Aportowanie — trening umacniania relacji psa z człowiekiem

Dla większości (ale nie wszystkich) psów bieg za przedmiotem nie sprawia trudności, ponieważ jest częścią ich instynktu łowieckiego: pies próbuje dogonić, złapać i zabić uciekającą ofiarę. W tym zachowaniu brakuje jednak z reguły odpowiedniego zakończenia, by nazwać je aportowaniem: jest nim przyniesienie swojemu właścicielowi złapanej zdobyczy. Zarówno dziki bieg za rzuconym patykiem zakończony „zmasakrowaniem” swojej ofiary, jak i próby wyrwania z pyska rzuconego przedmiotu nie należą do poprawnych form aportowania.

Poprawny trening aportowania to intensywne, świadomie wykonywane oraz dopasowane do potrzeb psa ćwiczenia, które niosą ze sobą wiele korzyści.

Zaczynamy od dobrego wyboru przedmiotu do aportu. Patyk to z wielu powodów nie najlepszy pomysł. Nie jest on wystarczającą motywacją dla pupila, często jest przyczyną poważnych skaleczeń, a pies lubi go rozgryzać. Nigdy nie wolno wykorzystywać do aportowania jednej z zabawek Twojego czworonoga!

wytrzymałych aportów, takich jak aport drewniany, szczególnie jeśli Państwa pies należy już do zapalonych „myśliwych”. Dzięki nowym rodzajom aportu Państwa pies zrozumie różnicę pomiędzy pouczającym treningiem a zwykłą zabawą, podczas której to on może przejąć rolę „dowodzącego”. Ponadto będzie potrzebna długa linka treningowa i nietuczące smakołyki, które Państwa pies lubi najbardziej.

Po pierwszym ćwiczeniu pies powinien zrozumieć, że wolno mu podnieść aport tylko po wydanej komendzie.

Dummy do aportowania musi być atrakcyjną zdobyczą dla Państwa ulubieńca. Niech pies obserwuje, jak wypełniają Państwo dummy jego ulubionym smakołykiem. Będzie to dla niego najlepszą zachętą! Można nawet chwilę pobawić się dummy, jednak tak, by pies nie mógł Państwu w tym towarzyszyć. Gdy tylko pies będzie wystarczająco zainteresowany swoją przyszłą zdobyczą, należy wziąć go na smycz i rzucić dummy na odległość kilku metrów. Dummy powinien być łatwo dostępny z linki treningowej. To ćwiczenie najlepiej wykonywać w salonie lub w ogrodzie, gdzie pies nie będzie rozpraszany przez otoczenie.

Nie wolno pozwolić psu wystartować od razu, powinien najpierw zastosować się do polecenia „Siad!”. Teraz dopiero możesz wydać komendę „Przynieś!” i kazać mu przynieść aport.

Gdy tylko Państwa pies podniesie dummy do aportowania, należy pochwalić go entuzjastycznie. Teraz trzeba zwabić go do siebie, w razie potrzeby delikatnie prowadząc go smyczą w swoim kierunku. Jeśli pies przejmie dummy i podejdzie z nim do Państwa, należy pochwalić go za to. Nie trzeba natychmiast zabierać mu zdobyczy.

Należy użyć komendy „Daj!“ lub „Rzuć!” i wyciągnąć rękę po dummy. Kiedy pies puści aport, zostanie natychmiast nagrodzony przysmakiem. Przysmak wyciągną Państwo z dummy na pokarm. Dla psa większą motywacją będzie, kiedy sam będzie mógł wyciągnąć sobie przysmak z woreczka.Jeśli następnym razem pies ucieknie razem z dummy na pokarm, ponieważ uzna, że może sam wyciągnąć sobie przysmaki, nie jest to nic strasznego, a w rzeczywistości wspomaga proces uczenia. W ten sposób pies zrozumie, że wydostanie przysmak z dummy na karmę tylko wtedy, kiedy go odniesie.Nie należy się denerwować, jeżeli nie wszystko od razu zacznie się układać. Cierpliwość i konsekwentne ćwiczenia uczynią z Państwa niechętnego i niecierpliwego psa mistrza aportowania.

Zadanie dodatkowe: Ukrywamy dummy z karmą w lesie. Każemy swojemu psu siedzieć i obserwować. W razie potrzeby można zatrzymać psa na smyczy przy drzewie. Zostawiamy dummy z karmą w lesie i wracamy do psa, po czym wydajemy komendę, by pies zaczął szukać. Należy wydać komendę „Szukaj!” lub „Przynieś!”. Można rozpocząć poszukiwanie razem z psem lub dać mu kilka wskazówek. Warto pochwalić go, jeśli znalazł dummy i zwabić go do siebie, by oddał zdobycz. Karmimy psa bezpośrednio z dummy.

Zachęcamy do tego, by zajrzeć do poradnika Maxi Zoo w temacie „Wychowanie psa”.