Épagneul breton – mały pies myśliwski o wielkim sercu
15.05.2023 - Czas czytania: 2 minuty
Spaniel bretoński ma swoją ojczyznę w sercu Bretanii. Jest wykorzystywany w całej Francji jako pies myśliwski. Do dzisiaj Épagneul breton jest rasą psów użytkowych, która w miarę możliwości powinny brać udział w polowaniach. Jako pies rodzinny potrzebuje do szczęścia dostatecznej ilości ruchu i zajęcia.
Polowanie jest jego pasją
We Francji spaniel bretoński jest już stałym elementem krajobrazu. Choć jego imponujące zdolności łowieckie doceniają przede wszystkim zapaleni myśliwi, spaniel bretoński jest spotykany także w roli psa rodzinnego. Jest najszczęśliwszy, gdy udaje się na polowanie ze swoimi ludźmi. Korzenie tego małego wyżła sięgają samego serca dzikiej Bretanii. W regionie powstało nawet muzeum poświęcone temu wyjątkowemu psu.
Dokładna historia powstania rasy pozostaje tajemnicą. Przypuszcza się, że doszło do niechcianej krzyżówki suczki setera angielskiego z legawcem bretońskim. Szczenięta otrzymały najlepsze cechy obu rodziców. Enaud des Vicomte był tak zachwycony swoim dziełem, że kontynuował hodowlę. W 1907 r. założył „Club L‘Epagneul Breton à queue courte naturelle” (Klub Spaniela Bretońskiego z Naturalnie Krótkim Ogonem). Anuria (wrodzony brak ogona) została dołączona już do pierwszego standardu rasy, nawet jeśli wśród spanieli bretońskim rodzą się również szczeniaki z długim ogonem.
Spaniel bretoński wyróżnia się niezwykle wrażliwym nosem i dużą koncentracją podczas tropienia na rozległym terenie. To niestrudzony robotnik, także po ustrzeleniu zdobyczy, w wodzie lub niesprzyjających warunkach.
Charakter spaniela bretońskiego
Spaniele bretońskie to rasa inteligentnych psów, które silnie przywiązują się do swoich właścicieli. Są wrażliwe i uczuciowe. Te małe wyżły to prawdziwe wulkany energii. Ponadto chętnie okazują miłość i uwielbiają pieszczoty. Spaniel bretoński jest perfekcjonistą, który zawsze chce dać z siebie wszystko; kiepsko znosi porażki.
Wychowanie i hodowla spaniela bretońskiego
Spaniele bretońskie są wrażliwe i posłuszne. Zbyt duży nacisk ze strony właściciela ma efekt przeciwny do zamierzonego. Jako psy pracujące są najszczęśliwsze, gdy mogą udać się na polowanie; to ich prawdziwa pasja. Jeśli polowanie nie wchodzi w grę, warto zaangażować pupila w trening z użyciem dummy, mantrailing (tropienie osób) lub pracę na śladzie. Dobrym pomysłem jest również szkolenie na psa ratowniczego. Spaniel bretoński, jak wszystkie psy myśliwskie, uwielbia biegać. Aby spełnić jego potrzeby, potrzebne są co najmniej 2 godziny spaceru dziennie.
Pielęgnacja spaniela bretońskiego
Delikatna sierść jest łatwa w pielęgnacji. Należy szczotkować ją po spacerze lub polowaniu, aby pozbyć się ewentualnych rzepów i tym podobnych. Ważne, aby regularnie sprawdzać uszy spaniela pod kątem ciał obcych i stanów zapalnych.
Cechy charakterystyczne spaniela bretońskiego
Większość hodowców sprzedaje swoje psy jedynie myśliwym lub sokolnikom. Jeśli interesują się Państwo tą rasą, istnieje jednak możliwość zakupu szczeniąt u odpowiedzialnego hodowcy w Polsce lub we Francji. Ewentualnie mogą Państwo zaadoptować spaniela bretońskiego u jednej z organizacji zajmujących się ochroną zwierząt.
U nas znajdą Państwo najlepsze produkty dla swojego spaniela bretońskiego!
PodsumowaniePies Brittany
Rasa | Épagneul breton, spaniel bretoński |
Pochodzenie | Bretania, Francja |
Klasyfikacja | Wyżły |
Rozmiar | 48–51 (psy) cm, 47–49 cm (suki) |
Waga | 13,6–18,2 kg
|
Budowa ciała | silna, harmonijna, krzepka, niemalże kwadratowa; wysoki, najczęściej krótki ogon lub jego brak |
Oczy | owalne, lekko skośne, najlepiej ciemne |
Uszy | wysoko osadzone, szerokie, krótkie |
Sierść i umaszczenie | średniej długości, cienka, gładka lub lekko falista; biało-pomarańczowa, biało-czarna, biało-brązowa, w białe plamki |
Cechy szczególne | inteligentny pies, który powinien brać udział w polowaniach lub innych zajęciach uwzględniających jego potrzeby gatunkowe |
Charakter | przywiązany, posłuszny, wrażliwy, przyjazny |
Zdrowie | stosunkowo wytrzymały; we francuskich hodowlach odkryto cystynurie (powstawanie kamieni cystynowych w pęcherzu), dysplazję stawów biodrowych (HD) i zwichnięcie rzepki (wadę stawu kolanowego) |