Trening hamujący instynkt myśliwski – jak kontrolować łowiecki instynkt Twojego czworonoga

Wielu właścicieli psów zadaje sobie pytanie: „Dlaczego mój czworonożny przyjaciel poluje, skoro w ogóle nie jest psem myśliwskim?” Odpowiedź jest prosta: każdy pies posiada instynkt łowiecki. Odziedziczył go po swoim przodku — wilku. Wrodzony instynkt łowiecki jest u każdego psa inny. „Psy myśliwskie” są od wieków wychowywane w duchu łowieckim. Wśród nich są bardzo różni specjaliści, tacy jak wyżły (pointer, seter irlandzki), psy gończe (podenco, borzoj), płochacze (beagle, płochacz niemiecki) oraz psy aportujące (spaniel, retriever).

Gdy pies wykazujący instynkt łowiecki wywęszy lub — podczas tropienia wzrokowego — wypatrzy cel, nie pomogą żadne wołania ani groźby: Państwa pies zostawi wszystko w tyle i nie przestanie ścigać, dopóki nie „padnie” fizycznie bądź dorwie ofiarę.

Powodem, dla którego na co dzień posłuszny jamnik nagle staje się bezlitosnym łowcą są adrenalina i endorfiny: Psy myśliwskie uwielbiają polować, ponieważ zalewająca ich adrenalina każe zapomnieć o wszystkim innym. Ten stan psa można porównać do amoku.

Zasada głosi: Instynkt łowiecki psa jest uwarunkowany genetycznie i nie może, a przede wszystkim nie powinien być karcony. Jeśli nie są Państwo gotowi cierpliwie poświęcić wystarczającej ilości czasu na szkolenie, należy zrezygnować z psów myśliwskich.Oduczanie psa zachowań jest w efekcie treningiem kontroli, który pozwoli Państwu zapanować nad dotąd niekontrolowanymi i niebezpiecznymi skłonnościami łowieckimi Państwa pupila.

Im lepiej znają Państwo zachowanie swojego psa, tym lepiej można ukierunkować szkolenie. Nie należy próbować na siłę „eliminować” instynktu łowieckiego psa, zamiast tego warto dobrze wykorzystać swoją wiedzę o psach.

Najważniejszym elementem treningu oduczającego zachowań łowieckich psa jest stworzenie bliskiej relacji z właścicielem. Jeśli Państwa pies stale odwraca się w Państwa stronę, by upewnić się, że wciąż są Państwo przy nim, będzie łatwiej odciągnąć go od zdobyczy.

Dzięki 10-metrowej lince treningowej Państwa ulubieniec nauczy się pozostawać w Państwa zasięgu. Trzeba sprawić, by linka dobrze kojarzyła się psu. Nie wolno zapomnieć także o szelkach, by linka nie wżynała się we wrażliwą psią szyję. Należy przywołać do siebie psa, jeszcze zanim linka będzie napięta.

Można wykorzystać także gwizdek dla psów, by pies słyszał Państwa z większej odległości. Warto wspierać go pochwałami, gdy odwróci się w Państwa stronę i nagradzać smakołykami lub ulubioną zabawką, gdy do Państwa wróci. Jeśli pies nie odpowiada na wołanie, należy zmienić szybko i bez słowa kierunek.

Wskazówka: Należy okazać opanowanie, cierpliwość i konsekwencję, nigdy nie pozwalając psu ciągnąć za linkę!

Bardzo pomocna podczas szkolenia będzie specjalna wędka treningowa dla psa: na lince przymocowana jest „przynęta” – maskotka, gumowa zabawka, piłka, kawałek sztucznej lub prawdziwej skóry. Należy używać wędki wyłącznie po to, by skupić uwagę psa na przynęcie. Nie można pozwolić, by skakał za przynętą, w ten sposób wzmacnia się jego instynkt łowiecki.

Należy użyć komendy „Stop!” lub zagwizdać, gdy tylko pies zatrzyma się przed przynętą. Nagradzamy go pieszczotami lub specjalnym przysmakiem. Jeśli jednak pies nie przestaje uganiać się za przynętą, trzeba odebrać mu ją bez komentarza, używając wędki (taki jest cel tego urządzenia). Powtarzamy to ćwiczenie tak długo, aż nasz pies każdorazowo będzie zatrzymywał się przed „zdobyczą” na polecenie lub gwizdek.

Uwaga: Jeśli zauważą Państwo, że Państwa pies jest coraz bardziej sfrustrowany, należy zakończyć trening i sięgnąć po alternatywną metodę.

Należy potraktować łowiecki instynkt swojego psa z fantazją, stosując różnorodne zabawy i korzystając z dummy z karmą – nieprzemakalnej torebki z karmą o podłużnym kształcie. Niespodzianki, zabawy w chowanego, aportowanie czy wyścigi sprawią, że ten trening będzie dla Państwa psa ciekawy. W ten sposób pies zapamięta, że Państwa obecność oznacza interesującą zabawę. Trzeba pokazać swojemu psu, że jego polowanie można zastąpić czymś o wiele ciekawszym.

Wskazówka: Można użyć dummy jako „źródła pożywienia” i zastąpić nim psią zdobycz na spacerze. Napełniamy go karmą i używamy jako aportu. W nagrodę za przyniesienie aportu, pies będzie mógł posilić się z dummy.