Maine coon – inteligentny „piesokot” prosto ze świata Harry'ego Pottera

Wiele osób, słysząc o szczególnych cechach tej rasy, zaczyna się zastanawiać nad ceną takiego kota. Nie da się udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ cena za kota maine coon różni się od tego, czy pochodzi z hodowli, czy też kupujemy go za pośrednictwem znajomych. Co do zasady należy spodziewać się cen od 1000 do 3000 zł za czystej krwi kota maine coon. Mieszanka maine coon, na przykład mix maine coon z kotem brytyjskim krótkowłosym, może mieć inne ceny.

Jeśli chcesz kupić kota rasy maine coon, w pierwszym rzędzie musisz zwrócić uwagę na to, czy hodowca czy sprzedawca jest rzetelną osobą. O hodowcy dobrze świadczy chęć pokazania Ci, gdzie i w jakich warunkach trzymane są koty. Koty powinny żyć w czystym otoczeniu i sprawiać wrażenie zdrowych oraz zrównoważonych. Dodatkowo rzetelny sprzedawca kotów maine coon nie powinien wydawać kociąt w wieku poniżej dwunastego tygodnia życia. Pozytywnie należy też ocenić fakt, że hodowca zadaje pytania Tobie jako potencjalnemu nowemu opiekunowi. W końcu odpowiedzialnemu hodowcy maine coon również zależy na tym, aby kocięta trafiły do dobrych domów.

Cecha charakterystyczna kotów rasy maine coon została doskonale przedstawiona przez czworonożną gwiazdę filmową: Pani Norris niczym pies towarzyszy swojemu panu i zgłasza mu nawet przypadki niesubordynacji wśród uczniów. Trudno w to uwierzyć, ale koty rasy maine coon lubią nawet aportować. Dlatego też – i z powodu silnego przywiązania do ludzi – maine coon często określa się mianem „psokotów”. Jednak maine coon może się pochwalić jeszcze innymi cechami szczególnymi – na przykład pokaźnym rozmiarem i zapałem do zabawy ze „swoimi” ludźmi.

Rzeczywiście, koty maine coon słyną między innymi z imponujących rozmiarów. Duże osobniki mogą mieć długość nawet do 120 cm (mierząc od nosa do końca ogona). W kłębie duże osobniki maine coon mierzą nawet ponad 40 cm. Jednak wersje XXL nie są regułą. Kotki maine coon zwykle są nieco mniejsze od kocurów. To, jak duży i ciężki będzie dorosły maine coon, zależy oczywiście od indywidualnych czynników oraz rozmiarów rodziców.

To, jak długo będzie żyć maine coon, zależy od wielu konkretnych czynników, dlatego nie można udzielić jednej ogólnej odpowiedzi na to pytanie. Pod warunkiem życia w dobrych warunkach koty maine coon osiągają wiek od 12 do 15 lat. Dla długiej żywotności znaczenie ma zdrowie oraz odpowiednie pożywienie, a także dobre warunki. Ważna jest ponadto odpowiednia opieka weterynaryjna, obejmująca na przykład zalecane szczepienia dla kotów, środki ochronne przed pasożytami oraz regularne kontrole zdrowia. W ten sposób można już we wczesnym stadium wykrywać i leczyć choroby.

Koty rasy maine coon są bardzo przywiązane do ludzi. W obejściu te koty są bardzo towarzyskie i przyjacielskie – zarówno do pobratymców, jak i psów czy dzieci. Chętnie oddają się zabawie. Jeśli mocno zaangażują się w figle, często wydobywa się z nich coś w stylu charczenia. Ponadto ta rasa uznawana jest za dobrych łowczych. W USA niezmiennie uchodzi za „kota pracującego” – służącego do odławiania myszy i szczurów.

Maine coon to pełen życia kot, chętnie oddający się polowaniu i brojeniu. Ten futrzak o dużej potrzebie ruchu będzie najszczęśliwszy, gdy zapewni mu się swobodę wychodzenia. W związku z rozmiarami i masą ciała, koty maine coon potrzebują specjalnej wyprawki i warunków. Wymagają sporo miejsca w mieszkaniu, stabilnego drapaka z odpowiednio dużymi powierzchniami do leżenia oraz dużej kuwety. Dodatkowo ważna jest pielęgnacja sierści: jako kot o średnio długich włosach maine coon potrzebuje trochę pomocy, zwłaszcza w okresie wymiany okrywy, aby móc cieszyć oko jedwabiście miękką, zadbaną sierścią bez sfilcowanego podszerstka. W przypadku niewychodzących kotów zwykle wystarczy od czasu do czasu przeczesać sierść, zwłaszcza jeśli nie jest szczególnie gęsta i długa.

Z uwagi na towarzyski charakter kotów rasy maine coon i ich umiłowanie zabawy niezbyt dobrym pomysłem będzie pozostawianie ich samych na cały dzień. Natomiast jeśli kot ma możliwość wyjścia na dwór, kiedy tylko mu się to zamarzy, kilka godzin rozłąki z ukochanymi ludźmi nie będzie problemem. W przypadku kotów niewychodzących, pozostających na cały dzień w samotności, warto zadbać o towarzystwo pobratymca. Zresztą dotyczy to większości kotów, nie tylko rasy maine coon. Jeśli przez cały dzień nie ma Cię u boku futrzaka, dobrze jest poświęcić mu odpowiednio dużo czasu na zabawy i przytulasy, kiedy w końcu wrócisz. Zapewnij swojemu maine coon na przykład zabawy na inteligencję, które pozwolą mu się rozwinąć.

