Darmowa dostawa od 99 zł
45 dni na darmowy zwrot
1-3 dni robocze
10% rabatu z Newsletterem
Darmowa dostawa od 99 zł
45 dni na darmowy zwrot
1-3 dni robocze

Szpic miniaturowy – charakter, pielęgnacja, wymagania

25.04.2024 - Czas czytania: 10 minuty

Zwergspitz mit kleiner Schnauze

Szpic miniaturowy to mały, ruchliwy i żywiołowy pies. Jego rozkoszny wygląd może być mylący, gdyż potrafi zajść za skórę – i to nawet swojemu właścicielowi. Pewny siebie, odważny, niekiedy uparty oraz zadziorny, a zarazem niezwykle oddany, ciepły i skory do zabawy. Poznaj bliżej szpica miniaturowego pomeraniana!

Loading...

Historia i pochodzenie szpica miniaturowego

Szpic miniaturowy, znany również jako mały szpic niemiecki, szpic karłowaty lub pomeranian, to najstarsza rasa psów na Europie Środkowej. Podobnie jak pozostałe rasy z rodziny szpiców niemieckich, wywodzi się od psów torfowych z epoki kamiennej. Historia rodowodu szpiców miniaturowych rozpoczęła się w wieku XIX na obszarze części Pomorza przynależącej do Niemiec. Nawiasem mówiąc, to właśnie od nazwy krainy geograficznej pochodzenia rasy, wziął się termin „pomeranian”.

Choć obecnie szpic miniaturowy cieszy się olbrzymią popularnością na rodzimych terenach (i nie tylko!), przez pewien czas o rasie tej zapomniano, a jej hodowlę kontynuowano jedynie w Wielkiej Brytanii. Miłośniczką pomeranianów była sama monarchini Zjednoczonego Królestwa, królowa Wiktoria. Dopiero w latach 70. XX wieku, rasa przeżyła odrodzenie na terenie Niemiec, a z biegiem czasu i w pozostałych krajach europejskich – w tym także w Polsce.

Współcześnie, dużą popularnością cieszą się psy czystej rasy, jak i różne mieszańce szpiców miniaturowych. Jedną z odmian pomeraniana jest mieszanka szpica z husky, zwana również „pomsky” lub „huskarian”. Jak dotąd, organizacje kynologiczne nie uznały jej jednak za odrębną rasę.

Szpic miniaturowy pomeranian - charakterystyka rasy

Szpic miniaturowy, nazywany również pomeranianem, klasyfikowany jest w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) do V grupy – szpice i psy w typie pierwotnym – oraz sekcji 4 – szpice europejskie. Zgodnie z wzorcem FCI, rasę tę zalicza się pod kątem użyteczności do grupy psów stróżujących i do towarzystwa.

Podsumowanie Pomeranian

Rasa
Szpic miniaturowy
Kraj pochodzenia
Niemcy
Klasyfikacja
Psy stróżujące i do towarzystwa
Wielkość
Wysokość od 20 do 22 centymetrów w kłębie
Masa ciała
3 do 4,5 kilograma (średnio 3,5 kilograma)
Budowa ciała
Kwadratowy, harmonijny, podobny do lisa
Oczy
W kształcie migdałków w delikatnych odcieniach brązu
Uszy
spiczaste, wyprostowane i osadzone blisko siebie
Sierść i umaszczenie
bujna sierść z gęstym podszerstkiem, częste kolory sierści to czarny, biały, pomarańczowy lub kremowy
Cechy szczególne
Bardzo przywiązany do ludzi, niezwykle ekstrawagancka sierść przy tak małych rozmiarach
Charakter
Przywiązany, lubiący zabawę i bardzo pewny siebie
Pielęgnacja
Cotygodniowe szczotkowanie, aby uniknąć splątania
Zdrowie
Predyspozycje do chorób kolan, serca i płuc

Jak wygląda szpic miniaturowy?

