Wymagania dotyczące wwożenia psów do krajów UE — to trzeba wiedzieć

Piesze wędrówki po górach, przechadzki po plaży, pływanie w jeziorze lub po prostu długie spacery po lesie – czym byłyby bez psiego towarzystwa? Dla wielu właścicieli psów wakacje bez psa to jak połowa urlopu! Na szczęście Unia Europejska już 2004 r. ujednoliciła przepisy związane z wwożeniem psów, a później w 2013 r dodatkowo je uprościła. Przedstawiamy najważniejsze kwestie, które trzeba wziąć pod uwagę, aby wakacje z psem odbyły się bez przeszkód.

Podróżowanie z psem po krajach UE nigdy nie było tak łatwe. Od 2013 r. rozporządzenie UE nr 576/2013 reguluje wymogi dotyczące wwożenia psów i dotyczy wszystkich krajów UE.

Z reguły szczenięta muszą mieć co najmniej 15 tygodni i być zaszczepione przeciwko wściekliźnie. Wyjątki opisano poniżej.

Paszport UE dla zwierzęcia domowego może być wydawany wyłącznie przez upoważnionych weterynarzy. Zanim weterynarz wpisze do paszportu niezbędne dane i informacje o szczepieniach, zwierzę musi zostać zaczipowane zgodnie z przepisami i wyraźnie przypisane do paszportu.

Paszport UE dla zwierzęcia domowego jest dowodem tożsamości i jednocześnie świadectwem szczepienia psa. Przy wypełnianiu paszportu należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza od momentu wprowadzenia rozporządzenia UE z 2013 r.

Stare paszporty zwierząt domowych zachowują ważność. Aby zapobiec nadużyciom i oszustwom, etykiety szczepionek i numer mikroczipa muszą być odpowiednio zabezpieczone (laminowanie, taśma klejąca).

Rozporządzenie UE 576/2013 stanowi, że psy muszą być oznakowane elektronicznie (zaczipowane) w celu wyraźnej identyfikacji. Czip, wszczepiony pod skórę po lewej stronie szyi, powinien być w miarę możliwości zgodny z normą ISO 11784 lub 11785. W przypadku mikroczipów o innym standardzie ISO właściciel psa musi sam zapewnić odpowiedni czytnik. Jeśli mikroczipa nie da się odczytać, z psem nie będzie można przekroczyć granicy.

Wwożenie psów do krajów UE jest możliwe tylko z ważnym szczepieniem przeciwko wściekliźnie zarejestrowanym w paszporcie dla zwierząt. Obowiązujące od 2013 r. unijne rozporządzenie określa ważność szczepienia zależnie od specyfikacji podanych przez producenta szczepionki. Obecnie (2018 r.) dostępne są szczepionki przeciwko wściekliźnie z trzyletnim okresem ważności, ale według polskich przepisów szczepienie trzeba powtarzać co 12 miesięcy. Należy pamiętać o wpisaniu terminu ważności szczepienia w paszporcie psa. W UE od 2004 roku coroczne szczepienia nie są wymagane. Według najnowszej wiedzy weterynaryjnej nie tylko nie zwiększają ochrony immunologicznej psa, ale mogą również zaszkodzić jego zdrowiu.

Szczenięta można szczepić przeciw wściekliźnie od 12. tygodnia życia, co oznacza, że zyskują ochronę immunologiczną — a tym samym prawo wjazdu do większości krajów UE — po ukończeniu 15 tygodni. Wyjątki od tej zasady mają zastosowanie w kilku krajach wymienionych poniżej.

We wszystkich krajach UE obowiązują wymagania dotyczące wwożenia psów zgodne z rozporządzeniem UE nr 576/2013. W niektórych krajach UE dozwolone są wyjątki od tej zasady ze względu na szczególne przepisy dotyczące bezpieczeństwa. Odnosi się to w szczególności do przepisów dotyczących wwożenia psów niektórych ras oraz importu szczeniąt. Ponadto kraje mogą swobodnie regulować interakcje między ludźmi i psami w miejscach publicznych i środkach komunikacji zbiorowej. Aby nie doświadczyć nieprzyjemnych niespodzianek na miejscu lub na granicy, warto zapoznać z wymaganiami dotyczącymi wwożenia psów i lokalnymi przepisami, których omówienie tu przedstawiamy.

Zalecana jest kontrola stanu zdrowia przed wyjazdem — tylko zdrowy pies dobrze zniesie podróż, zmianę otoczenia i klimatu. Dlatego odpowiednio wcześnie należy wybrać się z nim do weterynarza. Trzeba wtedy pamiętać, aby zasięgnąć informacji o chorobach grożących zwierzakowi w planowanym miejscu wyjazdu i odpowiednio go zabezpieczyć!

Więcej informacji można znaleźć w poradnikach Maxi Zoo poświęconych konkretnym tematom: „Podróżowanie z psem“ i „Choroby psów w podróży“.