Koty maine coon występują w niemal każdej wersji kolorystycznej – zarówno, jeśli chodzi o sierść, jak i oczy. Zgodnie ze standardem rasy oczy powinny być wyraziste, a ich kolor powinien harmonijnie komponować się z umaszczeniem: czarny, biały, czerwony, niebieski czy kremowy – niedopuszczalny jest tylko złoty. Jeśli chodzi o umaszczenie, dopuszczalne jest wszystko, poza „ticked” (wielokolorowe umaszczenie „zajęcze”). Pierwszy amerykański kot wystawowy jest dziś dopuszczony w kilku związkach. Wymogi są nieco inne – na przykład te dotyczące umaszczenia. Istnieją jednak cechy, które pozostają niezmienne, takie jak szeroko rozstawione oczy i duże uszy z szeroką nasadą.

Pochodzenie rasy maine coon jest owiane tajemnicą: zgodnie z niektórymi teoriami maine coon ma być hybrydą kota i szopa pracza (z ang. „raccoon”). Inni są zdania, że ten kot pochodzi z hodowli byłej francuskiej królowej Marii Antoniny. Rzeczywiście niewiele wiadomo o początkach historii tego kota w północno-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Przodkowie tego futrzaka dostosowali się do panujących tam warunków klimatycznych, dzięki czemu dzisiejszy maine coon jest wytrzymałym kotem. Ma półdługą, gęstą i wodoodporną sierść, chroniącą go przed surowymi warunkami atmosferycznymi. Od lat 60. ponownie pojawiły się systematyczne hodowle tej rasy, a w 1983 r. także FIFe (Fédération Internationale Féline) uznała maine coon za osobną rasę. Jednak niezależnie od tego, gdzie pojawiły się maine coon, dziś należą do jednej z najbardziej cenionych i znanych ras kotów.

Koty maine coon długo dorastają, w związku z czym dopiero w wieku trzech do czterech lat są całkowicie wyrośniętymi kotami. Średnia długość życia kotów rasy maine coon wynosi ok. 12,5 roku, jednak zdarzają się też 20-letnie „staruszki”. Koty tej rasy mogą pochwalić się grubą sierścią i łapami przystosowanymi do śnieżnych przygód, w związku z czym wiatr i niepogoda nie są im straszne. Z uwagi na swoje pochodzenie ten futrzak nie znosi zbyt wysokiej temperatury. Maine coon wykazuje się niezwykłą zręcznością w posługiwaniu się łapami. Z ich wykorzystaniem przenosi pokarm z podłogi do pyska. Magia? Być może jednak czegoś nauczył się ze świata Harry’ego Pottera – a może to po prostu zwierzęcy spryt? Kolejną cechą szczególną maine coon jest zamiłowanie do miałczenia. Właściciele tych kotów mówią nawet, że maine coon „gaworzy” czy „opowiada”. W czym jednak tkwi powód tak intensywnego miałczenia tej rasy? Naukowcy do tej pory nie doszli do żadnej odpowiedzi. Wydaje się, że w miałczeniu objawia się towarzyski i komunikatywny charakter tych futrzaków.

Tak jak w przypadku wielu zwierząt rasowych, u kotów maine coon stwierdzono wzmożoną podatność na pewne choroby. Dotyczy to na przykład szczególnej formy choroby kardiologicznej, tak zwanej kardiomiopatii przerostowej (HCM). W przypadku tej choroby serce nadmiernie rośnie, co doprowadza do pogorszenia jego funkcji. Dokładna przyczyna powstawania choroby nie jest znana. Rolę odgrywają na pewno czynniki genetyczne.
Okazjonalnie u kotów maine coon mogą występować dodatkowe palce (co jest oznaką nadmiernego rozmnażania). Fachowo określa się to mianem polidaktylii. Takich kotów nie powinno się wykorzystywać do hodowli.
Dodatkowo u maine coon mogą występować problemy z aparatem ruchowym, takie jak nie w pełni wykształcony staw biodrowy.
Kolejnym problemem dotykającym maine coon są choroby nerek. Niekiedy w nerkach, w przypadku określonego obrazu klinicznego, mogą powstawać na przykład cysty (czyli zamknięte jamy wypełnione płynem). Z uwagi na to, że te cysty wypierają właściwą tkankę nerki, z czasem nerki tracą swoją właściwą funkcję i dochodzi do ich niedoczynności.
Z myślą o zapewnieniu swojemu kotu jak najdłuższego i jak najzdrowszego życia, trzeba zwrócić uwagę na odpowiednie odżywianie. Dieta powinna odpowiadać rozmiarowi kota i zwiększonemu zapotrzebowaniu na składniki odżywcze. Jeśli nie masz pewności, jaka karma będzie najlepsza dla Twojego kota maine coon, skonsultuj się z weterynarzem. W celu zapewnienia odpowiedniej diety należy uwzględnić wiek i poziom aktywności kota. Młode kody maine coon potrzebują na przykład innej karmy niż dorosłe czy stare osobniki. Zapotrzebowanie energetyczne może się zmienić po kastracji, w związku z czym należy rozważyć wybór innej karmy. Regularne kontrole zdrowotne pozwolą wcześnie wykryć ewentualne problemy zdrowotne u kota i wdrożyć odpowiednie leczenie.