Wskazówki dotyczące hodowli kilku psów

Choć wielu właścicieli psów kusi wizja powiększenia hodowli, należy pamiętać, że ta decyzja to nie tylko więcej towarzyszy do zabawy. Przed zaproszeniem drugiego współlokatora do domu, powinni Państwo wcześniej sprawdzić swoje warunki finansowe, przestrzenne i czasowe.

Między psami w stadzie musi być chemia.
Nie wszystkie psy są dla siebie stworzone, nawet jeśli jako gatunek należą do zwierząt stadnych i są bardzo towarzyskie. Niezależnie od tego, czy zdecydują się Państwo na samca, czy sukę, na starszego czy młodego psa, należy dostosować się do pierwszego psa.

Płeć psów odgrywa znaczącą rolę w ich współżyciu — i oczywiście we współżyciu z nami. Pies z suką zazwyczaj szybciej się aklimatyzują. Jeśli oboje nie są wykastrowani, muszą być od siebie oddzieleni podczas rui u suki, jeśli nie chcą Państwo mieć potomstwa. Podczas rui lub w trakcie pozornej ciąży suka może być wyjątkowo nieposłuszna. Między dwoma sukami może dojść do dużej rywalizacji. Spacer z samcem i samicą w rui powinien być dobrze przetrenowany, aby zapobiec agresywnemu zachowaniu wobec innych psów. Jest to szczególnie ważne, jeśli obie suki mają cieczkę jednocześnie.

Choć młody pies może przywrócić starszemu czworonogowi utraconą radość z życia, może też doprowadzić do jego przeciążenia albo sam stać się pasywny. Tak, jak niepełnosprawny pies może znaleźć dużo wsparcia u zdrowego osobnika, tak nowy pies w stadzie może utrudniać koegzystencję z psem starszym lub niepełnosprawnym.

Warto wiedzieć: Psi eksperci zakładają optymalną różnicę wieku około trzech lat, aby psy nie przeszkadzały sobie nawzajem, ani nie wpływały negatywnie na siebie w różnych fazach rozwoju.

Ekstremalne różnice w rozmiarach i rasach psów mogą ostatecznie doprowadzić do tego, że większy pies nie zaakceptuje swojego mniejszego towarzysza lub nawet go (nieumyślnie) skrzywdzi. Choć spokojny charakter nie poradzi sobie z burzliwym sąsiadem, tak dominujący i lękliwy pies mogą się zaprzyjaźnić.

Jeśli zdecydują się Państwo zorganizować swojemu obecnemu psu towarzystwo, nie wolno działać zbyt szybko. Najlepiej wziąć trochę wolnego, ponieważ aby oswoić ze sobą psy, będziesz potrzebny czas na niezbędne zakupy i wewnętrzna równowaga, aby intensywnie zająć się swoją psią rodziną.

Psy decydują, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem — a dzieje się to dzięki zapachowi. Należy przynieść więc odpowiednio wcześniej do domu jeden z kocyków lub jedną z zabawek drugiego psa i dać drugiemu do powąchania. W ten sposób oba psy mogą się wcześniej zaznajomić za pomocą zapachu. Trzeba zapewnić psom osobne miejsca do spania oraz wystarczająco oddalone od siebie miski na karmę i wodę.

Pierwsze spotkanie obu psów powinno odbyć się na neutralnym gruncie. Optymalnie powinno to być miejsce wolne od bodźców odwracających uwagę i ogrodzone. Do współprowadzenia potrzebują Państwo wsparcia ze strony pomocnika, który będzie prowadził nowego psa. Dobrze zsocjalizowany i posłuszny pies może brać udział w kontakcie bez smyczy. W razie wątpliwości oba psy powinny mieć założone smycze treningowe, aby w razie potrzeby można było je przytrzymać. Prosimy tak długo spacerować z psem, aż jego podniecenie całkowicie ustąpi.

Zanim nowy pies wejdzie do mieszkania, powinni Państwo uprzątnąć wszelkie resztki jedzenia oraz leżące dookoła zabawki, aby podczas pierwszego spotkania nie doszło do konfrontacji dotyczącej własności.

Po wejściu do mieszkania powinni Państwo iść dalej, podczas gdy Państwa pomocnik czeka z pierwszym psem. Nowo przybyły pies powinien mieć możliwość rozejrzenia się. Następnie należy poprosić pomocnika o przyłączenie się.

Konieczna jest cierpliwość: Psy mogą potrzebować więcej niż dwa tygodnie na zadomowienie się, aby pozostawać bez opieki.

Należy odejść od przyjętej postawy „Psy się dogadają”, ponieważ to nie dominujący pies rządzi w stadzie, lecz Państwo jako „przewodnik” stada.

Trzeba obserwować dokładnie, jak rozwijają się hierarchie w stadzie. Dominującą pozycję psa można zaakceptować tylko wtedy, gdy stado na tym nie ucierpi. Należy wyjaśnić swoim psom, co nie będzie tolerowane i zapewnić luźną atmosferę, ustanawiając jasne zasady, które mają zastosowanie do wszystkich i nikogo nie faworyzują. W większości przypadków nawet drobne poprawki są wystarczające, na przykład, gdy pies skory do zabaw terroryzuje psa szukającego spokoju. Następnie należy po prostu przejąć na pewien czas rolę partnera do zabawy lub zadbać o to, by aktywna część stada nie przeszkadzała reszcie.

Jeśli decydują się Państwo na hodowlę więcej niż dwóch psów, należy powtórzyć te kroki. Przy każdym kolejnym psie najważniejsze jest, by dotychczasowi członkowie stada zaakceptowali nowego towarzysza, co może, ale nie zawsze musi być trudne. Jeśli nie mają Państwo pewności, doświadczony trener psów będzie umiał ocenić sytuację i dać kilka wskazówek.