Szpic miniaturowy to rasa niewielkich psów. Dorosłe osobniki osiągają na wysokość w kłębie maksymalnie 18 – 22 cm, ważąc przy tym niespełna od 1,9 – 3,5 kg. Prosta linia grzbietu i niewielkie rozmiary idą w parze z wyjątkowo okazałą szatą – bujną, długą i mocno nastroszoną, w wyniku wyjątkowo obficie rosnącego, wełniastego podszerstka.

Szczególnie imponującymi rozmiarami okrywa wyróżnia się na szyi, tworząc charakterystyczną, efektowną kryzę, z wyglądu przypominającą grzywę lwa. Gęste włosie występuje także na zakręconym ku górze ogonie. Wbrew pozorom, umaszczenie pomeraniana nie zamyka się na zdecydowanie najbardziej popularnym, pomarańczowym kolorze. Dopuszczalna jest również maść o barwie czarnej, czekoladowej, białej czy szarej cieniowanej.

Średniej wielkości głowa, zwężająca się stopniowo w kierunku nosa w klin, budzi często z kolei skojarzenia z lisią. Zadziorny wygląd szpica miniaturowego dopełniają blisko osadzone, lekko szpiczaste uszy, małe, nieco skośne, ciemnobrązowe oczy w kształcie migdała oraz mocne kły.

Szpic miniaturowy - charakter i zachowanie pomeraniana

Szpic miniaturowy to pies o przyjaznym, radosnym usposobieniu i ognistym temperamencie. Jest czujny, ruchliwy oraz bardzo ciekawski, a do tego niezwykle towarzyski, kochający i zorientowany na ludzi. Pies pomeranian uważany jest za jednego z najwierniejszych przedstawicieli swojego gatunku. Kiedy już znajdzie swojego ulubionego człowieka, nie spuszcza go z oczu, pragnąc towarzyszyć mu niemal na każdym kroku. Pomimo tego, że waży niewiele, lubi postrzegać siebie jako obrońcę rodziny i często hałaśliwie jej broni. Jest przy tym pewny siebie i odważny.

Choć niewielkie rozmiary i rozkoszny, radosny pyszczek mogą na to nie wskazywać, szpice miniaturowe to inteligentne i bystre pieski o mocno zaznaczonym instynkcie stróżującym. Są czujnie i uważne, a do obcych podchodzą z bardzo dużą rezerwą.

W stosunku do bliskich osób, pomeraniany są natomiast bardzo otwarte i przyjazne. Towarzyskie i niemal zawsze chętne do zabawy, doskonale wpisują się w rolę psa rodzinnego. Opiekuńcze podejście psów sprawia, że z dużym zaangażowaniem troszczą się o swoich właścicieli – nawet jeśli niekiedy przeceniają swoje możliwości. Z reguły dobrze „dogaduje się” z dziećmi, innymi psami i zwierzętami domowymi – o ile jednak zostaną do nich odpowiednio przyzwyczajone jako szczeniaki na etapie socjalizacji.

Zdrowie rasy szpic miniaturowy

Choć pomeraniany nie należą one do ras nadmiernie obciążonych, mają predyspozycje do niektórych chorób i problemów zdrowotnych, Należą do nich:

  • zapadająca się tchawica,
  • zwichnięcia rzepek,
  • łysienie X (inaczej alopecia X),
  • powiększenie mięśnia sercowego i szmery,
  • niedoczynność tarczycy,
  • hipoglikemia.

Nawet jeśli pomeranian zdaje się być w świetnej formie, właściciel powinien dbać o regularne wykonywanie badań. Wiele chorób ma niestety bezobjawowy przebieg i rozwija się podstępnie.

Wskazówka: Masz w planach pierwszą wizytę u weterynarza ze szczeniakiem pomeraniana? Możesz przyzwyczaić go do ostrożnego sprawdzania uszu i pyska w domu, nagradzając go od czasu do czasu smakołykami. Dzięki temu późniejsze kontrole w gabinecie będą przebiegać sprawnie.

