Nauka czystości dla szczeniąt i psów

Na początku szczenięta muszą szczególnie często się wypróżniać, ponieważ dopiero uczą się kontrolować mięśnie pęcherza i jelit. Fizycznie jest to w ich przypadku możliwe po około 14 tygodniach. Dlatego nauka czystości to przede wszystkim kwestia praktyki – do całości należy podchodzić jak najspokojniej, ale z zaangażowaniem.

Szczenięta musza zazwyczaj wypróżnić się natychmiast po przebudzeniu, jedzeniu, piciu i zabawie. Należy uważać na sygnały wysyłane przez szczenię i najlepiej wyjść mu naprzeciw. Bo kiedy krąży już i węszy po dywanie, najprawdopodobniej jest już za późno. W pierwszych dwóch tygodniach należy przygotować się na konkretny rytm, w którym co dwie godziny będziemy wychodzić ze szczenięciem na zewnątrz.

Na szczęście psy są z natury bardzo czyste i bardzo dbają o utrzymanie domu w czystości. Jednak szczenię musi najpierw dowiedzieć się, gdzie w jego nowym domu znajdują się drzwi na zewnątrz, a także co wolno, a czego nie wolno mu robić wewnątrz. Już po jednym nieszczęściu niektóre szczenięta zrozumieją, gdzie mogą się załatwić, podczas gdy inne są powolnymi uczniami, którzy potrzebują kilku tygodni treningu. Dlatego podczas treningu najważniejsza jest cierpliwość.

Kiedy regularnie wychodzą Państwo na zewnątrz, najlepiej szybko zaoferować pupilowi zieloną przestrzeń, piasek lub coś podobnego. Nie tylko odpowiada to jego potrzebom, ale ma tę zaletę, że później będzie on wolał załatwić swój interes na zielonej trawce, a nie na chodniku. Warto też mieć miejsce na siusiu „przed drzwiami”, czyli blisko mieszkania. Kiedy trzeba szybko wyjść lub pogoda nie jest rewelacyjna, nie trzeba będzie daleko chodzić.

Aby w późniejszym czasie szczenię załatwiało się na Państwa sygnał, podczas każdego wypróżniania mogą Państwo wypowiadać komendę, np. „Robimy”. Z czasem skojarzy ten sygnał z działaniem. Jest to szczególnie przydatne podczas dłuższych podróży samochodem, ponieważ mogą Państwo użyć tego hasła, aby zachęcić psa do załatwienia potrzeb z wyprzedzeniem lub podczas postoju.

Jeżeli Państwa szczenię z powodzeniem załatwi interes w odpowiednim miejscu, należy je pochwalić. Uwaga: Nie należy przeszkadzać mu w trakcie wypróżniania. Szczególnie młode psy mogą szybko się rozproszyć i wtedy trzeba rozpocząć proces od początku.

Wszystkie nieszczęśliwe wypadki należy posprzątać bez komentowania i karcenia, ponieważ szczenię nie powinno się Państwa obawiać. Może to doprowadzić do sytuacji, że pies będzie w stanie dokładnie się wypróżnić dopiero wtedy, gdy nie będzie Państwa w pobliżu lub kwestia załatwienia swoich potrzeb przestanie być dla niego stresująca. Zabrudzone miejsce należy wyczyścić środkiem dobrze neutralizującym zapachy, aby w ten sposób uniknąć ponownego zanieczyszczenia. (Psy doceniają miejsca „zaznaczone” moczem).

Szczenięta i młode psy sikają również z radości lub strachu. Robią to, ponieważ nie potrafią kontrolować zwieraczy w pęcherzu, gdy są podekscytowane. Miałoby to fatalne skutki dla jego rozwoju, gdyby go Państwo skrzyczeli.

Psia toaleta: Jeżeli na przykład mieszkają Państwo na wysokim piętrze, może okazać się, że nie będą Państwo w stanie zjechać windą na dół wystarczająco szybko, aby zapobiec wpadce. W takim przypadku pomocna okazuje się toaleta dla psa. Mogą Państwo wykonać ją samodzielnie lub kupić – dostępnych jest wiele różnych opcji. Toaleta może okazać się pomocna w fazie przejścia na spacery lub, na przykład, zapobiegać nieszczęśliwym wypadkom w nocy, jeżeli sprint w kapciach nie jest Państwa mocną stroną. Celem jest oczywiście to, że po pewnym czasie toaleta dla psów nie będzie już potrzebna.

Kliker: mogą Państwo połączyć naukę czystości z treningiem z klikerem. Po każdym wypróżnieniu szczenięcia następuje kliknięcie klikerem, a psu wręczana jest nagroda. Po krótkim czasie szczenię będzie potrafiło wypróżniać się na Państwa komendę.

Należy pamiętać, że nauczenie szczenięcia zachowywania czystości w domu nie należy do obowiązków dziecka. Oczywiście Państwa potomstwo może w tym Państwa wspierać.

Tresura psa wymaga cierpliwości i konsekwencji. Konieczne jest powstrzymanie się od karcenia psa w przypadku nieszczęśliwych wypadków, ponieważ często pogarsza to sytuację. Dorosły pies nie powinien przebywać sam w mieszkaniu dłużej niż cztery godziny. Szczenięta nie powinny w ogóle zostawać same.

Jeżeli Państwa pies nie potrafi zachować czystości w domu, może to mieć podłoże fizyczne. W takiej sytuacji najlepiej porozmawiać ze swoim weterynarzem i poprosić o poradę. Jeżeli wykluczona zostanie choroba narządów, należy rozważyć przyczyny psychologiczne. Zanieczyszczenie własnego „terytorium” może być również postrzegane jako akt protestu lub oznaka stresu. W trudnych przypadkach należy skonsultować się z weterynarzem i poprosić o pomoc wyspecjalizowanego trenera psów.