Pudel – bystry francuski milusiński

W Niemczech pudel należy do najulubieńszych psich ras. Słowo „pudel” ma starogermańską etymologię i oznaczało pierwotnie pluskanie się w wodzie. Jest to poszlaka wskazująca na dawne zastosowanie psa: jako psy myśliwskie aportowały ptactwo wodne. Za kolebkę współczesnych psów rasowych uchodzi Francja. Z końcem dziewiętnastego wieku psem zainteresowały się wyższe warstwy społeczne. Wkrótce przyjazny pies o lekko tanecznym kroku stał się modnym psem do towarzystwa dla dam.

Charakter pudla to urzekająca mieszanka inteligencji, wdzięku, pojętności i pracowitości, niezwykłej przyjazności i towarzyskości. Pudel szuka kontaktu z ludźmi i chciałby wszędzie z nimi być. Te cechy sprawiają, że pudel to także utalentowany i użyteczny pies, wykorzystywany jako przewodnik osób niewidomych, obrońca i ratownik. Ponadto ma skłonność do autoprezentacji i autopromocji: pudle lubią podobać się i spotykać z uznaniem.

Przyjazność i inteligencja sprawiają, że pies jest łatwy w wychowaniu. Obca jest mu demonstracja siły i upartość. Zwierzak będzie jednak potrzebować bodźców i aktywizacji z Państwa strony: pudel to niestrudzony partner do joggingu, który także chętnie weźmie udział w treningu sprawności, posłuszeństwa, a przede wszystkim w aportowaniu. Właściciele pudla muszą mieć na uwadze, by pies nie nudził się, ponieważ bez niedostatecznej aktywizacji ma on skłonność do psot. Chociaż pudle są czujne, niespecjalnie sprawdzą się jako psy stróżujące. Pudel czuje się dobrze również w miejskim mieszkaniu, o ile może wybiegać się na spacerach. W domu nie okazuje nadmiernej aktywności. Warto dobrze zabezpieczyć balkon, ponieważ ciekawskie zwierzęta mogą wyskoczyć. Ponieważ pudel nie linieje, można polecać go alergikom.

Osobliwością pudli jest ich występowanie w różnych rozmiarach. Najmniejszy pudel, tzw. toy, osiąga wysokość mniej więcej 24, maksymalnie 28 cm i waży od 2 do 4 kg – to mikrus w porównaniu z pudlem dużym, zwanym też królewskim. Osiąga on wysokość w kłębie rzędu 60 cm oraz wagę od 18 do 25 kg.

Piękna, pełna loczków sierść pudla wymaga szczególnej pielęgnacji, dalece wykraczającej poza zwyczajne rozczesywanie: psa trzeba szczotkować codziennie, co w przypadku innych ras jest wymagane tylko w wyjątkowych przypadkach, a także regularnie kąpać. Okiełznanie szybko odrastającej sierści trzeba co dwa miesiące powierzać doświadczonemu psiemu fryzjerowi, bądź samemu opanować sprawne posługiwanie się trymerem.