Hodowla królików: wszystko, co dotyczy odpowiedniego dla gatunku króliczego życia

Króliki to inteligentne i ciekawskie zwierzęta, które potrzebują stymulacji i zajęcia – urozmaicony kojec z kryjówkami, możliwościami kopania oraz odpowiednimi dla królika zabawkami to absolutna konieczność. Nie można również lekceważyć potrzeb zwierzęcia związanych z przestrzenią życiową: króliki potrafią co prawda powoli skakać do przodu, ale zdarza im się także nagle odskakiwać, kluczyć i skakać zaskakująco wysoko.

Aby króliki mogły wieść żywot zgodny z potrzebami gatunku, potrzebują one bezpiecznego schronienia w kojcu, dużej ilości ruchu, pożywienia odpowiedniego dla królików oraz zajęcia, które będzie odpowiadać ich naturze: tj. kopanie, skubanie i ruch. Ufne króliki czują się także dobrze w towarzystwie człowieka i potrafią nawiązać relacji z ludźmi, którzy zaspokajają ich potrzeby. Wobec królika zawsze należy zachowywać się w spokojny sposób, nie robiąc niepotrzebnego zamieszania i hałasu. Mogą Państwo zwabiać go smakołykami, aż nabierze do Państwa zaufania.

W ciągu kilku pierwszych dni należy unikać dotykania królika bez wyraźnej potrzeby: dopiero kiedy przestanie on bać się Państwa dłoni, można ostrożnie spróbować go dotknąć i delikatnie pogłaskać, jeżeli sam Państwu na to pozwoli. Prosimy mieć na uwadze, że w naturze króliki padają ofiarą ptaków drapieżnych i podnoszenie ich do góry w większości przypadków wiąże się dla nich z ogromnym stresem. Zwierzątko należy podnosić do góry tylko wówczas, gdy zaistnieje taka konieczność, np. w przypadku wizyty u weterynarza. Aby prawidłowo podnieść królika, należy go chwycić jedną ręką w okolicy klatki piersiowej, a następnie podłożyć drugą dłoń pod jego zadek.

Prosta odpowiedź brzmi: nie. Króliki są towarzyskimi zwierzętami i na wolności żyją w dużych grupach. Państwa domowy króliczek wymaga towarzystwa przynajmniej jednego przedstawiciela swojego gatunku, aby mógł czuć się zrelaksowany i żyć zgodnie ze swoją naturą. Ważne jest, aby tym drugim zwierzęciem do towarzystwa także był królik. Co prawda często stosowaną praktyką jest zapewnianie królikowi towarzystwa w postaci świnki morskiej, ale jest to niezgodne z potrzebami gatunku. Wprawdzie zwierzęta te potrafią się ze sobą dogadywać, ale jednak mamy tutaj do czynienia z dwoma różnymi gatunkami, które są w stanie się tolerować, ale nie potrafią się ze sobą komunikować.

Każdy, kto decyduje się na dwa lub kilka królików, powinien mieć na uwadze, że zwierzęta powinny być w porównywalnym wieku. Aby uniknąć potomstwa, powinni Państwo zdecydować się na przedstawicieli jednej płci. Szczególnie w przypadku króliczych dziewczynek może często dochodzić podczas uspołeczniania do braku tolerancji. Króliczy chłopcy powinni zostać poddani kastracji pomiędzy ósmym a dziesiątym tygodniem życia, aby nie dochodziło u nich do agresywnej obrony terytorium. Także w grupach mieszanych zwierzęta płci męskiej powinny zostać poddane kastracji przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. Dobrym układem jest para składająca się z samiczki oraz wykastrowanego samca.

Aby hodowla królika była zgodna z potrzebami gatunku, należy zapewnić, że zwierzę ma wystarczająco dużo miejsca w kojcu, w skład którego wchodzi wybieg oraz miejsce przewidziane na odpoczynek. Absolutna (!) minimalna wielkość samotni królika miniaturowego wynosi 150 x 60 cm przy wysokości 50 cm, aby zwierzę mogło się wyciągnąć i wyprostować. Jest to zasada czysto teoretyczna, ponieważ króliki mogą żyć wyłącznie w grupie. Na każde kolejne zwierzę dodatkowo przypada przynajmniej 50% tej powierzchni. Ponadto wymagany jest także wybieg zewnętrzny, którego wielkość dostosowana jest do ilości zwierząt.

W przypadku dużych ras królików, tj. srokacz niemiecki, kojec musi być oczywiście znacznie większy. Dane te odnoszą się do samego zakwaterowania królików: samotnia nie może naturalnie być stałym miejscem przebywania królików uwielbiających ruch. Do samotni należy wybieg, po którym będą mogły poruszać się po kilka godzin dziennie (najlepiej bez przerwy). Jeżeli istnieje możliwość ustawienia takiego kojca, oczywiście odpowiednio zabezpieczonego przed atakami ze strony drapieżnych zwierząt, w ogrodzie lub na balkonie, byłoby to optymalne rozwiązanie.

Samo miejsce, w którym królik może odpoczywać, składa się ze specjalnej kuwety wykonanej z plastiku oraz drucianej nadstawki: kuweta powinna być na tyle wysoka, aby królik nie mógł wyrzucać z niej ściółki, ale na tyle niska, aby mógł wyglądać znad jej krawędzi. Klatkę należy wyłożyć podściółką w postaci pelletu oraz dużą ilością ściółki dla małych zwierząt, jaką można kupić w sklepie specjalistycznym. Szczególnie odpowiednia jest ściółka wykonana z płatków lub wełny papierowej. Króliki mają wrażliwe podeszwy łap i nie powinny siedzieć na twardym podłożu. Uwielbiają one siano i słomę, w których mogą kopać i w które chętnie się wtulają. Do dalszego wyposażenia kojca należą miseczki na pokarm, najlepiej wykonane z ciężkiego materiału, jak ceramika, które nie będą się tak szybko przewracać, butelka na wodę, paśnik oraz domek do spania dla każdego zwierzęcia, który jednocześnie może służyć jako domek do chowania się i wyglądania. Każdy powinien mieć dwa wejścia, aby zwierzęta mogły sobie schodzić z drogi.

Większy kojec można wyposażyć w dodatkowe akcesoria, jak np. tunele lub rampy zapewniające urozmaicenie. Niektóre króliki przyzwyczajają się do korzystania z toalety dla gryzoni – warto ją wypróbować! Ważne jest, aby miejsce do relaksu było umiejscowione w kojcu w możliwie jak najspokojniejszym miejscu: króliki w żadnym wypadku nie powinny być narażone na przeciągi ani bezpośrednie działanie promieni słonecznych: są one wyjątkowo wrażliwe na wysokie temperatury. Najlepiej będzie ustawić miejsce do relaksu w rogu kojca, aby z dwóch stron było ono chronione przez ściany. W ten sposób jego mieszkaniec będzie miał lepszy widok i nie będzie musiał stale rozglądać się na wszystkie strony, wypatrując niebezpieczeństwa.

Króliki cenią sobie bezpieczeństwo swojego zaufanego otoczenia. Transport oznacza dla nich zazwyczaj stres, jednak czasami nie da się go uniknąć. Aby bezpiecznie przetransportować królika – czy to od hodowcy do domu, czy też do lecznicy weterynaryjnej – należy skorzystać z transportera. W ten sposób unikną Państwo sytuacji, w której zwierzę wpada w panikę lub próbuje uciekać. Ograniczona przestrzeń, jaką zapewnia transporter, sprawia, że królik czuje się jak w swojej bezpiecznej kryjówce.