Porady dotyczące żwirku dla kotów: akcesoria do kuwety
15.05.2023 - Czas czytania: 4 minuty
Koty są znane ze swojej czystości. Pod tym względem psy mogłyby się od nich wiele nauczyć, chociażby zakopywania swoich odchodów. Kotom wychodzącym bez trudu przychodzi znalezienie odpowiedniego miejsca do załatwienia swoich potrzeb, jednak zwierzakowi trzymanemu w mieszkaniu to opiekun musi stworzyć odpowiednie warunki i przyszykować dla niego kuwetę wypełnioną żwirkiem. Należy jednak pamiętać: Żwirek jest bowiem dla kota równie nieodzowny jak papier toaletowy dla człowieka. Wybór produktów jest ogromny — na rynku dostępne są różne marki i materiały. Jaki więc żwirek dla kota wybrać?
Kiedy powstał żwirek dla kotów?
Zagrzebywanie odchodów to u kotów zachowanie instynktowne. Nie chodzi tu jednak o wstyd, lecz o dyskrecję. Koty zacierają swoje ślady przed innymi zwierzętami, zwłaszcza tymi o wrogim nastawieniu. Zakopywanie utrudnia również obcym osobnikom zwęszenie ekskrementów. Wraz ze stopniowym udamawianiem kotów potrzeba znalezienia odpowiedniego rozwiązania zastępczego stawała się coraz bardziej nagląca. Aż w latach 40. ubiegłego wieku Amerykanin Edward Lowe wpadł na pomysł stworzenia specjalnej mieszanki bentonitu i krzemianu warstwowego. Nowy granulat przypadł do gustu zwierzętom, które wcześniej załatwiały swoje potrzeby w mieszance piasku, trocin i popiołu. Lowe, uważany dziś za wynalazcę nowoczesnego żwirku, stał się w ten sposób cichym bohaterem wszystkich opiekunów kotów. Oryginalny produkt trafił na rynek pod nazwą „Kitty Litter”, a założona wówczas przez Lowe’a firma dołączyła z czasem do koncernu Ralston Purina.
Z czego składa się żwirek dla kotów?
Stworzona przez Edwarda Lowe’a mieszanina krzemianów i składników mineralnych do dziś stanowi podstawę większości żwirków dla kotów. Jednak dostępny asortyment produktów jest bardzo szeroki.
Jaki żwirek jest odpowiedni dla kociąt?
Jeśli w domu znajdują się kocięta, to ze względów bezpieczeństwa (a także ze względu na upodobania matki, które mogą się tymczasowo zmienić) należy zrezygnować ze zwykłego zbrylającego żwirku bentonitowego lub krzemionkowego i przerzucić się na produkty organiczne. Powód? Kocięta są ciekawe świata i odkrywają go wszystkimi zmysłami. Mogą więc wpaść na pomysł, żeby sprawdzić, jak żwirek smakuje. Połknięty żwirek zbrylający w żołądku tak małego zwierzęcia może być niebezpieczny. Włókna drzewne lub roślinne oczywiście również nie są zdrowe dla kociąt, ale za to w pełni strawne i znacznie mniej groźne. Gdy tylko kociak się nauczy, że z kuwety się nie je, możemy w razie potrzeby powoli przechodzić na tradycyjny żwirek.
Dlaczego kot je żwirek?
Kociętom może się zdarzyć zjeść żwirek z niewiedzy i chęci lepszego poznania otoczenia. Jednak dorosły kot przyłapany na takim procederze powinien już wzbudzać niepokój. Oprócz mechanicznego podrażnienia przewodu pokarmowego połknięty żwirek może również prowadzić do odwodnienia narządów wewnętrznych. Ponadto może się zbrylić w jelicie i skutkować jego niedrożnością, a to stanowi już zagrożenie dla życia. Celowe spożywanie żwirku może być sygnałem, że kot cierpi na niedobór pewnych substancji i próbuje przywrócić równowagę mineralną swojego organizmu. W takiej sytuacji wiele zwierząt instynktownie zaczyna spożywać zastępcze źródła brakujących im składników odżywczych. Należy zatem sprawdzić, czy zwierzę wykazuje jakiekolwiek inne objawy niedokrwistości, takie jak bardzo blade dziąsła i jasne spojówki. Inną przyczyną nagłego spożywania żwirku przez koty mogą być pasożyty wewnętrzne, np. tasiemce, a także zaburzenia hormonalne lub cukrzyca. Jeśli istnieją ku temu uzasadnione podejrzenia, należy koniecznie zgłosić się do weterynarza, który zweryfikuje podłoże problemu. W wielu innych niegroźnych przypadkach jedzenie żwirku okazuje się po prostu złym nawykiem, który może wynikać z nudy lub stresu. W takim przypadku należy żwirek zastąpić bezpieczną wersją roślinną i zapewnić kotu odpowiednio dużo zajęć w ciągu dnia.
Jakie są rodzaje żwirku dla kotów?
Żwirek mineralny
Żwirek mineralny składa się z różnych minerałów ilastych, które mogą wchłonąć znacznie więcej cieczy niż czysty piasek. Jego wadą jest stosunkowo słabe pochłanianie zapachu.
Żwirek z żelu krzemionkowego
Żwirek silikonowy natomiast składa się z żelu krzemionkowego — porowatego materiału, który może wchłonąć dużo cieczy. Wiąże on składniki moczu wraz z zapachami, podczas gdy wilgoć odparowuje. Dzięki temu żwirek pozostaje suchy i nie trzeba go często wymieniać. Jest jednak tak lekki, że koty z długą sierścią mogą go roznosić po mieszkaniu. Chłonne właściwości żelu krzemionkowego znamy także z innych codziennych zastosowań — do galanterii skórzanej producenci często wrzucają małe papierowe saszetki z napisem „Do not eat” (nie jeść), które są wypełnione właśnie takim żelem pochłaniającym wilgoć.
Żwirek z organicznych materiałów
Żwirek organiczny składa się z włókien drzewnych, pelletu drzewnego lub słomy kukurydzianej. Największą zaletą tego typu produktu jest jego aspekt ekologiczny i całkowita biodegradowalność. Ponadto włókna roślinne dobrze wiążą wilgoć.
Mineralny żwirek zbrylający
Mineralny żwirek zbrylający jest udoskonaleniem żwirku mineralnego z lat 80., o zmodyfikowanym składzie i z większą ilością bentonitu. Gdy gliniany materiał styka się z wilgocią, uzyskuje kleistą, zwartą konsystencję (ten efekt można świetnie zaobserwować podczas lepienia z gliny). Można go następnie łatwo usunąć z kuwety. Pozwala to zaoszczędzić materiał, ponieważ nie trzeba wymieniać za każdym razem całego żwirku.