Żywienie szpica miniaturowego pomeraniana

Karma dla szpica miniaturowego powinna zaspokajać jego potrzeby żywieniowe na wszystkie ważne składniki odżywcze i energię. Zapewnienie psu zdrowej i dobrze zbilansowanej diety jest istotne dla jego zdrowia, ale także samej okrywy włosowej. Szczególną rolę dla dobrej kondycji włosa i podszerstka odgrywają nienasycone kwasy tłuszczowe.

Żywienie oprzeć można na surowym pokarmie lub gotowej karmie dla psa. W diecie pomeraniana sprawdzi się zarówno suchy, jak i mokry pokarm – ważne jest to, by był on wysokiej jakości i zawierał sporą ilość mięsa. Samodzielnie przygotowywane posiłki należy jednak wzbogacać odpowiednimi suplementami.

Jeśli nie masz pewności, która karma jest najlepsza dla Twojego szpica miniaturowego, najlepiej zapytaj o to swojego weterynarza.

Jak pielęgnować szpica miniaturowego?

Rozważając zakup psa tej rasy, warto wcześniej sprawdzić, jak pielęgnować szpica miniaturowego. Z uwagi na dwuwarstwową szatę, składającą się z długiego włosa okrywowego i wełniastego, gęstego podszerstka, pomeranian wymaga systematycznego wyczesywania. Najlepiej robić to codziennie, ponieważ futro ma tendencję do zbijania się i kołtunienia. Szczotka dla szpica miniaturowego powinna mieć długie piny, co pozwoli na dotarcie do nasady podszerstka i jego odpowiednie rozczesanie. Do wyczesywania pomeraniana może sprawdzić się też długi grzebień. Aby nie stracić zanadto na objętości okrywy, psa należy wyczesywać regularnie, lecz niezbyt intensywnie.

Jak każdy inny pies, pomeranian wymaga regularnej kontroli stanu zębów i dziąseł, oczu, uszu oraz pazurów. Z uwagi na podatność rasy na problemy ze stawami, sercem i układem oddechowym, istotne są także systematyczne wizyty u weterynarza, w tym badania, szczepienia i odrobaczania.

Wychowanie i szkolenie szpica miniaturowego

Pomeraniany to bardzo pewne siebie i niekiedy uparte psy, które potrafią wejść na głowę, dlatego ważne jest szkolenie ich już od małego. Trzeba pamiętać, że w przypadku tej rasy trzymanie się zasad ma szczególne znaczenie. Bystre i spostrzegawcze szpice miniaturowe potrafią bez trudu dostrzec brak konsekwencji właściciela i sprytnie to obrócić na swoją korzyść. We właściwym ułożeniu czworonoga pomocna może być wizyta w specjalnej szkole dla psów – zwłaszcza dla niedoświadczonych właścicieli.

Wskazówka: Szpice miniaturowe mają tendencję do szczekania i ujadania. Jeśli nie jesteś w stanie sam poradzić sobie z nadmierną wokalizacją u swojego psa, nie bój się szukać pomocy u kompetentnego tresera psów.

W przełamywaniu wrodzonej czujności i nieufności pomeraniana wobec obcych, studzeniu zapału do stróżowania oraz obrony oraz mocnego ukierunkowania na człowieka, skuteczne okazać się mogą zarówno indywidualne ćwiczenia z psim trenerem, jak i zajęcia grupowe. Zwłaszcza w wieku szczenięcym szkolenia umożliwiają prawidłową socjalizację, naukę komend i dają szybkie efekty. Nie oznacza to jednak, że starszy pies na nich nie skorzysta, jednak dobrze jest mieć na uwadze, że szkolenie szpica miniaturowego w wieku dorosłym wymagać może więc czasu i cierpliwości.

Ważne jest to, by w wychowaniu psa unikać kar i stosować zasadę pozytywnego wzmacniania pożądanych zachowań. Działa to zdecydowanie lepiej na psa, a ponadto wzmacnia więź z opiekunem.

