Towarzystwo dla królika: nowe zwierzę w grupie

Króliki to niezwykle towarzyskie zwierzęta. W przeciwieństwie do naturalnych samotników, tj. chomiki, króliki żyją w naturze w dużych koloniach, w których rodzina odgrywa główną rolę: spokrewnione zwierzęta rozpoznają się po zapachu. Ich towarzyskość i wysoka płodność sprawiają, że w sprzyjających warunkach kolonie mogą bardzo się rozrastać. Króliki potrzebują ochrony całej grupy, nawet jeżeli znajdują się pod opieką człowieka — trzymanie ich samych jest niezgodne z potrzebami gatunku.

Utarło się, że królik jest szczęśliwy nawet w towarzystwie świnki morskiej. To założenie jest jednak błędne i wynika przede wszystkim z bardziej praktycznego myślenia ludzi: króliki i świnki morskie mają bardzo podobne wymagania, jeżeli chodzi o ich hodowlę i opiekę. Ponadto wielu uważa, że ​​mniejszy rozmiar ciała świnki morskiej uzasadnia mniejszą przestrzeń życiową. Nic bardziej mylnego. Króliki i świnki morskie mogą być trzymane razem w większym kojcu na zewnątrz, ale w najlepszym przypadku jest to spokojna koegzystencja — w żadnym wypadku nie jest to idealna hodowla.

Króliki i świnki morskie to dwa zupełnie różne gatunki zwierząt, które posiadają własny repertuar zachowań społecznych i całkowicie odmienną mowę ciała. Zwierzęta nie potrafią skutecznie się ze sobą komunikować, co może skutkować nieporozumieniami i konfliktami, a także, w zależności od temperamentu, dręczeniem i nękaniem słabszego zwierzęcia. Wspólne trzymanie królika ze świnką morską można z grubsza porównać do życia człowieka z gorylem. Socjalizacja z innymi gryzoniami, tj. szynszyle, chomiki i myszoskoczki, także nie wchodzi w grę. Króliki potrzebują towarzystwa innych królików.

Łączenie królików stanowi jedną z najdelikatniejszych kwestii w hodowli królików. Jednak przy odrobinie wyczucia i dobrego przygotowania nie jest wcale aż tak trudno stworzyć harmonijną relację między zwierzętami.

Jeżeli chcesz wprowadzić do istniejącej grupy królików nowego osobnika lub zapewnić swojemu pupilowi towarzysza, upewnij się, że nowo przybyły królik jest wykastrowany i zaszczepiony. Na wszelki wypadek zaleca się przeprowadzenie dwu- do czterotygodniowej kwarantanny zanim zwierzęta będą mogły wspólnie zamieszkać. Pod żadnym pozorem nie można po prostu umieścić nowego przybysza w kojcu zajmowanym przez jego starych mieszkańców: broniące swojego terytorium króliki mogłyby poważnie zaatakować nowego przybysza. W szczególności samiczki bronią swoich roszczeń terytorialnych i wykorzystują przeciw nowemu mieszkańcowi swoją przewagę wynikającą z zasiedzenia. Przed pierwszym spotkaniem zwierzęta nie powinny mieć kontaktu wzrokowego ani czuć swoich zapachów: króliki mają pilną potrzebę wyjaśnienia kwestii miejsca w hierarchii. Jeżeli nie jest to możliwe ze względu na separację przestrzenną, instynkty pozostają niezaspokojone i mogą przerodzić się w poważną agresję. Pierwszy kontakt powinien mieć miejsce na neutralnym terenie, aby żadne ze zwierząt nie stanęło w obronie swoich roszczeń terytorialnych. Do celów zapoznawczych należy przygotować oddzielną zagrodę, w której znajdzie się miska na jedzenie i schronienie dla każdego królika, aby dostępność zasobów nie stała się powodem do awantury. W ramach przygotowań do spotkania można spróbować pocierać dwa króliki na przemian tą samą szmatką, aby zapach kojca mieszkającego w nim królika przeszedł na nowego członka króliczego stada.

Pierwsze spotkanie królików może być bardzo dalekie od idylli. Przygotuj się na to, że króliki będą się atakować, gonić, szarpać i ze sobą walczyć. Jest to zupełnie normalne, naturalne zachowanie: jako zwierzęta żyjące w grupie króliki muszą koniecznie wyjaśnić, jaką poszczególne osobniki zajmują pozycję w hierarchii. Nie interweniuj, chyba że dojdzie do poważnych obrażeń. W takim przypadku należy przerwać próbę i powtórzyć ja po czternastu dniach. Abstrahując od takich sytuacji, warto jest wykazać się cierpliwością: socjalizacje często kończą się niepowodzeniem, ponieważ opiekunowie zbyt wcześnie interweniują i w ten sposób odbierają królikom szansę na zbadanie wzajemnych relacji. Pozwól zwierzętom ustalić swoją pozycję w stadzie. Połączenie udaje się wówczas, gdy zwierzęta spokojnie jedzą obok siebie, a w najlepszym przypadku szukają ze sobą kontaktu fizycznego. Może to jednak potrwać kilka dni.