzieckiem.
Bardzo szczególne przypadki to szczenięta i małe dzieci. Zabawa z młodym psem, który jest bardzo wrażliwym stworzeniem, powinna odbywać się wyłącznie pod nadzorem osoby dorosłej. Szczenięta nigdy nie powinny więc znaleźć się w niedoświadczonych rękach małych dzieci. W końcu szczeniaki też są na świecie od niedawna i muszą się wiele nauczyć. Zabawy i pieszczoty z psem czy szczenięciem powinny się więc zawsze odbywać wyłącznie pod Państwa nadzorem.
Należy wyjaśnić dziecku, dlaczego zwierzę domowe uwielbia lizać człowieka po twarzy i dlaczego lepiej tego unikać, nie karcąc psa. Nie przejmujmy się jednak, gdy naszemu czystemu, domowemu psu się to czasem zdarzy. Zamiast tego warto zatroszczyć się o jego zdrowie. Dbanie o odrobaczanie, czystość oraz regularną kontrolę i pielęgnację sierści (pchły, kleszcze, sfilcowane futro) są niezbędne dla dobra psa i dzieci.
Dla bezpieczeństwa dziecka konieczne są dokładne wyjaśnienia
Dzieci nigdy nie powinny dotykać obcego psa bez uzyskania wcześniej pozwolenia od jego właściciela. Niektóre psy reagują bowiem na dzieci obroną. Psy są bardzo wrażliwe na hałas, więc na gwałtowny, nieprzewidziany ruch mogą reagować szczekaniem, warczeniem lub skakaniem. Dlatego dzieci powinny nauczyć się zachowywać ostrożnie w pobliżu psa i dostosowywać swój temperament do niego (nie odwrotnie). Dotyczy to zwłaszcza miejsc publicznych, w których psy są wyprowadzane na spacer.
Trzeba absolutnie zabraniać dzieciom zapędzania psa w kąt, kopania go lub rzucania w niego przedmiotami!
Poniższa lista kontrolna jest skierowana specjalnie do dzieci; przeczytaj poszczególne pozycje lub wydrukuj kopię dla uczniów.
Lista kontrolna: 10 zasad abyś Ty i Twój pies zostali najlepszymi przyjaciółmi!
- Zawsze zwracaj uwagę na mowę ciała psa i zostaw go samego, jeśli nie chce się z Tobą bawić.
- Nigdy nie patrz psu w oczy.
- Nigdy nie przeszkadzaj psu podczas jedzenia. Nigdy nie odciągaj ręki, gdy podajesz psu jedzenie.
- Nie przeszkadzaj psu w legowisku lub gdy odpoczywa.
- Nie hałasuj, nie rzucaj ani nie kop psa.
- Nigdy nie ciągnij psa za ogon, uszy lub sierść.
- Jeśli pies Cię szarpie lub przeraża, stój spokojnie i nigdy nie uciekaj z krzykiem. Po prostu odwróć się od niego.
- Nigdy nie wyprowadzaj psa na spacer bez nadzoru.
- Obce psy są tematem tabu. Najpierw zapytaj właściciela, czy możesz dotykać psa, bo są też psy, które boją się dzieci.
- Trzymaj się z dala od psów walczących i nigdy nie wchodź pomiędzy.
