Kai – „pomnik przyrody” na czterech łapach

29.10.2023 - Czas czytania: 3 minuty

Eine Nahaufnahme eines Kai-Hundes.

Kiedyś polował na grubą zwierzynę w stadzie, dziś kai, a właściwie: kai inu lub tora inu, jest psem, który poza Japonią, stanowi absolutną egzotykę. Powód: eksport z kraju pochodzenia jest zabroniony, linie hodowlane za granicą są rzadkie. Czworonogi te mają instynktownie charakter „naturalnie ostry”, który jest bardziej wyrazisty niż w przypadku niektórych innych ras psów domowych.

Kai: Historia rasy

Nazwa kai wzięła się od japońskiego regionu jego pochodzenia, okręgu Kai w prefekturze Yamanashi. Zwierzęta te zamieszkiwały górskie tereny, polując na dziki i sarny. Istnienie tej rasy można spokojnie prześledzić do czasów przedchrześcijańskich. Jest ona spokrewniona z typami kishu i shikoku.

Fakt, że rasa ta była w stanie rozwijać się tak ściśle na przestrzeni lat, wynika w sumie z tego, że psy te tworzą stada i dlatego kojarzą się w pary. Wpływy innych ras mają niewielkie znaczenie. Od 1934 roku kai jest japońskim pomnikiem kultury.

Charakter kai

Inteligentny i zdolny do nauki, ale równie niezależny i pewny siebie: Kai jest psem bardzo skupionym na sobie. Jest przy tym towarzyski i ciekawski. Nie jest on jednak typem psa, który łatwo się podporządkowuje albo ma potrzebę „przypodobania się” człowiekowi.. Swojemu właścicielowi kai okazuje lojalność i przyjaźń, choć niekoniecznie postrzega go jako „przełożonego” członków stada. Do obcych osób kai podchodzi z rezerwą i nieufnością. Kai to typowe psy „dla jednej osoby” skupiające się na jednej osobie. Ta cecha powoduje problemy w hodowli kai jako psa rodzinnego. Przedstawicieli swojego gatunku kai traktuje towarzysko, zwłaszcza że w historii rasy współpraca w grupie psów podczas polowań stanowiła podstawę.

Wychowanie i hodowla kai

Kai inu ma tendencję do dominacji. Potrzebuje człowieka, który będzie mu dawał jasne polecenia i któremu będzie mógł się podporządkować. Szkolenie kai wymaga dużo cierpliwości i konsekwencji, gdyż pies ten jest tak cwany, że może łatwo oprzeć się próbom edukacji i wychowania. Kiedy zaufanie zostanie przypieczętowane, kai okazuje się lojalnym i wiernym towarzyszem.

Czworonóg ten jest bardzo ruchliwy i potrzebuje codziennie długich spacerów u boku wysportowanych i aktywnych właścicieli, a najlepiej dostępu do zabezpieczonego ogrodu. Kai są bardzo ruchliwymi psami z trudnym do okiełznania instynktem łowieckim. Zadania takie, jak węszenie i szperanie, a także tropienie, będą mu odpowiadały. Jego naturalny temperament odzwierciedla zaangażowanie w pracę, przy której może wykorzystać swoje umiejętności jako pies myśliwski. Nawet jako pies stróżujący to uważne zwierzę sprawdza się świetnie, zwłaszcza w „nagłych” przypadkach.

Kai nie jest wybredny, jeśli chodzi o jedzenie. Idealna jest tradycyjna karma ze świeżym mięsem, a więc dieta BARF. Także pielęgnacja sierści nie stawia specjalnych wymagań. Wystarczy regularnie szczotkować zwierzę, a w czasie wymiany futra codziennie – psy te bardzo mocno zrzucają sierść.

Cechy szczególne kai

Ze względu na zakaz eksportu od lat 30-tych XX wieku poza Japonią jest tylko kilku hodowców kai. W związku z tym warto mieć ograniczone zaufanie, jeśli podczas poszukiwania dostawcy napotkają Państwo pozornie atrakcyjną ofertę. Listę renomowanych hodowców można uzyskać w Związku Kynologicznym w Polsce.

U nas znajdą Państwo najlepsze produkty dla kai!

Do produktów dla psów

PodsumowanieKai

Rasa
Kai inu
Pochodzenie
Japonia
Klasyfikacja
Szpice i psy typu pierwotnego / psy myśliwskie i towarzyszące
Rozmiar
53 centymetry (psy), 48 centymetrów (suki)
Waga
od 16 do 18 kilogramów
Budowa ciała
średniej wielkości, silny, proporcjonalny (dłuższy od swojej wysokości) z wyraźnym kłębem, mocnymi nogami i stawami skokowymi, grubym sierpowatym lub zakręconym ogonem
Oczy
„trójkątne”, ciemnobrązowe, uniesione zewnętrzne kąciki oczu
Uszy
trójkątne, pochylone do przodu, noszone prosto
Sierść i umaszczenie
twardy, prosty włos okrywowy, na ogonie długi i postawiony, gęsty podszerstek; czarny lub w rude pręgi
Cechy szczególne
Szczenięta mają zawsze jednokolorowe umaszczenie; charakterystyczne pręgowanie pojawia się dopiero w pierwszym roku życia
Charakter
niezależny, uparty, energiczny, dominujący, instynkt łowiecki
Zdrowie
wytrzymały, brak predyspozycji do zagrożenia specyficznego dla danej rasy

Zachęcam cię również do zainteresowania się innymi rasami z rodziny szpiców:

  • Szpic niemiecki: Zwłaszcza na obszarach wiejskich niemiecki szpic był w dawnych czasach wszechobecny jako pies gospodarski, uważnie pilnujący swojego terytorium.
  • Eurasier: Eurasier to interesujący wybór dla rodzin, które szukają serdecznego, aktywnego i towarzyskiego psa na co dzień.
  • Szpic fiński: Fiński szpic nie daje się przeoczyć, gdyż od razu informuje o wizycie gości głośnym szczekaniem. Dzięki temu jest niezawodnym stróżem, ale potrafi wiele więcej.
  • Szpic japoński: Nihon Supittsu – to nazwa japońskiego szpica w jego odległej wschodniej ojczyźnie. Ten elegancki mały piesek, w porównaniu z tradycyjnymi starożytnymi rasami, nie ma zbyt długiej historii.
  • Islandzki szpic pasterski: Pies islandzki należy do rzadkich ras, ale zyskuje coraz więcej miłośników wśród przyjaciół czworonogów, którzy szukają inteligentnego, ruchliwego i przywiązującego się towarzysza.
  • Samojed: Swym charakterystycznym „uśmiechem“ zachwyca miłośników psów na całym świecie. Kiedyś był używany przez syberyjskie plemiona koczownicze jako pies do pracy i puszyste źródło ciepła.
  • Szpic miniaturowy: Mały, pełen energii, z bardzo puszystą sierścią. Szpice miniaturowe cieszą się dużą popularnością jako psy towarzyszące i rodzinne. Powody są oczywiste.

Zachęcamy do odkrycia idealnych produktów dla Państwa psa rasy kai

Pozostałe informacje, które mogą Państwa zainteresować

Dalsze tematy w skrócie