Koń oldenburski – charakterystyka i najważniejsze informacje o rasie

Koń oldenburski to rasa pochodząca z regionu Fryzji Wschodniej oraz krainy historycznej Oldenburg, stanowiącej obecnie część landu Dolna Saksonia. Jej korzenie sięgają wieku XVI. Twórcą rasy był książę Anton Günther von Oldenburg. W celu uzyskania eleganckiego konia zaprzęgowego, skrzyżował on silne konie robocze i pociągowe z lżejszymi rasami. Wykorzystał w tym celu konie fryzyjskie oraz konie hiszpańskie – te ostatnie, wraz z końmi neapolitańskimi, uznawane były w tamtych czasach za najznamienitsze i najbardziej cenne w Europie. W wyniku prowadzonych przez lata krzyżówek, koń oldenburski zyskał domieszkę wielu ras – w tym wspomnianych już koni neapolitańskich, berberyjskich, hanowerskich, normandzkich czy półkrwi angielskiej.

W 1923 roku dwa niezależne stowarzyszenia utworzyły Oldenburski Związek Hodowców Koni. W tym czasie, koń rasy oldenburskiej nadal mocno odpowiadał silnemu i ciężkiemu typowi zaprzęgowemu.

Zmieniło się to w latach pięćdziesiątych, kiedy podjęto działania mające na celu udoskonalenie rasy.  Konie oldenburskie zaczęto krzyżować z eleganckimi rasami pełnej krwi – holsztynami o dużych posturach i końmi hanowerskimi o płynnym chodzie, na których można jeździć. Zaowocowało to nowoczesnymi końmi oldenburskimi, które zachwycają szczególnymi cechami budowy.

Koń oldenburski to najcięższa rasa koni gorącokrwistych wywodzących się z Niemiec. Poddawana przez lata licznym krzyżówkom, obecnie hodowana jest w dwóch liniach – koni oldenburskich (OL) oraz skokowych koni oldenburskich (OS).

Koń oldenburski wpisujący się we współczesny standard rasy jest bardziej subtelny w swoim wyrazie od dawniej obowiązujących wzorców. Wciąż jednak pozostaje koniem o imponujących gabarytach i eleganckiej, muskularnej budowie:

• Współczesna rasa koni oldenburskich to zwierzęta o dużych, długich nogach i mocnych kościach, które odpowiadają typowi silnego konia sportowego.
• Głowa średniej wielkości ma prosty profil.
• Mocna, długa szyja przechodzi w spadziste i długie ramiona.
• Wyraźny kłąb łączy się w mocny tułów z dobrze wykształconymi mięśniami grzbietu.
• Dobrze umięśniony zad lekko opada, ogon jest wysoko osadzony.
• Kończyny są suche i silne, mocne tylne nogi.

Koń oldenburski cieszy się dużą popularnością nie bez powodu. Za jego wyborem przemawiają nie tylko elegancki wygląd i świetne uwarunkowania fizyczne, ale także wyjątkowy charakter. Oldenburg to koń łagodny i spokojny, a zarazem z widocznym zacięciem do wyczynów i rywalizacji. Przyjaźnie nastawiony, pojętny oraz chętny do pracy, bardzo dobrze współpracuje z człowiekiem i szybko robi postępy na treningach. Równie szybko i mocno przywiązuje się do opiekuna. Zrównoważone usposobienie i względnie niska reaktywność sprawiają, że zwykle pozostaje opanowany, a także bardzo dobrze radzi sobie z nowymi dla siebie sytuacjami. Z tego też względu, oldenburski koń znakomicie nadaje się i do użytkowania zawodowego, i rekreacyjnego – dla jeźdźców na zróżnicowanym poziomie zaawansowanie, również początkujących i dzieci.

Koń oldenburski może pochwalić się znakomitą mechaniką ruchu. Specyficzna budowa ciała sprawia, że porusza się w chodach podstawowych z dużą dynamiką, a zarazem lekko i rytmicznie. Dzięki temu, koń oldenburski świetnie sprawdza się w szczególności do ujeżdżenia, skoków przez przeszkody lub jeździeckich dyscyplin sportowych. Duża wysokość sprawia, że jest idealnym partnerem zwłaszcza dla wysokich jeźdźców.

