Berneński pies pasterski – żywa przytulanka w dużym formacie
09.01.2024 - Czas czytania: 4 minuty
Berneński pies pasterski będzie idealnym towarzyszem dla tych, którzy szukają czworonoga o nieco spokojniejszym temperamencie. Pierwotna nazwa rasy „Dürrbächler” nawiązująca do małej miejscowości w kantonie Bern nie spotkała się z aprobatą. Kto wie, czy berneńskie psy pasterskie zrobiłyby tak spektakularną karierę, gdyby nie zmieniono ich nazwy.
Jedno jest pewne: jego spokój i pewność siebie sprawiają, że doskonale nadaje się do roli psa ratowniczego i poszukiwawczego. Jako spokojny i towarzyski przyjaciel człowieka ten imponujący Szwajcar sprawia niezwykle dobre wrażenie.
Z wiejskich dworów na salony
Berneński pies pasterski był niezwykle popularny w wiejskich obszarach Szwajcarii. Do jego zadań należało pilnowanie zwierząt stadnych, domów oraz dworów, jednak ze względu na swoją siłę był również wykorzystywany do przewożenia mleka. W 1892 roku rozpoczęła się systematyczna hodowla tych zwierząt. Do Niemiec berneńczyk dotarł zaś w 1990 roku i od razu wzbudził duże zainteresowanie miłośników zwierząt podczas wystawy w Burgdorf.
Charakter berneńskiego psa pasterskiego
Berneński pies pasterski roztacza aurę spokoju, co odzwierciedla się również w jego dobrodusznym charakterze. Ogólnie rzecz biorąc, psy tej rasy uchodzą za niezwykle troskliwe, jednak od czasu do czasu potrafią być odrobinę kapryśne. Nie sprawdzają się raczej jako zwierzęta rodzinne dorastające u boku małych dzieci. Te włochate olbrzymy potrzebują dużej dawki pieszczot i nie lubią zostawać same. Niemniej jednak berneńczyki wykazują się również mądrością i zaskakują własnymi pomysłami. Z drugiej strony dobrze wychowane psy tej rasy są również niezwykle posłuszne: myślą razem z właścicielem i instynktownie podejmują właściwe decyzje. Życie z berneńskim psem pasterskim u boku z pewnością nie będzie więc nudne.
PodsumowanieBerneński pies pasterski
Rasa: | Berneński pies pasterski |
Pochodzenie: | Szwajcaria |
Klasyfikacja: | Molosy, pinczery i sznaucery, szwajcarskie psy pasterskie |
Rozmiar: | wysokość w kłębie 64−70 cm (pies) − wysokość w kłębie 59−66 cm (suka) |
Waga: | pies 45−50 kg − suka 35−40 kg |
Budowa ciała: | krępe kończyny, silne mięśnier |
Oczy: | w kształcie migdałów, ciemnobrązowe |
Uszy: | duże, wysoko osadzone wiszące uszy |
Sierść i umaszczenie: | sierść bujna, długa, falista, miękka, błyszcząca; kolor czarny, rudobrązowy, białe znaczenia na głowie i klatce piersiowej, pożądane białe łapy i końcówka ogona |
Cechy szczególne: | uwielbia śnieg |
Charakter | wierny, łagodny, sympatyczny |
Pielęgnacja: | szczotkowanie co dwa dni, codzienna pielęgnacja w okresie linienia |
Zdrowie: | predyspozycje do skrętu żołądka, nowotwory, niewydolność nerek, przewracające się oczy, dysplazja łokcia i biodra |
Wychowanie i chów berneńskiego psa pasterskiego
Berneński pies pasterski nie jest typem sportowca, lecz chętnie się rusza i potrzebuje wybiegu. Od niekończących się szaleństw woli jednak długie spacery. Będzie doskonałym towarzyszem dalekich wędrówek, nie przyłączy się jednak do biegania czy też jazdy na rowerze. Jego instynkt łowiecki nie jest zbyt silny, dlatego też aktywności agility nie są dla niego zbytnio interesujące. Jednak, gdy tylko widzi śnieg, jest nie do zatrzymania, wprost uwielbia zimowe szaleństwa. Ponadto berneńczyk doskonale wie, czego chce. Jeśli nie ma na coś ochoty, puszcza to mimo swoich oklapniętych uszu i odwraca uwagę wariackim zachowaniem. W trakcie wychowania berneńczyka należy wykazać się konsekwencją, empatią i cierpliwością, nawet jeśli ten łagodny olbrzym okaże się być strasznym bałaganiarzem. Jeśli decydują się Państwo na tę rasę, warto wziąć też pod uwagę swoje warunki mieszkaniowe: te duże psy potrzebują sporo miejsca. Idealnie czują się w domu z ogrodem.
