Egzamin na psa towarzyszącego – przebieg egzaminu
15.05.2023 - Czas czytania: 4 minuty
Egzamin na psa towarzyszącego to uznany przez państwo egzamin sprawdzający charakter psa. Nie jest on obowiązkowy dla wszystkich psów i ich właścicieli. Sprawdzane są wyłącznie psy, które ściśle współpracują z ludźmi. Należą do nich na przykład psy asystenci, psy policyjne lub ratunkowe. Aby zdać egzamin pies, musi spełniać kilka warunków.
- Na czym polega egzamin na psa towarzyszącego?
- Bez tego się nie obejdzie: Test dla osoby prowadzącej psa
- Ważne przesłanki, jakie należy spełnić przed egzaminem na psa towarzyszącego
- Pierwsza część: Reakcja psa na otoczenie
- Druga część: Test posłuszeństwa
- Trzecia część egzaminu: Miejsce publiczne
- Kiedy konieczne jest podejście do egzaminu na psa towarzyszącego?
Na czym polega egzamin na psa towarzyszącego?
Egzamin na psa towarzyszącego to uznany przez państwo egzamin sprawdzający charakter i zachowanie psa. Podchodzi do niego pies wraz z osobą prowadzącą lub właścicielem – w głównej części działają oni jako zespół. Egzamin ten sprawdza zachowanie psa wobec nieznajomych i w miejscach publicznych, a także jego posłuszeństwo (ang. obedience) i reakcję na komendy.
Sędziowie sprawdzają, jak pies reaguje w trudnych sytuacjach, na przykład wobec biegaczy, rowerzystów lub nerwowo zachowujących się osób. Do egzaminu można podejść wyłącznie w jednostkach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (Fédération Cynologique Internationale) – w Polsce są to jednostki Związku Kynologicznego.
Bez tego się nie obejdzie: Test dla osoby prowadzącej psa
Uzyskanie świadectwa kwalifikacji nie należy, ściśle rzecz biorąc, do samego egzaminu, choć bez niego się nie obejdzie. Test ten ma na celu udowodnienie, że posiadają Państwo odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia psa.
Przed egzaminem dostaną Państwo zestaw pytań dotyczących wiedzy podstawowej na temat psów i ich ogólnego zachowania. Trafne odpowiedzi świadczą o Państwa gotowości do prowadzenia psa w sposób zgodny z potrzebami gatunku, o umiejętności rozpoznawania przez Państwa jego zachowań i reagowania na nie w odpowiedni sposób. Świadectwo kwalifikacji to pisemny egzamin z teorii składający się z pytań wielokrotnego wyboru, w których muszą Państwo wybrać prawidłową odpowiedź.
Ważne przesłanki, jakie należy spełnić przed egzaminem na psa towarzyszącego
Zasadniczo dopuszcza się do egzaminu na psa towarzyszącego jedynie psy, które ukończyły 15. miesiąc życia.
Podczas egzaminu na psa towarzyszącego ostatni punkt zostaje sprawdzony za pomocą czipa lub wytatuowanego numeru psa, który musi zgadzać się z jego identyfikatorem. Egzamin na psa towarzyszącego odbywa się zgodnie z ustalonym planem i składa się z trzech praktycznych części, w centrum szkoleniowym i na zewnątrz. Przez cały okres trwania egzaminu oceniany jest charakter psa – psy, których zachowanie sprawia problemy, zostają natychmiast zdyskwalifikowane.
Pierwsza część: Reakcja psa na otoczenie
W pierwszej części sprawdzane są ogólny charakter psa i jego reakcja na otoczenie. Sędzia ocenia tu zachowanie psa wobec innych psów i ludzi. Jeśli jest on zbyt lękliwy lub zbyt agresywny, cały egzamin uznaje się za niezdany.
Druga część: Test posłuszeństwa
Test posłuszeństwa to druga i najważniejsza część egzaminu na psa towarzyszącego. Posłuszeństwo psa ocenia się na podstawie serii ćwiczeń. Szczególną uwagę zwraca się na wykonywanie poleceń i współpracę w zespole.
Podczas wykonywania ćwiczeń należy zmieniać zarówno tempo, jak i kierunek, a także od czasu do czasu przystawać, aby sprawdzić, czy pies skupia się wyłącznie na osobie prowadzącej. Powinien on pozostać obojętny wobec innych ludzi lub zwierząt.
W tej części trzeba uzyskać przynajmniej 70% z 60 możliwych do uzyskania punktów, aby przejść do następnego etapu.
Trzecia część egzaminu: Miejsce publiczne
Trzecia część egzaminu: Miejsce publiczne
Po pomyślnym wykonaniu ćwiczeń na posłuszeństwo przechodzą Państwo do ostatniej rundy, która zostaje przeprowadzona poza miejscem szkolenia. Pies musi sprawdzić się w miejscu publicznym – na dworcu kolejowym, na parkingu, w parku itp.
Podobnie jak w pierwszej części egzaminu, chodzi tu o ocenę charakteru psa, tym razem w jak najbardziej „realnych” warunkach. Wykorzystuje się więc ćwiczenia z drugiej części egzaminu do codziennych czynności. Jak zachowa się pies, kiedy pojawią się obok wrzeszczące, rozbrykane dzieci lub gburowaty rowerzysta? Czy mogą Państwo bez problemu zostawić psa przywiązanego w miejscu, gdzie przechodzą ludzie? Tego typu ćwiczenia stanowią najtrudniejszą część egzaminu.
Ten ostatni etap egzaminu pozwala ocenić reakcję psa na bodźcie zewnętrzne, jego charakter i zachowanie. Ani pies, ani właściciel nie może podczas egzaminu ciągnąć na smyczy. Zabronione jest również krzyczenie na zwierzę.
Jeśli pomyślnie ukończyli Państwo tę rundę, udało się! Wszystko zostanie wyjaśnione podczas końcowej rozmowy z sędzią. Wręczony zostanie Państwu również certyfikat zdania egzaminu.
Kiedy konieczne jest podejście do egzaminu na psa towarzyszącego?
Kto chce, aby pies był jego partnerem w pracy, musi koniecznie podejść do egzaminu dla psów towarzyszących. Obowiązek ten mają wszystkie zespoły pracujące na stanowiskach publicznych, na przykład w policji lub służbach ratunkowych. Zdać egzamin muszą również psy, których właściciele chcą, aby uczestniczyły one w terapii lub towarzyszyły ludziom w domach spokojnej starości.
Psy terapeutyczne oraz psi asystenci oferujący emocjonalne oraz fizyczne wsparcie chorym i niepełnosprawnym wykonują ciężką pracę. Dlatego też konieczne jest, aby były one otwarte i pełne zaufania wobec nieznajomych, a także chętne do zabawy. Odpowiednio wyszkolone psy pełniące rolę asystentów mogą nawet przejąć odpowiedzialność za powierzone im osoby.
Psy pracujące jako asystenci w organizacji VITA są doskonałym przykładem na to, jak istotna jest ocena charakteru podczas egzaminu.