Od najmłodszych lat należy uczyć psa zostawania samemu w domu. Czas nieobecności trzeba jednak wydłużać stopniowo. Początkowo znikając zaledwie na kilka minut z oczu psa do innego pokoju w domu. Pomeraniany to psy bardzo przywiązane do swoich właścicieli. Z tego względu, nawet, jeśli są do tego nauczone, nie powinny przebywać same w domu zbyt długo. Aby czas rozłąki minął pupilowi szybciej i nie był dla niego aż tak bolesny, warto pozostawić na widoku ulubione zabawki dla psa, a po powrocie odpowiednio wynagrodzić zwierzęciu nieobecność. Szpic miniaturowy chętnie uczestniczy w różnych aktywnościach – w tym w inteligentnych i dostosowanych do gatunku zabawach. Świetnym wyzwaniem dla pomeraniana może być na przykład trening z klikerem.

Ile ruchu potrzebuje pomeranian?

Szpic miniaturowy, choć żywy i aktywny, jest stosunkowo mało wymagający, jeśli chodzi o ruch. Niemniej, co oczywiste, odpowiednia dawka aktywności fizycznej, zabawy i zajęcia jest ważna również dla tej rasy. W przypadku pomeraniana nie muszą to być jednak kilometrowe spacery, gdyż spokojnie wystarczy mu kilka krótkich wyjść do parku miejskiego.

Aby urozmaicić codzienną aktywność szpica minaturowego, a zarazem zadbać o jego stymulację intelektualną, zaleca się włączenie do harmonogramu zajęć psem takie dyscypliny sportowe jak agility, obedience lub dog dancing. Intensywność ćwiczeń powinna pozostać w umiarkowanym zakresie, odpowiednim dla psa. Aktywność sportowa niesie nie tylko korzyści zdrowotne dla pomeraniana – pogłębia i wzmacnia również jego relację z opiekunem.

Szpic miniaturowy długość życia

To, ile żyje szpic miniaturowy, zależy w dużej mierze od indywidualnych predyspozycji osobnika. Znaczenie mają też żywienie, aktywność psa czy warunki środowiskowe, w tym charakter relacji z samym opiekunem. Psy zestresowane są zdecydowanie bardziej podatne na różnego rodzaju choroby – dotyczy to zresztą wszystkich zwierząt. Średnia długość życia szpiców miniaturowych wynosi w granicach 12 – 16 lat.

Szpic miniaturowy hodowla – wskazówki przy wyborze

Podstawą przy zakupie szczeniaka szpica miniaturowego jest znalezienie odpowiedniej hodowli. Istnieje kilka kryteriów, na które musimy zwrócić uwagę. Godny zaufania hodowca jest zwykle członkiem ZKwP, czyli Związku Kynologicznego w Polsce. Oznaką rzetelności hodowcy jest też to, że pokazuje swoje zwierzęta w ich środowisku domowym. I oczywiście nie tylko szczenięta, ale także ich matkę. W każdym razie rzeczą oczywistą jest, że młode i matka są nadal razem.

Przy wyborze hodowli pomeranianów należy też zwrócić uwagę na to, w jakim wieku są wydawane szczenięta. Młode psy nie powinny być zabierane od matki przed ukończeniem dwunastego tygodnia życia. Jest to warunek konieczny do ich prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego. Od ręki powinny być dostępne do wglądu rodowód szczeniaka i jego książeczka zdrowia – wraz z kompletem badań i szczepień.

Na korzyść danej hodowli przemówi również fakt, jeśli jej właściciel nie naciska na zakup psa i oferuje możliwość odwiedzenia szczeniąt jeszcze przed wpłatą pieniędzy. Powinien też cierpliwie i kompetentnie odpowiadać na zadawane pytania dotyczące hodowli i psów.

Pod żadnym pozorem nie powinno się kupować szczeniaka pomeraniana (ani żadnego innego zwierzęcia) od hodowcy, który pokazuje zwierzę w „dziwnych”, tj. anonimowych miejscach – takich jak na przykład parking. Podejrzana jest również sytuacja, kiedy hodowca odmawia pokazania innych zwierząt lub matki szczeniaka. Zwykle okazuje się, że są to nielegalni hodowcy psów, którym zależy tylko na pieniądzach, a nie na dobru zwierząt.

