Akita amerykańska: czworonożny „emigrant” z Azji
06.05.2024 - Czas czytania: 3 minuty
Der American Akita ist die „amerikanische“ Zuchtlinie des asiatischen Hundes. Hier erfährst du mehr über den beeindruckenden Vierbeiner!
f8grapher/iStock / Getty Images Plus via Getty Images
Akita amerykańska i współczesna japońska akita inu mają wspólnych przodków: tradycyjną japońską akitę. Rozwój hodowli tych psów od lat 50. XX w. doprowadził do podziału tej rasy. Akita amerykańska, zwana też „Great Japanese Dog”, jest większa, cięższa i ogólnie masywniejsza niż jej odpowiednik z Cesarstwa Japońskiego.
Historia akity amerykańskiej
Oryginalna akita jest w Japonii „pomnikiem narodowym”; jest to stara psia rasa, której początki sięgają czasów prehistorycznych. Po drugiej wojnie światowej liczba akit w Japonii była zdziesiątkowana, tak że rasa ta była zagrożona wyginięciem. W Japonii i Ameryce zabiegano o zachowanie tej rasy, chociaż w Azji krzyżowano inne rasy psów niż po drugiej stronie Pacyfiku. W ten sposób powstały dwie różne odmiany akity: w przypadku odmiany amerykańskiej wyraźnie widoczne są naleciałości z owczarka. Tak, jak jej japoński kuzyn, ma ona imponujący, postawiony i zakręcony ogon. W 2000 roku FCI (Fédération Cynologique Internationale) ustala, że akita inu i akita amerykańska to dwie oddzielne rasy.
Charakter akity amerykańskiej
Akita amerykańska w swojej „sforze ludzi” jest przyjaznym i czułym psem. Do obcych podchodzi w sposób zdystansowany, ale rzadko agresywny. Ten czworonożny przyjaciel jest zawsze bardzo czujny; nic nie umknie jego uwadze. Jednocześnie odznacza się cierpliwością i wyczuciem.
Wychowanie i hodowla akity amerykańskiej
Ze względu na czujność akita amerykańska jest predestynowana na psa stróżującego. Jest też przyjemnym psem towarzyszącym; na innych przedstawicieli gatunku często reaguje wrogo. Aby pies był bardziej tolerancyjny, zaleca się uczęszczanie do szkoły dla szczeniąt i psów oraz regularne spotkania z psami podczas spacerów.
Jeśli chcą Państwo wychować akitę amerykańską, należy stosować zabawne i ciekawe podejście, np. pochwały i wzmocnienia, które doprowadzą do sukcesu szybciej niż surowość. Nie może też zabraknąć konsekwencji w wydawaniu poleceń. Trzeba zdobyć zaufanie i szacunek psa. Kiedy to się uda, zyskają Państwo doskonałą podstawę do pracy z lojalnym zwierzęciem.
Idealnym rozwiązaniem jest swobodny dostęp akity do ogrodu. Samotność nie służy temu zwierzęciu, ale potrzebuje ono przestrzeni, aby mogło się wycofać.
Akita amerykańska ma doskonały węch i dlatego jest szczególnie odpowiednia do pracy węchowej, zabawy w tropienie i mantrailingu. Ogólnie rzecz biorąc, ten duży pies jest jawnym fanatykiem świeżego powietrza i jest w ruchu ze swoimi ludźmi niezależnie od wiatru i pogody. Wiele ćwiczeń, tj. towarzyszenie podczas joggingu, jeździe na rolkach czy jeździe konnej, bardziej pasuje do jego psiej natury niż psie sporty, jak agility. Ze względu na swój instynkt łowiecki w naturze akita powinna pozostawać na smyczy.
Pielęgnacja akity amerykańskiej
Pielęgnacja akity amerykańskiej jest prosta. Luźne zabrudzenia, które znajdują się na sierści psa po szaleństwach na błotnistym terenie, wystarczy przetrzeć ręcznikiem frote; w celu uzyskania właściwej pielęgnacji sierści należy codziennie szczotkować psa rękawiczką do masażu lub szczotką. W okresie linienia może być to potrzebne kilka razy dziennie.
Zdrowie akity amerykańskiej
Pod względem zdrowotnym akita amerykańska wykazuje zwiększoną podatność na egzemy skórne i nadprodukcję sebum. Niektóre rodzaje nietolerancji pokarmowych występują częściej; psy potrzebują więc odpowiednio dopasowanej karmy specjalistycznej. W przypadku starszych akit amerykańskich psy te mają skłonność do problemów z krążkami międzykręgowymi i kręgosłupem oraz artrozy.
Adresy renomowanych hodowców akity amerykańskiej mogą Państwo uzyskać w Związku Kynologicznym w Polsce.
Najlepsze produkty dla Państwa psa rasy akita amerykańska znajdą Państwo u nas!
PodsumowanieAkita amerykańska
Rasa | Akita amerykańska |
Pochodzenie | Japonia |
Klasyfikacja | Szpice i psy w typie pierwotnym |
Rozmiar | od 66 do 71 centymetrów (psy), od 61 do 66 centymetrów (suki) |
Waga | od 13 do 34 kilogramów |
Budowa ciała | duży, mocna budowa kości, dłuższy niż jego wysokość, harmonijne proporcje, szeroka, trójkątna głowa z długim pyskiem, umięśniona szyja, ogon pokryty warstwą bujnej sierści |
Oczy | małe oczy, ciemnobrązowe, trójkątne, |
Uszy | ustawione do przodu, trójkątne, postawione uszy |
Sierść i umaszczenie | twardy, sterczący włos okrywowy z gęstym podszerstkiem; wszystkie umaszczenia pręgowane i cętkowane, z maską lub bez znaczeń |
Cechy szczególne | Niechęć do gryzienia ludzi |
Charakter | posłuszny, odważny, zdolny do nauki, inteligentny |
Zdrowie | skłonność do chorób skóry i nadwrażliwości na składniki pokarmowe |
Inne rasy, które również mogą ci się spodobać:
- Tosa inu: Tosa inu jest największą rasą psów japońskich. To dumny, pewny siebie i cierpliwy kolos. Jest niezwykle lojalny i oddany, a do tego błyszczy jako pies stróżujący, kochający dzieci.
- Shiba inu: W swojej ojczyźnie, czyli w Japonii, shiba inu wciąż jest jedną z najbardziej popularnych ras, pomimo silnej konkurencji ze strony europejskich ras czworonogów. Nic dziwnego ten pis okazuje swoją lojalność i przywiązanie do wybranych ludzi, zachwycając swoją inteligencją i przyjemnym charakterem.
- Akita inu: Psy są wysoce cenione w Japonii. Niektóre typowe rasy zostały nawet uznane za „narodowe pomniki przyrody“. W przypadku akita inu stało się to w 1931 roku. Obecnie ten duży pies z charakterystycznym wyglądem cieszy się międzynarodową popularnością.
- Hokkaido: Hokkaido to doskonały pies myśliwski i stróżujący, ale jego wychowanie wymaga doświadczonych rąk. Ten wrażliwy pies zazwyczaj słucha tylko jednej osoby, którą wyraźnie uznaje za przywódcę swojego stada.
