Fiński lapphund – od psa pracującego do przyjaciela rodziny
28.10.2023 - Czas czytania: 3 minuty
Fiński lapphund towarzyszy ludziom od wielu stuleci jako niezawodny pies stróżujący i myśliwski. Dziś ten rzadki suomenlapinkoira, jak nazywają go Finowie, jest równie wesołym co nieskomplikowanym towarzyszem. Przywiązany do człowieka, spokojny i przyjazny dzieciom lapphund doskonale nadaje się jako pies rodzinny.
Stróż reniferów
W swojej ojczyźnie Lapończycy od wieków wykorzystują fińskiego lapphunda, zwanego przez nich suomenlapinkoira, do pilnowania i ochrony stad reniferów. Od kiedy w 1945 roku pies ten został zaklasyfikowany jako rasa, jego popularność w charakterze psa rodzinnego zaczęła rosnąć. Nazwa tej rasy ulegała kilkukrotnym zmianom, w roku 1993 ustalono, że będzie brzmiała „fiński lapphund”.
Te rasy są również uważane za uważnych „stróżów“:
- Hovawart: Hovawart to wierna dusza i idealny pies rodzinny. Ten pełen temperamentu pies jest najszczęśliwszy, gdy może strzec domu, podwórka i swojej rodziny. Robi to z pasją i brawurą.
- Chow-Chow: Ta rasa ma długą historię – i wydaje się, że jest tego świadoma. Spokój, powściągliwość, ale także wierność i czujność charakteryzują naturę Chow-Chow.
- Pumi: Jest prawdziwym pracusiem. Węgierski Pumi jest bardzo czujny i uważny. Zawsze gotowy jest do wszelkich zabaw ze swoim ludzkim stadem i okazuje się doskonałym stróżem wobec obcych.
Chow-Chow chętnie się wycofuje i nie jest zbyt zabawowy. Sztuczki dla psów czy zabawy w aportowanie nie są dla niego. Dlatego nie jest odpowiednim towarzyszem zabaw dla dzieci i niekoniecznie idealnym psem rodzinnym. Lepiej sprawdzi się jako pies dla jednej osoby. Jego upór wymaga doświadczonego, cierpliwego i czasem kreatywnego opiekuna. Warto także rozważyć wsparcie profesjonalnego trenera psów lub uczęszczanie do szkoły dla psów.
Charakter fińskiego lapphunda
Uwielbiają Państwo aktywność na łonie przyrody i szukają Państwo spokojnego, bystrego psa, który będzie zachwycony możliwością dotrzymania Państwu towarzystwa? Przywiązany do człowieka, łagodny wobec dzieci i chętnie uczestniczący we wszystkich zajęciach fiński lapphund będzie czuł się doskonale w każdej aktywnej rodzinie. Jest on równie uważnym co przyjaznym towarzyszem, a ze względu na swoje zdolności adaptacyjne zachowuje spokój również w nadzwyczajnych sytuacjach.
Fiński lapphund: Wychowanie i opieka nad jamnikiem
Fiński lapphund potrzebuje zarówno ruchu, jak i wyzwań umysłowych. Najlepiej zająć się zaspokajaniem potrzeb tej rasy z wyprzedzeniem, planując regularne wizyty w szkole dla psów. Państwa nowy domownik będzie zachwycony udziałem w psim przedszkolu i z radością poświęci się takiej dyscyplinie sportu dla psów, jak agility. Również posłuszeństwo, którego wymagają relacje pomiędzy człowiekiem i zwierzęciem, doskonale pasuje do natury fińskiego lapphunda. Domek z ogrodem będzie dla lapphunda idealną przestrzenią życiową. Jeśli pies zostanie odpowiednio zsocjalizowany jako szczenię, z łatwością dogada się z innymi zwierzętami domowymi.
Pielęgnacja fińskiego lapphunda
Bujna sierść fińskiego lapphunda składa się z długich włosów okrywowych i gęstego podszerstka i wymaga regularnej pielęgnacji. Podczas zmiany sierści wiosną i jesienną należy szczotkować go codziennie, w pozostałym okresie – dwa do trzech razy w tygodniu.
Fiński lapphund: Cechy szczególne
Zastanawiają się Państwo nad przyjęciem pod swój dach tego wytrzymałego, nieskomplikowanego i kochającego ruch czworonoga? Zalecamy kontakt z Związkiem Kynologicznym w Polsce. Jest to największa organizacja poświęcona hodowlom psów i sportom dla psów, która z przyjemnością udostępni Państwu listę godnych zaufania hodowli fińskiego lapphunda.
Najlepsze produkty dla Państwa fińskiego lapphunda znajdą Państwo w naszym sklepie!
PodsumowanieFiński lapphund
Rasa | Fiński lapphund (w Finlandii: „Suomenlailkoira”) |
Pochodzenie | Finlandia |
Klasyfikacja | Nordyckie psy stróżujące i pasterskie |
Rozmiar | Wysokość w kłębie 49 cm (pies), 44 cm (suka), z tolerancją +/- 3 cm |
Waga | 15-24 kg
|
Budowa ciała | silna i umięśniona; długość ciała przekracza wysokość w kłębie, głębokość tułowia odpowiada w przybliżeniu połowie wysokości w kłębie; prosty grzbiet z lekko nachylonym tyłem i wysoko osadzonym, średnio długim ogonem porośniętym długą sierścią; głęboka, niezbyt szeroka klatka piersiowa z lekko wysklepionymi żebrami; nieznacznie podciągnięta dolna linia, kończyny silne, o mocnym kośćcu; dobrze wysklepione, raczej owalne łapy z gęstym owłosieniem; półdługa szyja, silna, raczej szeroka głowa z wyraźnie zaznaczonym stopem |
Oczy | ciemnobrązowe, w zależności od koloru sierści; owalna forma; łagodne wyrażenie |
Uszy | średniej wielkości, trójkątne, bardzo ruchome; szeroko osadzone; stojące lub półstojące; dopuszczalne jest jedno ucho stojące w połowie, a drugie w całości; |
Sierść i umaszczenie | gęsta, długa sierść z prostym, szorstkim włosiem okrywowym i gęstym, drobnym podszerstkiem; szczególnie w przypadku psów obfita grzywa; krótsza sierść na głowie i po przedniej stronie kończyn; dozwolone są wszystkie rodzaje umaszczenia, przy czym dominować powinno umaszczenie podstawowe; inne kolory mogą się pojawiać na głowie, szyi, ogonie, łapach i spodniej stronie tułowia. |
Cechy szczególne | uwielbia się ruszać; lubi szczekać; nadaje się zarówno do pracy, jak i do towarzystwa dla rodziny |
Charakter | opanowany, bystry i chętny do nauki, odważny, przywiązany do ludzi |
Zdrowie | jest uważany za wytrzymałą rasę o przeciętnej długości życia od 12 do 15 lat |