Agresywny pies — jak sobie z nim radzić? Pomożemy rozwiązać problem niepożądanych zachowań czworonoga!
15.05.2023 - Czas czytania: 3 minuty
Żadne zwierzę nie jest z natury złośliwe. Mimo to nie ma tygodnia bez tak zwanego „psa problemowego” na pierwszych stronach gazet. Ofiarami wciąż stają się — często bogu ducha winni — ludzie. Mimo to również ataki na inne psy i zwierzęta domowe czy ogólne zastraszanie sąsiedztwa przyczyniają się do obrazu psa jako czworonożnej bestii. Skąd dokładnie bierze się ten problem — i co mogą zrobić w tej sytuacji zarówno właściciel psa, jak i ofiara? Tutaj dowiedzą się Państwo, co warto wiedzieć o tym delikatnym temacie.
Skąd bierze się agresja u psów?
Po pierwsze, agresja sama w sobie nie jest niewłaściwym zachowaniem, ale instynktem przetrwania. Agresja jest niezbędna do egzekwowania własnych praw, obrony, a wreszcie do przetrwania. Problem pojawia się dopiero w momencie, gdy agresywne zachowanie jakiegokolwiek rodzaju albo występuje w nadmiarze, albo jest ukierunkowane na osiągnięcie niewłaściwego celu. Staje się ono niebezpieczne, jeśli agresor jest dodatkowo bardziej dominujący niż jego otoczenie i dlatego nie może być przez nie przywołany do porządku. Pies jako zwierzę obronne, często fizycznie przewyższające człowieka i zawsze „uzbrojone” w ostre uzębienie, stwarza prawdziwe zagrożenie. Ponieważ psy domowe zwykle nie mają powodów egzystencjalnych do agresywnych zachowań — takich jak polowanie na żywność lub obrona przed napastnikami — zachowanie to jest wzmacniane przez różne drugorzędne czynniki.
Na naszych szerokościach geograficznych na szczęście niezwykle rzadkie, ale jednak warte uwagi, są choroby zakaźne, takie jak wścieklizna, które mogą wywołać agresywne zachowania u psów i innych zwierząt.
W jaki sposób pies sygnalizuje agresję?
Agresywny pies wysyła wyraźne znaki ostrzegawcze poprzez swój język ciała. Należy zachować ostrożność, gdy pies warczy lub groźnie na nas spogląda, podnosi fafle i szczerzy zęby. Jeśli te ostrzeżenia z daleka nie zadziałają, pies może ugryźć lub pozorować atak, zanim naprawdę rzuci się na ofiarę. Sylwetka psa jest napięta a futro na karku zjeżone. Jeśli agresja jest spowodowana strachem, pies zgina tylne nogi, zaokrągla grzbiet oraz stawia uszy i ogon. Zawsze należy poważnie traktować dźwięki i język ciała psa: psi atak rzadko bierze się znikąd.
Jak radzić sobie z problematycznym psem?
Jeśli Państwa własny pies nagle wykazuje oznaki agresji, wymagana jest duża wrażliwość. Należy spróbować dowiedzieć się, jaki może być powód agresywnego zachowania czworonoga.
Czy istnieją szczególnie agresywne rasy?
W zasadzie w każdej rasie psów istnieją bardziej drażliwe i całkowicie spokojne przypadki. Niemniej jednak zakłada się, że niektóre rasy psów cechuje większy potencjał agresywności ze względu na ich historię. Są to rasy, u których w hodowli pożądany jest niższy próg pobudliwości i wysoka siła gryzienia. W Niemczech rasy te znajdują się na wykazie ras psów agresywnych. Właściciele takich „psów z wykazu” muszą spełniać określone kryteria, takie jak test ekspertyzy lub zaświadczenie o niekaralności. Do ras agresywnych w Niemczech należy na przykład mastif, amerykański pitbulterier czy amerykański staffordshire terier — należy jednak pamiętać, że również te psy odpowiednio wychowane mogą być w pełni spokojnymi członkami rodziny.
W naszym magazynie dla psów stworzyliśmy portrety różnych ras psów. Dowiedz się o małych, średnich i dużych rasach psów.
Jak postępować z agresywnym psem?
Jeśli nagle napotkają Państwo agresywnego psa, należy postarać się załagodzić sytuację, jeśli to możliwe. Nie wolno ruszać się — ucieczka pobudzi instynkt pościgu. Jeśli to konieczne, należy odgraniczyć się od psa dużym przedmiotem. Odwracamy wzrok od zwierzęcia i stajemy bokiem, ale nie przodem ani tyłem do psa. Nie ruszamy się, zachowując spokój. Nie należy krzyczeć i machać rękami. Jeśli będziemy zachowywać się naturalnie, są duże szanse, że pies straci nami zainteresowanie. Jeśli to nie pomoże i pies będzie zapalczywie zdeterminowany, aby ugryźć, należy podsunąć mu jakiś przedmiot, np. torbę.
