Elo: kochany pies rodzinny o naturze stoika

Elo jest hodowany jako rasa od 1987 r. Cel hodowli: ze skrzyżowania eurasiera, owczarka staroangielskiego i chow-chow stworzono wytrzymałą i zrównoważoną rasę, która idealnie nadaje się jako pies rodzinny. Początkowo projekt hodowli miał nazwę „Eloschaboro”. Do dziś głównie rasy eurasier i owczarek staroangielski są stosowane do krzyżowania. W celu powiększenia puli genów później dodano również samojeda i dalmatyńczyka.

Skrót Eloschaboro – elo – przetrwał jako nazwa rasy. Ponieważ rasy tej nie uznaje się na arenie międzynarodowej, funkcjonuje jako „marka”, która otrzymała licencję tylko jednego związku hodowców, tak więc hodowcy przestrzegają ścisłych wytycznych. Poza pierwotną rasą elo istnieje także jej mała wersja, w której skrzyżowano dodatkowo pekińczyka, małego i średniego szpica, a także szpica japońskiego.

U elo najważniejsze jest jego usposobienie; umaszczenie i rodzaj sierści są drugorzędne. Z tego względu elo, hodowany jako pies rodzinny i do towarzystwa, zwykle jest bardzo przyjazny i opanowany, jednak przy tym wnosi pewną dozę pewności siebie. Jest cierpliwy w stosunku do dzieci. Ma duży próg pobudliwości, jest wytrzymały i odporny. Instynkt łowiecki u niego nie występuje wcale lub w niewielkim stopniu, nie ma też tendencji do szczekania.

Elo uwielbia długie spacery i cieszy z radością uprawia sport dla psów. Jeżeli zwierzę się przyzwyczai, będzie mogło czasem pozostać samo na kilka godzin. Jego elastyczne usposobienie sprawia, że to wspaniały pies rodzinny, towarzysz singli i przyjaciel osób starszych.

Ponieważ ten skory do zabawy pies czasem jest uroczo uparty, doradza się chodzenie z nim na zajęcia dla szczeniąt lub do szkoły dla psów. Zasadniczo jego hodowla wymaga troskliwego, lecz konsekwentnego wychowania – w przeciwnym razie może się zdarzyć, że pies będzie decydował, dokąd idzie.

Dzięki swojej prostej budowie elo może mieszkać w zarówno w mieszkaniu, jak i w domu z ogrodem – jednak pod warunkiem, że będzie to dla niego to fizycznie i psychicznie wystarczające.

Pielęgnacja sierści nie jest czasochłonna. Gdy będzie się regularnie szczotkować sierść, zwłaszcza w okresie linienia, zapobiegnie się jej filcowaniu. W pierwszym roku życia nie należy myć psa, a później tylko w razie konieczności. Należy unikać też strzyżenia, gdyż może ono trwale uszkodzić sierść i spowodować wypadanie włosów okrywowych.

Chociaż hodowla elo ma na celu osiągnięcie dobrego zdrowia, ma on tendencję do chorób oczu, a także do dwurzędowości rzęs. Wtedy sierść rośnie w kierunku oczu, co może uszkodzić rogówki. Należy zwrócić więc uwagę na długość sierści i w razie potrzeby ją skrócić.

Jeśli chcą Państwo kupić szczenię elo, należy zawsze zwrócić się do odpowiedzialnego hodowcy, który jest członkiem Stowarzyszenia Hodowlanego i Badawczego Elo (EZFG).

Najlepsze produkty dla Państwa elo znajdą Państwo u nas!

Do produktów dla psów