Puli: kudłaty pies pasterski z Puszty

Żwawy puli już w IX wieku towarzyszył pasterzom na obszarze dzisiejszych Węgier; ukierunkowana hodowla tej rasy jest jednak prowadzona dopiero od 1867 roku. We wcześniejszych epokach pojawiały się różne przeszkody polityczne, które udaremniały rozprzestrzenianie się tej rasy psa. Wygląd puli prawie wcale nie uległ jednak zmianie. Od 1924 roku rasa ta została uznana przez centralną organizację hodowców psów, Fédération Cynologique Internationale (FCI).

Puli to na wskroś psy obronne. Mają misję, jaką jest ochronę swojego stada (lub stada ludzi). Wobec obcych osobników, niezależnie od tego, czy będą to ludzie, inni przedstawiciele gatunku, czy też inne zwierzęta, będą zachowywać się nieufnie i energicznie. Wobec bezpośrednich bliskich, zaufanych osób puli są przywiązane i wierne. Jako typowy kierownik stada, piesek ten jest pełen temperamentu i ma tendencję do przejmowania kontroli. Istnieje anegdota na temat puli, że bawiące się dzieci spędza razem. Inna charakterystyczna cecha tego sympatycznego kosmatego zwierzaka: jeśli czuje, że jest niesprawiedliwie traktowany, jest urażony i demonstruje to poprzez nie zwracanie uwagi na swoich właścicieli przez wiele godzin.

Pierwotnie puli miał zadanie obrony i zbierania razem stada świń, małych przeżuwaczy lub drobiu. Pies musi w tym celu być na miejscu i podejmować samodzielne decyzje. Hodowla puli powinna być zbliżona do ich naturalnego życia. Jeżeli zwierzę nie jest umieszczone zgodnie z jego przeznaczeniem (np. do pilnowania stada owiec), wymaga dużo ruchu, inicjatywy, a przede wszystkim: zadań. Puli to bardzo wysportowane psy, które lubią na przykład zajęcia Agility lub zabawy w szukanie. Puli chce zadowolić swojego właściciela: Pochwały i rozmowa to ważny sposób jego wychowania.

Podczas wychowania puli dobrze wyczuwają upór i empatię. Zwierzę zaakceptuje swojego właściciela jako konsekwentnego przewodnika, aby nie musiał sam mieć pozycji alfa w stadzie. Wizyta w grupie dla szczeniąt lub w szkole dla psów przyczyni się do socjalizacji, wzmocnienia charakteru i przyuczania posłuszeństwa.

Na pielęgnację sierści puli należy zaplanować trochę czasu. Zgodnie z normami rasy sierści nie należy szczotkować, jednak musi być ręcznie rozplątywana zgodnie z opisaną strukturą „sznurka”. Puli należy kąpać tylko w wyjątkowych przypadkach. Jego sierść wolno wysycha, więc istnieje ryzyko przeziębienia. Sierść w okolicy odbytu trzeba wyciąć, podobnie jak w okolicy oczu, aby czworonóg mógł coś widzieć. Sierść puli powinna być zawsze utrzymywana na długości odpowiadającej potrzebom zwierzęcia. W przypadku wątpliwości co do tego, jak postępować w przypadku tej wyjątkowej rasy, można skontaktować się z weterynarzem lub profesjonalnym psim fryzjerem w celu uzyskania wyjaśnienia.

Piękna sierść puli tworzy się przez okres kilku lat. W naturalny sposób włosy okrywowe filcują się wraz z podszerstkiem, co powoduje tworzenie się sznurków sierści przypominających dredy. Aby włosy nie filcowały się płasko, sierść musi być układana w „sznurki”. Gęsta sierść filcowa ma dla pierwotnego psa pasterskiego praktyczną funkcję: Chroni zwierzęta przed wpływami atmosferycznymi i przed ugryzieniami napadających na nie dzikich zwierząt. W przypadku starszych zwierząt sierść może być obciążająca; pies powinien wtedy zostać ostrzyżony.

U nas znajdą Państwo najlepsze produkty dla swojego puli!

Do produktów dla psów

Orzeczenie wydane w 1999 r. przez rząd federalny Niemiec z udziałem Niemieckiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt zaleca zakazać hodowli nagich ras, ras ze spłaszczonymi pyskami (tzw. ras brachycefalicznych) oraz innych ras, których budowa ciała (bardzo długi grzbiet, mocno zakrzywione łapy, zmiany kręgosłupa, nadmierny wzrost sierści itd.) uniemożliwia życie w zdrowiu.

Przy doborze odpowiedniej rasy odpowiedzialny właściciel zwierząt, który naturalnie przywiązuje dużą wagę do zdrowego trybu życia czworonoga bez obciążeń, powinien bezwzględnie brać pod uwagę te wskazówki, jak również kwestię doskonałych cech charakteru.