Szpic miniaturowy cena – ile kosztuje pomeranian?

Cena szpica miniaturowego może się różnić w zależności od hodowcy. Najczęściej za szczeniaka pomeranina z rodowodem, pochodzącego z legalnej, dobrze prowadzonej hodowli, zapłacimy w okolicy 4000 – 5000 złotych. Na ostateczną kwotę składają się jednak różne rzeczy. To, ile kosztuje szpic miniaturowy, zależy także od renomy hodowli, jej lokalizacji, linii hodowlanej czy samych rodziców miotu. Szczeniaki pochodzące od rodziców utytułowanych, przejawiające predyspozycje do wygrywania wystaw czy zawodów, ale też te o rzadkim umaszczeniu, kosztują zwykle zdecydowanie więcej.

Co powinna zawierać wyprawka dla szpica miniaturowego?

Zastanawiasz się, jak przygotować się na przyjęcie szpica miniaturowego do swojego domu? Wyprawka dla małego pomeraniana nie odbiera zasadniczo od tej, jaka przygotowywana jest dla psa innej rasy czy kundelka.

Ważne jest, aby w domu znalazło się wygodne legowisko dla psa oraz zabawki i gryzaki, a także miski na jedzenie i picie oraz dobrej jakości karmę (odpowiednio dopasowaną do potrzeb). Warto też kupić szczotkę do pielęgnacji sierści. W wyprawce dla szpica miniaturowego potrzebne będą także odpowiednie akcesoria na wspólne spacery. Z uwagi na zwiększone ryzyko tej rasy do uszkodzeń tchawicy, zaleca się kupować szelki dla psa zamiast obroży. Do kompletu potrzeba będzie także smycz o odpowiedniej długości. Niezależnie od destynacji, podróż w aucie zawsze powinna być bezpieczna – w tym celu dobrze wyposażyć się w praktyczny transporter dla psa lub specjalną torbę transportową.

Najlepsze produkty dla Państwa szpica miniaturowego znajdą Państwo u nas!

Do produktów dla psów

Poznaj inne rasy z tej rodziny:

  • Niemiecki szpic: W dawnych czasach, zwłaszcza na terenach wiejskich, Niemiecki szpic był wszechobecny jako pies domowy i stróżujący podwórko. Zawsze czujnie obserwuje swoje terytorium.
  • Eurasier: Eurasier to ciekawy wybór dla rodzin, które szukają serdecznego, aktywnego i przytulnego towarzysza na co dzień.
  • Szpic fiński: Szpic fiński nie da się nie zauważyć, bo każdego gościa zawiadamia głośnym szczekaniem. To sprawia, że jest niezawodnym psem stróżującym, ale pamiętaj, że potrafi znacznie więcej.
  • Islandzki szpic pasterski: Pies islandzki należy do rzadkich ras psów, ale coraz więcej miłośników psów znajduje w nim inteligentnego, ruchliwego i przywiązanego towarzysza.
  • Szpic japoński: W rodzinnej Japonii nazywa się go Nihon Supittsu. W porównaniu z tradycyjnymi, wiekowymi rasami, ten elegancki mały pies jest stosunkowo nowym nabytkiem.
  • Kai: Kiedyś polował na dużą zwierzynę w stadzie, dzisiaj Kai, czy poprawniej Kai Inu lub Tora Inu, to pies, który poza Japonią należy do absolutnych egzotyków.
  • Samojed: Dzięki swojemu charakterystycznemu “uśmiechowi”, Samoyed zachwyca miłośników psów na całym świecie. Kiedyś był używany jako pies roboczy i puszyste źródło ciepła przez syberyjskie ludy koczownicze.
Loading...

Pozostałe informacje, które mogą Państwa zainteresować

Dalsze tematy w skrócie