Ragdoll – wygląd, charakter, pielęgnacja, zdrowie

Ragdoll to rasa kotów pochodząca ze Stanów Zjednoczonych. Historia jej powstania sięga lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Prowadzi do Kalifornii – to właśnie tam, Ann Baker, hodowczyni kotów perskich, znaleźć miała potrąconą przez samochód, białą kotkę Josephine. To właśnie ona dała początek rasie kotów ragdoll.

Josephine była dobrze znana Ann Baker – do chwili wypadku, żyła półdziko w okolicy. Wzięta do domu pod opiekę na czas powrotu do zdrowia, zmieniła się nie do poznania – z chadzającego własnymi ścieżkami kota, stała się niezwykle ufna i łaknąca kontaktu z człowiekiem. Zupełnie inny był również kolejny, już powypadkowy miot kotki. Kocięta były bardzo łagodne i otwarte na człowieka, a przy tym wykazywały niespotykaną wśród kotów cechę: brane na ręce zupełnie się rozluźniały i wiotczały – niczym „rag doll”, czyli „szmaciana lalka”.

Ann Baker, zafascynowana niezwykłym zachowaniem kotów, podjęła próbę ich rozmnożenia i utworzenia nowej, wyjątkowej rasy – dziś znanej jako ragdoll. Przypuszcza się, że krzyżówki mające doprowadzić do uzyskania cech idealnych, prowadzone były przez nią z udziałem kotów birmańskich i burmskich.

W 1965 roku dokonano rejestracji pierwszych ragdolli w Stanach Zjednoczonych. W 1975 roku Ann Baker zastrzegła prawnie nazwę rasy. W 2001 roku koty ragdoll pojawiły się po raz pierwszy w Polsce.

Ragdolle to koty o mocnej i muskularnej budowie. Masa ciała dorosłego kocura dochodzić może nawet do 8 – 10 kg. Ragdoll kotka jest lżejsza i waży w granicach 4 – 6 kg.

Specyfiką sylwetki wszystkich kotów ragdoll jest dość długi tułów i asymetryczne kończyny – przednie łapy krótsze są od tylnych, przez co koty przyjmują tzw. skośną postawę ciała. Inną charakterystyczną cechą ragdolli jest również efektowna, bujna kryza otulająca szyję oraz puszysty ogon. Zgodnie ze wzorcem, oczy ragdolla powinny być duże, owalne i co najważniejsze, niebieskie – im ciemniejszy odcień, tym lepiej.

Umaszczenie ragdolla wyróżnia się ciemnym zabarwieniem na głowie, uszach, nogach i ogonie. Kształtuje się ostatecznie, kiedy kot osiągnie wiek mniej więcej dwóch lat, Dopuszczalny wachlarz kolorystyczny obejmuje barwę czarną, niebieską, liliową i czekoladową. Do tego dochodzą oznaczenia colourpoint, bicolour i mitted, – czyli z białymi łapami.

Ragdolle to koty spokojne i łagodne, które z natury pozbawione są agresji. Są nadzwyczaj ufne, cierpliwe i uległe. Łakną towarzystwa i bliskiego kontaktu z człowiekiem. Bardzo dobrze dogadują się z innymi zwierzętami i dziećmi. Samotność? Nie z ragdollem w pobliżu – kot będzie zawsze przy nodze.

Ponieważ ragdoll bardziej ceni sobie skupianie na nim uwagi niż możliwość swobodnego wychodzenia, może być śmiało trzymany w mieszkaniu. Pomimo imponującej postury, ragdoll, jak każdy kot, jest bardzo zwinny. Ze względu na słuszne rozmiary, musi mieć jednak do dyspozycji sporo miejsca.

Ważne jest też to, aby aktywizować go do ruchu i dawać mu możliwość realizacji instynktu łowieckiego. Pomocne przy zaspokajaniu potrzeb ragdolla mogą być różne zabawki dla kotów – szeleszczące tunele, wędki dla kotów czy myszy do zabawy i piłki.

Półdługa sierść ragdolla tylko pozornie wymaga intensywnych zabiegów pielęgnacyjnych. Prawie w ogóle nie ulega filcowaniu ani kołtunieniu. Z reguły wystarczy okazjonalne szczotkowanie, aby utrzymać jedwabiste futerko ragdolla w należytym stanie. Podczas linienia zaleca się codzienne szczotkowanie celem usunięcia luźnego włosia. Do zabiegu sprawdzą się standardowe produkty do pielęgnacji sierści kotów jak pudlówka czy grzebień z wąsko rozstawionymi zębami.

Kotów rasy ragdoll nie należy kąpać. Wyjątek stanowią określone sytuacje – mocno zabrudzona sierść lub wskazania weterynaryjne. Używać należy wyłącznie przeznaczonych do tego produktów do pielęgnacji i higieny kotów.

