Prawidłowa hodowla aksolotla w akwarium

Aby aksolotl czuł się dobrze w swoim akwarium, ważne jest przestrzeganie limitów temperatury. Najbardziej komfortowo czuje się on w wodzie o temperaturze od 12 do 20 stopni Celsjusza. Doświadczanie przez dłuższy czas temperatur przekraczających 23°C może być dla niego szkodliwe. Dodatkowe ciepło oznacza dla tych niewymagających istot stres i sprawia, że są one podatne na choroby. Wprawdzie aksolotl jest w stanie znieść krótkotrwałe przebywanie w temperaturze przekraczającej 22°C, ale ważne jest, aby za pomocą odpowiedniej chłodziarki lub zamrożonych butelek z wodą szybko ponownie obniżyć temperaturę. Oczywiście bezpieczniejsze są działające automatycznie przepływowe systemy chłodzenia przeznaczone do akwariów. Systemy wentylacyjna mogą obniżyć temperaturę o 2-4°C.

W zimniejszych wodach aksolotl pozostaje w stanie hibernacji – i czeka na poprawę warunków. Jeżeli temperatura nie spadnie poniżej 2°C, okres hibernacji powinien przetrwać bez szwanku.

Jeżeli chcą Państwo hodować aksolotla w jednym zbiorniku razem z innymi gatunkami, powinni Państwo wcześniej zaczerpnąć informacji na temat odpowiednich współmieszkańców. W przypadku większości gatunków obowiązuje jedna zasada: zjadasz lub zostajesz zjedzony. Ten osiągający 30 cm długości ciała drapieżnik atakujący z zaskoczenia nie dba o to, jak duzi są jego rywale w zbiorniku. Jeżeli nadal chcą Państwo hodować swojego aksolotla wspólnie z przedstawicielami innych gatunków, należy ograniczyć towarzystwo do ślimaków i gupików. Zasadniczo odradza się hodowanie aksolotla wspólnie z rybami, ponieważ mogą one być nosicielami niewidocznych pasożytów, które mogą wyrządzić aksolotlowi znaczną krzywdę.

Młode zwierzęta osiągają dojrzałość płciową w wieku 12 – 24 miesięcy. W przypadku odchowu młodych zwierząt w akwarium nie powinno przebywać zbyt wielu osobników, ponieważ szukając pożywienia, zwierzęta mogłyby się wzajemnie gryźć. Pod warunkiem zapewnienia hodowli zgodnej z potrzebami gatunku aksolotl może osiągnąć wiek 20 lat, a nawet go przekroczyć.

W zbiorniku o wymiarach co najmniej 100 x 50 x 50 cm (długość x szerokość x wysokość) można umieścić maksymalnie cztery dorosłe aksolotle. Ucieszą się one przy tym z roślin zimnowodnych, ponieważ nie przepadają za zbyt jasnym światłem i chętnie chowają się w przytulnych kryjówkach. Obowiązkowy jest system filtrów, który wykorzystuje bakterie filtracyjne, aby utrzymać wartości wody na stabilnym poziomie.

Aksolotle są czystymi mięsożercami – do codziennego żywienia nadają się dżdżownice, rureczniki, kiełże oraz podobne owady w stanie zamrożonym lub jako żywy pokarm. Pokarm lub granulki dla aksolotla są specjalnie dostosowane do potrzeb aksolotli, a dzięki wysokiej zawartości ryb, krewetek i naturalnego błonnika stanowią zbilansowaną karmę. Rytm karmienia należy dostosować odpowiednio do ilości pokarmu i wieku zwierzęcia. Zasadniczo dorosłego aksolotla można karmić co dwa do trzech dni.

Ilość pokarmu ustala się na podstawie długości ciała: Aksolotl o długości nieprzekraczającej 12 cm powinien być karmiony codziennie. Zwierzęta o długości do 16 cm powinien być karmiony co dwa dni. Jeżeli aksolotl mierzy 18 cm lub więcej, zwierzę powinno być karmione co trzy do czterech dni.

Aksolotl pobiera pokarm z podłoża i w związku z tym połyka także jego fragmenty. Aby w procesie trawienia nie zostały wchłonięte żadne substancje szkodliwe, należy zapewnić zwierzęciu nieprzetworzony piasek. Zarówno piasek, jak i zaokrąglony i niebarwiony żwir naturalny idealnie nadają się do zbiornika przeznaczonego dla aksolotla. Wielkość ziaren piasku powinna wynosić od 1 do 3 mm, aby uniknąć u zwierząt zaparć.

W zbiorniku, w którym przebywa aksolotl, zdecydowanie nie ma miejsca na chemię. Aby osiągnąć optymalne wartości wody, zbiornik powinien być „hartowany” przez dwa do trzech tygodni. Wartość azotynów musi być stała i wynosić zero zanim do zbiornika będą mogły wprowadzić się zwierzęta. W przeciwnym razie aksolotl może ucierpieć, a nawet stracić życie. Jeżeli po upływie tego czasu test wody nadal wykaże obecność azotynów, wskazane jest przedłużenie okresu dostosowywania.