Na rynku zoologicznym dostępne są różne rodzaje żwirku dla kotów. Mając na względzie sposób, w jaki ściółka „pracuje” w kuwecie, wyróżnić można żwirek zbrylający i niezbrylający. W zależności od tego, z czego żwirek został wykonany, wyodrębnić można z kolei żwirek silikonowy, żwirek bentonitowy i żwirek organiczny. Wszystkie rodzaje mają swoje zalety i wady. Żwirek bentonitowy (inaczej żwirek mineralny) jest najczęściej stosowanym wariantem, ponieważ szczególnie dobrze się zbryla. Jednak jest on bardzo ciężki i często powstaje z niego pył, który może prowadzić do alergii. Żwirki organiczne (takie jak żwirek drewniany czy żwirek kukurydziany) są lżejsze od żwirku bentonitowego, niemal nie powodują pylenia, dobrze się zbrylają i wiążą przykre zapachy. Co więcej, są również bardzo wydajne i ulegają biodegradacji. Jednak ze względu na niewielką wagę, często szeroko roznoszą się po mieszkaniu. Żwirek silikonowy (znany też jako żwirek silikatowy) ma średnią wagę, dobrze wiąże zapachy i niedużo pyli. Minusem jest natomiast to, że się nie zbryla i jest droższy od innych rodzajów żwirku.