Karma dla kotów rasy ragdoll powinna zawierać wysoką zawartość mięsa. Żywienie oprzeć można na produktach gotowych lub diecie BARF. Należy pamiętać, że ragdolle koty i kotki mają tendencję do odkładania tkanki tłuszczowej w podbrzuszu. Z tego też względu, należy regularnie kontrolować wagę dorosłych osobników. Ważne jest to, aby do dziennego zapotrzebowania kalorycznego, wliczać podawane przysmaki dla kotów. Z kolei kocięta ragdoll w okresie szybkich skoków rozwojowych mogą mieć częściowo zwiększone zapotrzebowanie na jedzenie.

Ragdolle, podobnie, jak przedstawiciele innych dużych kocich ras, podatne są na choroby serca. Z uwagi na większe gabaryty oraz asymetryczne kończyny, kotom mogą doskwierać w wieku starszym różne dolegliwości ze strony układu ruchu. Oprócz tego, koty ragdoll wykazują zwiększone predyspozycje do choroby zakrzepowo-zatorowej tętnic, kamicy moczowej i FIP.

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób genetycznych (przede wszystkim kardiomiopatii przerostowej) należy ze szczególną starannością dokonać wyboru hodowli.

Trzeba też pamiętać, że choć ragdoll na rękach wiotczeje w niespotykany dla kotów sposób, nie ma nic wspólnego z obniżoną wrażliwością na ból tych zwierząt – jak początkowo przypuszczali badacze. Cechę tę należy raczej tłumaczyć wyjątkowym zaufaniem, jakim ten ragdolle obdarzają ludzi.

Koszt utrzymania ragdolla zależy w dużej mierze od jego wieku i stanu zdrowia. Podstawowym wydatkiem jest zakup karmy i smakołyków oraz żwirku dla kotów. Kwota, jaką trzeba będzie na to przeznaczyć, może być różna – wahać się od 200 do 400 zł i więcej. Decydując się na ragdolla, zawsze należy liczyć się także z kosztami opieki weterynaryjnej – czy to w ramach podstawowych szczepień i odrobaczeń, czy też innych zabiegów.

W koszt utrzymania ragdolla wliczyć należy także zakup wyposażenia. Jeszcze przed wzięciem małego kotka z hodowli, należy więc odpowiednio przygotować dom na jego przybycie oraz zaopatrzyć się w niezbędne akcesoria i produkty dla kotów.

W podstawowej wyprawce znaleźć się powinny wygodne legowisko dla kota, odpowiedniej wielkości kuweta i transporter. Niezwykle istotny jest także drapak dla kota – posłuży on ragdollowi nie tylko do ostrzenia pazurów, ale także jako miejsce zabawy i odpoczynku. Jeśli ma on przydać się na dłużej, warto zdecydować się na ten nieco większy – kocięta rosną naprawdę szybko. Przy jego wyborze, uwagę należy zwrócić na szczególną stabilność oraz odpowiednie wymiary – zarówno samego drapaka, jak i leżanek.

Więcej szczegółowych informacji o tym, co jeszcze powinno znaleźć się w wyprawce dla kota ragdoll i jak przygotować dom na jego przybycie, znajdziesz na naszym blogu.

Ragdoll to raczej cichy kot. Ale jeżeli ma powody do miauczenia, przykładowo w ramach protestu lub zwrócenia na siebie uwagi, potrafi być naprawdę głośny.

Ragdolle to koty, które potrzebują towarzystwa. Mocno przywiązują się do ludzi. Bardzo źle znoszą samotność – jeśli więc zachodzi konieczność częstego pozostawiania ragdolla samego w domu na dłużej, należy koniecznie pomyśleć o drugim kocie.

Cena kota ragdoll z rodowodem z odpowiedzialnej hodowli to zwykle koszt w granicach 4000 – 5000 złotych. Składają się na nią przede wszystkim rodowód i koszt odchowania małego kotka – w tym zakup karmy, szczepienia czy odrobaczania. Kocięta rasy ragdoll pochodzące z renomowanej hodowli, w szczególności z umaszczeniem rzadkim, wykazujące cechy zbliżone do idealnego wzorca, bądź od rodziców utytułowanych, mogą kosztować nawet i w granicach 7000 złotych.

Zdrowy ragdoll nie powinien gubić sierści w nadmiarze. Jedynym wyjątkiem jest przełom wiosny i lata, kiedy to koty „zrzucają” grubszą, jesienno-zimową okrywę. W odróżnieniu od wielu innych ras kotów, ragdolle nie posiadają podszerstka, co również powinno ograniczyć znacząco ilość gubionej sierści.

Ragdoll, podobnie jak każdy inny kot, ma instynktowną potrzebę drapania. Jest to zachowanie wpisane w kocią naturę, którego nie da się, a nawet nie powinno próbować się wyzbyć. Drapanie służy kotu nie tylko do ostrzenia pazurów, ale i zaznaczania terenu, ćwiczenia mięśni oraz relaksu. Aby uchronić meble przed zniszczeniem, należy zaopatrzyć się w słupki, deski i maty do drapania – najlepiej kilka. Rozsypanie kocimiętki lub waleriany na drapaki z pewnością pomoże przekierować uwagę ragdolla z mebli na akcesoria i zachęci go do ich drapania.