Rozważając zakup konia oldenburskiego, warto wiedzieć, że obecnie istnieją różne, ściśle ze sobą współpracujące stowarzyszenia hodowców koni tej rasy.

• Oldenburger Pferdezuchtverband e.V. jest wspólnie założoną organizacją patronacką obu stowarzyszeń hodowlanych.
• Oldenburski Związek Hodowców Koni to pierwotne stowarzyszenie miłośników rasy. Oldenburgi wywodzące się z przynależnych do niego hodowli to szczególnie potężne konie ujeżdżeniowe. Rasa określana jest skrótem OL.
• Oldenburski Związek Hodowców Koni Skokowych istnieje od 2001 roku. Konie oldenburskie pochodzące z hodowli w nim zrzeszonych noszą skrót OS. Imponują swoimi wspaniałymi umiejętnościami skokowymi i posiadają odrębną księgę stadną.

Konie oldenburskie w różnym wieku kupić można na aukcjach stowarzyszenia lub bezpośrednio od hodowcy. Nie brakuje również ofert od osób prywatnych. Ogłoszenia tego typu zawsze trzeba jednak dokładnie weryfikować.

Ceny koni oldenburskich są bardzo zróżnicowane. Warto być jednak przygotowanym na to, że rasa ta cieszy się dużym powodzeniem na rynku i nie należy do najtańszych. Wpływ na ostateczną kwotę mają różne czynniki – w tym między innymi wiek, poziom wyszkolenia, stan zdrowia oraz przeznaczenie. Najczęściej ceny konia oldeburskiego zaczynają się od 20 000 złotych w górę. Osobniki młode o dużym potencjale i doświadczone konie sportowe osiągają zwykle na rynku kilkukrotnie wyższe wartości.

Rasa koni oldenburskich jest znacznie mniej powszechna niż bardziej znana rasa hanowerska i westfalska. Tylko około 310 ogierów i około 8400 klaczy hodowlanych jest zarejestrowanych w Międzynarodowym Związku Hodowców Koni Oldenburskich. Nie oznacza to jednak, że koń oldenburski nie sprawdza się jako współczesny koń sportowy. Wręcz przeciwnie – stosunkowo duże i ciężkie oldenburgi regularnie błyszczą na krajowych i międzynarodowych turniejach!

Do najbardziej znanych i odnoszących największe sukcesy przedstawicieli rasy należą:

• wyjątkowa klacz Weihegold, dosiadana przez jeźdźczynię sportową Isabell Werth. Klacz została wysłana na zasłużoną emeryturę w kwietniu 2022 roku w wieku 17 lat;
• Bonfire, który żył od 1983 do 2013 roku i zdobył złoto olimpijskie w ujeżdżeniu z Anky van Grunsven z Holandii;
• Relevant – udane mistrzostwo świata, koń startujący w olimpiadzie z amerykańską zawodniczką konkurencji ujeżdżeniowej Lisą Wilcox, dożył wieku 26 lat;
• ogier Sandro Boy, urodzony w 1993 roku, który wygrał 25 Grand Prix z samym Marcusem Ehningiem i nadal służy w stadninie, w 2022 roku osiągnął wiek prawie 30 lat.

Koń oldenburski ujmuje szlachetnym wyglądem, łagodnym usposobieniem i przywiązaniem do człowieka. To silna, wytrzymała i elegancka rasa. Jej przedstawiciele świecą triumfy w różnych konkurencjach jeździeckich – ujeżdżeniu, powożeniu oraz skokach przez przeszkody – również w starszym wieku. To długowieczni sportowcy, lubiący rywalizację – często niezaprzestający w osiąganiu sukcesów nawet po 20 roku życia.

Aby koń oldenburski mógł cieszyć się dobrym zdrowiem, potrzebuje odpowiednich dla gatunku warunków utrzymania. Nieprzemęczony, prowadzony należycie przez opiekuna świadomego i troskliwego, może dożyć sędziwego wieku i świętować nawet 30. urodziny w świetnej kondycji.

Zajrzyj do naszych pozostałych poradników o psach, kotach, ptakach i innych małych zwierzętach!