Jak zapobiegać psim chorobom związanym z podróżą — porady eksperta

Generalnie jednak należy pamiętać, że podróżowanie z psem na południe naraża go na „niepotrzebne zagrożenie dla zdrowia”, którego można uniknąć. Żadne środki prewencyjne nie gwarantują 100% bezpieczeństwa dla zwierzęcia. Każdy opiekun psa musi więc samodzielnie zdecydować, czy chce podjąć ryzyko dla swojego czworonożnego przyjaciela.

Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba najpierw rozstrzygnąć dwie sprawy:

1. Jakie choroby lub patogeny występują w kraju docelowym?

2. Jak pies może się nimi zarazić? Na przykład leiszmaniozę przenoszą moskity. Dlatego w krajach, w których występują zarówno moskity, jak i leiszmanioza, istnieje prawdziwe zagrożenie dla psa. Aby odpowiednio zabezpieczyć swojego czworonożnego przyjaciela, trzeba też zdobyć informacje o zachowaniu moskitów.

Ponieważ przy wyjazdach z psami trzeba wziąć pod uwagę wiele rzeczy, organizacja ekspertów ESCCAP opracowała specjalny test, z którego właściciele psów mogą korzystać bezpłatnie na stronie internetowej. Wystarczy na interaktywnej mapie Europy kliknąć wybrany kraj, aby dowiedzieć się, jakie pasożyty i choroby w nim występują, i uzyskać listę odpowiednich środków zapobiegawczych do stosowania w trakcie i po podróży.

W krajach takich, jak Portugalia, Hiszpania i południowa Francja, gdzie rozpowszechnione są zarówno moskity, jak i patogeny leiszmaniozy, ESCCAP zaleca stosowanie szczególnych środków zaradczych.

W niektórych krajach larwy pasożytów powodujących robaczycę serca (Dirofilaria immitis) i jej postać skórną (Dirofilaria repens) są przenoszone przez moskity. Dlatego oprócz skutecznego środka odstraszającego komary należy również podawać psu lek przeciwko robaczycy serca (w określonych odstępach czasu). Celem takiego leczenia jest zabicie larw nicieni wywołujących robaczycę serca, które mogą rozwinąć się u psa w ciągu pierwszego miesiąca od zarażenia. W ten sposób można zapobiec ich inwazji do komory serca i w konsekwencji poważnemu uszkodzeniu tego organu.

Na przykład w przypadku moskitów i środków odstraszających komary pełny efekt działania obroży ochronnej pojawia się po około dwóch tygodniach. W zależności od preparatu jej skuteczność utrzymuje się do sześciu miesięcy. W przypadku preparatów spot-on, nakrapianych między łopatkami psa i rozprzestrzeniających się stamtąd na całą skórę, pełny efekt ochronny pojawia się w ciągu 24 godzin.

Przed szczepieniem na leiszmaniozę należy przeprowadzić badanie krwi, aby wykluczyć obecność leiszmaniozy u psa. Pies może zostać zaszczepiony tylko wtedy, jeśli wynik tego badania jest negatywny. Podstawowe szczepienie wiąże się z podaniem trzech szczepionek w trzytygodniowych odstępach. Następnie trzeba poczekać kolejne cztery tygodnie, aż rozwinie się pełna odporność. Dlatego takie działania profilaktyczne trzeba rozpocząć nie później niż trzy-cztery miesiące przed wyjazdem.

Psom wwożonym do krajów takich, jak Finlandia, Wielka Brytania, Irlandia, Malta lub Norwegia, należy od 24 do 120 godzin wcześniej podać preparat przeciwko tasiemcom (Echinococcus multilocularis). Data i godzina zabiegu muszą zostać wpisane do paszportu UE dla zwierzęcia domowego. W tym przypadku także bardzo ważne jest, aby w odpowiednim czasie udać się do weterynarza.

Po wyjeździe do regionu, w którym panuje robaczyca serca, konieczna jest dalsza kontrola. Psu należy bowiem podać odpowiednie leki na początku podróży, jak później, w 30-dniowych odstępach. Ostatni raz trzeba to zrobić w domu, 30 dni po powrocie.

Najlepszą ochroną przed leiszmaniozą i robaczycą serca jest oczywiście niezabieranie psa w regiony dotknięte tymi chorobami. Można jednak skutecznie chronić swojego psa przed pasożytami i chorobami podczas wakacji. Jak widać na podanych tu przykładach, do wyjazdu z psem za granicę trzeba się dobrze przygotować.

Moja konkretna rada: warto wcześnie, najlepiej trzy-cztery miesięcy przed wyjazdem, skorzystać z testu na stronie ESCCAP i udać się do weterynarza z uzyskaną tam listą kontrolną. Dzięki temu niezbędne leki zostaną dostarczone na czas i będzie można rozpocząć niezbędne badania i zabiegi.

Informacje o środkach, które należy zastosować w poszczególnych krajach europejskich, można znaleźć w teście na stronie ESCCAP.