Nasze zalecenia dotyczące codziennego życia z psem
Pielęgnacja berneńskiego psa pasterskiego
Zimą czują się doskonale, zaś podczas upalnych dni ich długa sierść daje im się we znaki. Aby utrzymać futro berneńczyka w dobrej kondycji, należy wyczesywać go co najmniej co drugi dzień. W okresie linienia zaleca się nawet codzienne szczotkowanie. Psy tej rasy kąpie się jedynie w wyjątkowych sytuacjach. Szczególnie przy młodych osobnikach należy zwracać uwagę na skład karmy: tak jak w przypadku innych dużych ras, ich pożywienie nie powinno zawierać zbyt dużo białka, ponieważ może to prowadzić do rozwijania się chorób. Ze względu na swoje rozmiary berneńskie psy pasterskie mają skłonności do dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Skręt żołądka, niewydolność nerek i zwiększone ryzyko zachorowania na raka (histiocytoza, mięsak limfatyczny) to inne przypadłości typowe dla tej rasy.
Kupowanie berneński psa pasterskiego
Chcesz kupić berneńskiego psa pasterskiego? Koniecznie skontaktuj się z renomowanym hodowcą. Na szczęście nie jest to trudne! Dobrych hodowców tej rasy znajdziesz przeważnie w profesjonalnych rejestrach. Pamiętaj, aby zarezerwować sobie sporo czasu na wybór. Odwiedź psy kilka razy, aby zdobyć kompleksowe informacje i wyrobić sobie opinię na temat hodowli. Ważne jest, aby szczenięta otrzymały wszystkie szczepienia i przeszły zalecane badania zdrowotne.
Koszty zakupu czystej krwi berneńskiego psa pasterskiego z odpowiednimi dokumentami wahają się między 4000 a 10000 złotych. Może wolisz psa, który jest połączeniem innej razy z berneńskim psem pasterskim? Częstymi partnerami krzyżowania są:
Alternatywą dla hodowców są schroniska dla zwierząt lub organizacje ochrony zwierząt. Szczególnie dla berneńskich psów pasterskich w potrzebie istnieje organizacja w Niemczech, która zajmuje się opieką nad zwierzętami i umożliwia ich adopcję. Zyskasz dzięki temu przyjaciela i zrobisz coś dobrego!
Oto portrety innych szwajcarskich psów pasterskich:
- Entlebucher: Pies pasterski Entlebucher to najmniejsza z czterech ras szwajcarskich psów pasterskich. W swoim charakterze nie ustępuje swoim większym braciom. Jest czujny, mądry chętny do nauki i ruchliwy. Ten nieustraszony i zwinny kłębek energii z charakterystycznym trzykolorowym umaszczeniem sprawia radość aktywnym miłośnikom psów, a także rodzinom z dziećmi.
- Szwajcarski pies pasterski: To imponujące stworzenia, ponieważ mogą dorosnąć nawet do 72 centymetrów. Ich rozmiar i siła sprawiły, że w przeszłości były cenionymi psami użytkowymi. Dziś jest przede wszystkim uznaje się je za psy rodzinne i stróżujące.
- Pies górski z Appenzell: Jego przodkowie pędzili bydło na pastwiska i tam go strzegli. Do dziś Appenzeller jest doskonałym stróżem, który najchętniej trzyma swoją rodzinę blisko siebie. Długie spacery i aktywność na świeżym powietrzu są dla niego równie ważne, jak relaks na sofie.