Mastif neapolitański – spokojny towarzysz z mocnym instynktem obronny

Mastif neapolitański jest uważany za potomka rzymskich molosów, które towarzyszyły starożytnym legionom w ich wyprawach zbrojnych i walczyły na arenach przeciwko dzikim zwierzętom i gladiatorom. W południowych Włoszech od dawna służył jako wierny pies obronny i stróżujący w gospodarstwach. Jeszcze dziś mastif neapolitański jest szeroko rozpowszechniony w okolicy wokół Neapolu.

W 1947 roku rozpoczęto we Włoszech kontrolowaną hodowlę; w 1956 r. rasa został oficjalnie przyjęta przez FCI (Fédération Cynologique Internationale). W Polsce te imponujące, dobroduszne czworonogi są uważane za rzadką rasę. W niektórych krajach przyjęto go na „listę psich ras stanowiących zagrożenie”.

Mastif neapolitański jest mimo swoich „walecznych” przodków wyjątkowo opanowany, spokojny i przyjazny. Kocha swoją rodzinę ponad wszystko i jest wierny swojemu właścicielowi. Jednak chroni swoje terytorium twardo i zdecydowanie.

Inteligentny, czujny i łagodny – w ten sposób prezentuje się konsekwentnie wychowany mastif neapolitański w codziennym życiu. Dziś jest on trzymany zazwyczaj jako pies rodzinny i towarzyszący: W stosunku do dzieci jest przyjazny i cierpliwy. Mimo to nie powinno się nigdy nie zostawiać dzieci samych z psem o takiej wielkości i sile. Obcych traktuje nieufnie i niepewnie. Spotkania z innymi przedstawicielami gatunku są często wyczerpujące, gdyż szczególnie psy mogą być bardzo dominujące.

Psy, tj. mastif neapolitański, mają ogromną siłę, którą właściciel musi konsekwentne kontrolować poprzez wychowanie i pokierować na odpowiednie tory. Pies musi wykonywać Państwa polecenia z absolutnym posłuszeństwem, ponieważ Mastino zawsze wyjdzie zwycięsko w faktycznym teście siły na smyczy.

Podczas wychowania tej czasem nieco upartej rasy psów należy wcześniej zdobyć odpowiednie umiejętności fachowe lub zwrócić się do doświadczonego trenera psów. Swojego mastifa należy traktować z szacunkiem i sprawiedliwie, w żadnym wypadku nie twardo ani niesprawiedliwie. Nieprawidłowe traktowanie, podobnie jak w przypadku wielu innych ras psów, prowadzi do agresji. Wczesna socjalizacja mastifa z innymi przedstawicielami gatunku i ludźmi jest niezwykle ważna w życiu codziennym.

Ulubione zajęcie mastifa neapolitańskiego polega na pilnowaniu swojego terytorium. Najlepiej więc, jeśli mieszka na ogrodzonym terenie. Długie spacery i wędrówki w powolnym tempie są idealne dla tego spokojnego psa – w żadnym wypadku nie będzie on fanem sportów wytrzymałościowych!

Pielęgnacja krótkiej sierści jest nieskomplikowana; szczotkowanie raz w tygodniu jest wystarczające. Więcej uwagi trzeba poświęcać fałdom skórnym: trzeba je regularnie badać pod kątem stanów zapalnych.

W naszym sklepie znajdą Państwo najlepsze produkty dla swojego mastifa neapolitańskiego!

Do produktów dla psów

Mastifa neapolitańskiego można trzymać w niektórych krajach tylko pod pewnymi warunkami.

Należy też pamiętać, że tzw. psy objęte wykazem podlegają wyższej stawce podatkowej.

W ostatnich dziesięcioleciach, ze względu na działania niepoważnych hodowców pojawiło się wiele wad rozwoju, tj. nadmiar skóry i fałd, za duża głowa i zwisające powieki. Także długość życia zmniejszyła się w związku z nieodpowiedzialną hodowlą: wynosi dziś zazwyczaj od sześciu do dziewięciu lat. Wcześniej psy osiągały wiek dwunastu lat. Należy koniecznie zwracać się do renomowanych hodowców. Adresy zaufanych hodowców można otrzymać w Związku Kynologicznym w Polsce.

W przypadku mastifa neapolitańskiego chodzi o rasę brachycefaliczną (krótkogłową), u której w razie wyraźnych oznak może dochodzić do ciągłej niewydolności oddechowej.

Orzeczenie wydane w 1999 r. przez rząd federalny Niemiec z udziałem Niemieckiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt zaleca zakazać hodowli nagich ras, ras ze spłaszczonymi pyskami (tzw. ras brachycefalicznych) oraz innych ras, których budowa ciała (bardzo długi grzbiet, mocno zakrzywione łapy, zmiany kręgosłupa, nadmierny wzrost sierści itd.) uniemożliwia życie w zdrowiu.

Przy doborze odpowiedniej rasy odpowiedzialny właściciel zwierząt, który naturalnie przywiązuje dużą wagę do zdrowego trybu życia czworonoga bez obciążeń, powinien bezwzględnie brać pod uwagę te wskazówki, jak również kwestię doskonałych cech charakteru.

Źródła (w języku niemieckim): https://www.bundestieraerztekammer.de/tieraerzte/qualzuchten/Qualzuchtgutachten.pdf https://www.tierschutzbund.de/information/hintergrund/heimtiere/qualzucht/