Saluki: Niczym wiatr na pustynnym piasku

Saluki to stara rasa, która wywodzi się z pustynnych terenów Bliskiego Wschodu. Saluki był tam hodowany przez beduinów jako pies myśliwski. W porównaniu z innymi psami saluki cieszył się i nadal cieszy się w Oriencie wielką estymą: Jako towarzysz polowań na gazele i zające pies pomagał mieszkańcom pustyni przetrwać w trudnych warunkach i z tego względu zyskał przydomek „Dar Allaha”. Systematyczna hodowla w Europie rozpoczęła się w 1895 r., kiedy Brytyjka Florence Amherst sprowadziła parkę tych zwierząt z podróży do Egiptu. Trzydzieści lat później, gdy stacjonujący na Bliskim Wschodzie oficerowie przywieźli do ojczyzny swoje zwierzęta domowe, popularność tej eleganckiej psiej rasy myśliwskiej wzrosła, a w 1923 roku został zdefiniowany pierwszy standard hodowlany.

Saluki uchodzą za psy żywe, a  jednocześnie wrażliwe. Są sprytne i szybko się uczą, szybko też jednak nudzą się i stale potrzebują nowych bodźców. W gronie rodziny saluki wiąże się mocno z wybranym przez siebie człowiekiem, którego traktuje jako samca alfa. Wobec obcych wykazuje się rezerwą, ale rzadko okazuje agresję. W przypadku odpowiedniego przemawiania do niego i zapewnienia mu zajęcia saluki jest zrównoważonym i przyjaznym domownikiem, który dobrze toleruje znajome psy. Jego zachowanie jest swoiście pełne godności i niezależne – nie stara się w żaden sposób „przypodobać”.

Saluki są chartami – oznacza to, że potrzebują dużo ruchu, aby spożytkować energię. Do trzymania w mieszkaniu w bloku zwierzęta te nadają się (już choćby ze względu na swoje gabaryty) tylko pod pewnymi warunkami. Przetrzymywanie w kojcu nie wchodzi w grę. Wystarczająca swoboda ruchu ma podstawowe znaczenie, przy czym saluki powinien mieć okazję biegać na dłuższych dystansach. Ponadto, takie dyscypliny sportu dla psów, jak np. agility oraz pełnienie roli towarzysza podczas uprawiania sportu, np. joggingu, jazdy na rolkach lub jazdy konnej zdecydowanie odpowiadają tej rasie. Typowy instynkt łowiecki utrudnia wspólne trzymanie z mniejszymi zwierzętami domowymi. Samce mają dodatkowo skłonność do bójek z konkurentami.

Przy wychowaniu psa ważna jest intuicja, konsekwencja i cierpliwość. Saluki musi poznać swoje granice, aby po spuszczeniu ze smyczy nie ścigać drobnej zwierzyny ani nie dokuczać innym psom. Aby tego uniknąć, należy organizować dla swojego pupila spotkania z innymi szczeniętami, a następnie wizyty w szkole dla psów. Wspólnie spędzone godziny wzmacniają ponadto więź między człowiekiem a psem. Saluki jest przyjaznym i lojalnym czworonogiem, ponieważ dobrze się socjalizuje i ma dobre usposobienie.

Odpowiednio do swojego pochodzenia z gorących pustynnych rejonów sierść saluki jest stosunkowo cienka i ma niewiele podszerstka. Przy wilgotnej i zimnej pogodzie oraz na śniegu należy okrywać czworonoga specjalnym płaszczem dla psa. Latem szczególnie jasne zwierzęta mają skłonność do oparzeń słonecznych, dlatego zawsze muszą mieć możliwość skorzystania z zacienionych miejsc. Pielęgnacja sierści psa rasy saluki jest nieskomplikowana – szczególnie w porównaniu z długowłosymi rasami charta. Sporadyczne szczotkowanie sierści miękkim zgrzebłem – i przy okazji kontrola pod kątem pasożytów – wystarcza.

Podobnie jak większość innych chartów, saluki mają niewiele tkanki tłuszczowej. Utrudnia to dawkowanie kropli profilaktycznych lub środków na pchły. W razie wątpliwości należy poprosić weterynarza o poradę odnośnie sposobu użycia. Proszę zwrócić też uwagę na to, żeby pies miał bardzo miękkie legowisko lub poduszkę. W przeciwnym razie zwierze jest podatne na tworzenie się nagniotków na łokciach i klatce piersiowej. Saluki ma wyjątkowo długi ogon, który przeważnie spoczywa skierowany w dół między tylnych łapami, a w ruchu utrzymuje się na linii grzbietu.

Najlepsze produkty dla charta saluki znajdą Państwo u nas!

Do produktów dla psów