Prawidłowa jazda na rowerze z psem

Polskie prawo o ruchu drogowym nie określa precyzyjnie, czy prowadzenie psa obok roweru jest dozwolone, czy nie. Jeśli się na to zdecydujemy, musimy być świadomi, że to na nas spoczywa pełna odpowiedzialność za bezpieczeństwo ruchu drogowego i innych użytkowników drogi oraz że może to być interpretowane jako wykroczenie. Psa należy przy tym zawsze prowadzić po swojej prawej stronie, by chronić go przed przejeżdżającymi pojazdami. Przy braku jednoznacznych przepisów kwestia trzymania psa na smyczy nie jest jasna, lecz z pewnością jest to najbezpieczniejszy wybór.

W żadnym wypadku nie wolno przyczepiać smyczy do kierownicy roweru. Stwarza to szczególne niebezpieczeństwo w przypadku, gdyby pies nagle ruszył za czymś w pogoń. Gwałtowne ruchy psa mogą skutkować przewróceniem roweru i spowodować zagrożenie dla samego zwierzęcia, jego opiekuna oraz innych użytkowników drogi. Do jazdy rowerem w towarzystwie psa dobrze jest wyposażyć się w specjalną smycz i uchwyt do roweru. W razie potrzeby można również trzymać smycz w dłoni. Warto także sprawdzić, czy lokalne przepisy zezwalają na puszczanie psa luzem na polnych drogach i w innych mało uczęszczanych miejscach — zakładając oczywiście, że zwierzę reaguje na przywołanie. Należy jednak pamiętać, że w lasach jest to zabronione.

Jak długo pies może przy mnie biec? Z jaką prędkością mogę jechać? Przy odpowiedzi na te pytania należy wziąć pod uwagę kilka czynników.

Przygotujmy smycz o długości od trzech do pięciu metrów i zacznijmy od ćwiczenia chodzenia z psem przy nodze. Gdy pies próbuje przyspieszać, zmieniamy kierunek, aż ponownie dorówna nam kroku. Wtedy go chwalimy. Gdy nasz pupil opanuje już chodzenie przy nodze, wprowadzamy komendy „stój” i „chodź”. Dzięki temu pies posłucha nas później również bez smyczy.

Czas oswoić swojego ulubieńca z rowerem. Niektóre psy podchodzą do niego nieufnie — chowają się, gdy widzą rower po raz pierwszy lub gdy ten się do nich zbliża. Warto teraz powtórzyć pierwsze ćwiczenie, pchając jednocześnie rower. W ten sposób pies przyzwyczai się do uchwytu przy rowerze. Nawet jeśli to ćwiczenie przebiegło bezproblemowo, pierwszą próbną przejażdżkę należy wykonać na pustym placu. Gdy to się uda, można spróbować jazdy na krótkich dystansach w parku. Aby nasz ulubieniec stał się mistrzem rowerowych przejażdżek, przy każdej zmianie kierunku należy wypowiadać komendy „w prawo” lub „w lewo”.

Drogi asfaltowe czy żwirowe to na dłuższą metę nie lada obciążenie dla psich stawów i łap. Latem asfalt nagrzewa się do tego stopnia, że opuszki psich łap mogą ulec poparzeniu, a ostre kamienie, odłamki szkła i żwir mogą powodować skaleczenia. Po każdej przejażdżce rowerowej należy więc sprawdzać łapy psa i poddawać je odpowiedniej pielęgnacji, aby pozostały miękkie, gładkie i zdrowe. To szczególnie ważne w przypadku zapalonych psich „rowerzystów”.

Dla małych psów, ważących do 5 kilogramów, dostępne są specjalne koszyki na rower. Ze względu na krótkie łapy ich tempo biegania jest wolniejsze i wiąże się z większym wysiłkiem. Dotrzymanie kroku jadącemu rowerowi jest więc dla nich na dłuższą metę praktycznie niewykonalne. Jeśli jednak chcemy zabrać takiego malca na wycieczkę rowerową, dobrym rozwiązaniem będzie koszyk. Dostępne są koszyki na kierownicę i na bagażnik. Zaletą wersji na kierownicę jest to, że mamy naszego psa stale na oku. Koszyk powinien mieć zamknięcie w formie kratki, tak aby pies mógł się rozglądać, ale był w stanie wyskoczyć. Na niepogodę dostępne są także koszyki z przeciwdeszczową osłoną. Dobrym rozwiązaniem dla większych, cięższych lub schorowanych psów jest przyczepka rowerowa. W tym przypadku należy jednak uwzględnić własną kondycję. Przykładowo dog niemiecki razem z przyczepą może ważyć dobre 100 kilogramów.